Berichten van JANE866

JANE866 · Berichten: 109

Amen

JANE866 · Berichten: 109

Heel mooi!

JANE866 · Berichten: 109

Heel moooi!

MARLEEN165 schreef:

Stil geworden

Ik schep niet als in vroeger dagen
mijzelf een toekomst meer
maar leg mijn hopen en mijn trachten
in Uwe handen neer

Naar grote dingen heeft mijn ziel
gehunkerd en gehaakt
maar ach, in "t grote was geen vrede
Gij hebt mij klein gemaakt.

O, laat mij kleiner nog steeds worden
en mind'ren keer op keer;
mijzelf vergetend, U slechts volgend
ik niets, Gij, álles HEER.

JANE866 · Berichten: 109

Prachtig!

MARENTH030 schreef:

Ik denk dat er in ieders leven momenten zijn dat je probeert de dingen die je pijn hebben gedaan en verdriet om dit los te laten. Ik denk zelf dat je iets kan loslaten als je dit een plekje hebt gegeven. Plek geven is het parkeren en dit kan als je de negatieve emoties hebt verwerkt en doorleeft zodat je dit kan parkeren. Ik vind dit een prachtig gedicht en wilde dit delen, geeft precies weer hoe je kan loslaten.

Loslaten.
Loslaten wat je lief en dierbaar is,
loslaten naar wie je hart uitging.
Je doet het niet ineens.
Het is als het gaan van een lange weg.
Een weg, geplaveid met herinneringen,
de beelden van weleer, en met emoties diep en scherp
Al gaande ga je stap voor stap zien,
hoe het was, echt was
Je leert te zien voorbij de buitenkant,
je ziet verborgen patroon
het hoe, waarom
Je ziet wat de ander toen bewoog.
je ziet wat je toen in het verleden, niet kon zien
Omdat je er nog midden in stond,
deel was van het geheel
Maar nu bij elke stap de afstand groeit, nu ga je zien,
begrijpen en aanvaarden.
Zo groeit het inzicht in wat het was.
En pas wanneer je alles hebt gezien, doorvoeld,
wanneer je hebt begrepen hoe het was, echt was.
wanneer de tranen zijn gegaan, pas dan eindelijk,
kun je de deur van het verleden sluiten
en ben je vrij en open voor wat,
zolang al naar je toe wil komen
Toekomst opent zich,
en jij je kunt het onbevangen laten komen.
Eindelijk open, echt open.

Gr Marenth.

JANE866 · Berichten: 109

Prachtig!

(Deze tekst komt uit het boek ‘Return to love’ van Miranne Williamson. De tekst is vaak in verband gebracht met de inaugurele rede van Mandela maar dat is onjuist).

MARENTH030 schreef:

Onze diepste angst,
Is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het licht in ons
Is wat we het meeste vrezen.

We vragen onszelf af,
Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend
begaafd of geweldig te achten?
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God!
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid als de mensen om je heen
hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.

We zijn bestemd om te stralen,
zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is,
te openbaren.
Die glorie is niet slechts in enkelen,
maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons licht laten schijnen,
schept dat voor een ander
de mogelijkheid hetzelfde te doen.

Als we van onze diepste angst bevrijd zijn,
zal alleen onze nabijheid
anderen bevrijden.

Gr Marenth.

JANE866 · Berichten: 109

Een gedicht geschreven door /van Grietje Boersma de Ruiter

Uit liefde….

Ik betrad met U de tuin
daar in Getsemane
om met U samen stil te zijn
ging ik graag met U mee.

We liepen daar naar binnen
en knielden bij een steen
toen, net als U, mijn Here
was ik ineens alleen.

Ik voelde mij verlaten
angst nam bezit van mij
van wie ik het verwachtte
stonden mij niet nabij.

Mijn ogen flitsten heen en weer
waar waren ze gebleven
daar stond ik helemaal ontheemd
mijn lijf begon te beven.

Toen klonk ineens Uw kalme stem
je hoeft niets meer te vrezen
ik keek en zag U aan mijn zij
U vulde heel mijn wezen.

Op dat moment besefte ik
niet ik werd daar beproefd
maar U, van wie ik zoveel houd
en werd intens bedroefd.

Ik zag U knielen en U riep
die beker hoef Ik niet
maar gelijk er achteraan
Uw wil, Abba, geschiedt.

Na die woorden kwam er rust
we gingen daar vandaan
voor mij is dit een metafoor
U hebt dit, Jezus, ondergaan.

De angst, de pijn, vernedering
dat kon ik niet verdragen
Maar U koos om het Lam te zijn
en deed dit zonder klagen

JANE866 · Berichten: 109

Geef aan Mij
alles wat je bezighoudt
en alles wat je hart bezwaard.
Geef aan Mij
al je zorgen en je lasten,
al je verdriet en je pijn.
In Mijn handen zijn jouw lasten lichter
en je moeiten minder zwaar.
Laat Mij je helpen dragen,
Ik wil jouw Helper zijn!

JANE866 · Berichten: 109

Bevrijd mij, o Jezus
Van het verlangen om geliefd te zijn,
Van het verlangen om verhoogd te worden,
Van het verlangen om geëerd te worden,
Van het verlangen om geprezen te worden...
Van het verlangen om de voorkeur van mensen te krijgen,
Van het verlangen om geraadpleegd te worden,
Van het verlangen om goedgekeurd te worden,
Van het verlangen om populair te zijn,

Van de angst om vernederd te worden,
Van de angst om geminacht te worden
Van de angst om vermaand te moeten worden
Van de angst om gelasterd te worden,
Van de angst om vergeten te worden,
Van de angst om verkeerd begrepen te worden
Van de angst om belachelijk gemaakt te worden
Van de angst om verdacht te worden.

En, Jezus, geef mij de genade,
Om te verlagen dat anderen meer geliefd zijn dan ik,
Dat anderen hoger geacht worden dan ik,
Dat volgens de opinie in de wereld anderen meer worden en ik minder,
Dat anderen worden gekozen en ik opzij word gezet,
Dat anderen telkens boven mij verkozen worden,
Dat anderen heiliger worden dan ik,
Terwijl ik heilig word zoals U heeft bedoeld.

Gebed van moeder Theresa

JANE866 · Berichten: 109

Amen

HENDRIKA148 schreef:

Heer laat Uw kracht ons steeds doorstromen
zendt Heer waar 't duister is uw licht.
Wil daarmee tot ons mensen komen
Uw liefde en troost tot ons gericht.

Uw vaststaand woord zal nooit beschamen
U houdt U altijd aan Uw woord
U roept ons mensen rond U samen
en hoopt dat Uw stem wordt gehoord.

U immers Heer bent onze sterkte
het heil vindt ieder mens bij U
die zoveel goeds voor ons bewerkte
ontvangen in het hier en nu.

Uw eeuwige trouw blijft ons bewaren
tesaam met liefd' die nooit vergaat.
Uw liefde blijft U ons verklaren
die nimmermeer ons ooit verlaat.

JANE866 · Berichten: 109

Mooi, dank voor het delen.

VLINDER656 schreef:

Ik weet niet of het hier hoort anders moet de moderator het maar verplaatsen. Maar ik kwam vandaag een mooi gebed tegen die ik graag met jullie wil delen. Hij is van Tomas van Aguino.

Barmhartige God, roep mij terug als ik van U wegvlucht;
trek mij tot U als ik weerstand bied;
richt mij op als ik gevallen ben;
ondersteun mij als ik weer ben opgestaan;
leid mij terwijl ik verderga.

Uit: stiltedagboek van Mirjam van der Vegt.

Vlinder

JANE866 · Berichten: 109

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint me adviezen te geven
dan doe je niet wat ik vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint me te vertellen
waarom ik iets niet zo moet voelen
dan neem je mijn gevoelens niet serieus

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen
om mijn problemen op te lossen
dan laat je mij in de steek
hoe vreemd dat ook moge lijken

Misschien is dat de reden
waarom voor sommige mensen bidden werkt
Omdat God niets terug zegt en geen advies geeft
Hij luistert alleen maar
Pas daarna wil Zijn betekenis ervaren zijn

Dus, alsjeblieft:
Luister alleen maar naar me
en probeer me te begrijpen
En als jij wilt praten, wacht even
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren

JANE866 · Berichten: 109

Ben je op zoek
naar iets wat je niet vindt?
Naar de rust,
zoals je had als kind?

Op zoek naar je afkomst,
een onbeschrijfelijk gemis.
Iemand die je vasthoudt,
een vriend die er altijd voor je is.

Waarom kom je niet naar huis
bij degene die jou schiep?
Naar degene die op je wacht
en die je tot leven riep.

Een vader, een vriend
wil Hij voor je zijn.
Hij neemt je zoals je bent,
en verzacht al je pijn.

Geef Hem een kans,
een kans om van je te houden.
En alles wat je mist en zoekt,
voor jou te ontvouwen.

Kom maar thuis,
Hij roept je al.
Hij die er altijd al was
en er ook altijd zal zijn.

JANE866 · Berichten: 109

Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we onmetelijke kracht bezitten.
Het is ons licht, niet onze duisternis die ons angst aanjaagt.
We vragen ons af,
wie ben ik om briljant, fantastisch,
talentvol, geweldig te zijn?
Je bent een kind van God.
Met je kleiner voordoen dan je bent,
bewijs je de wereld geen dienst…
We zijn geboren om de glorie van God
in ons zichtbaar te maken.
Die is niet in enkelen van ons,
maar in iedereen.
En als we ons licht laten schijnen,
geven we onbewust
anderen toestemming hetzelfde te doen.
Als we bevrijd zijn van onze eigen angst,
dan bevrijdt onze aanwezigheid
automatisch ook anderen.

Marianne Williamson

JANE866 · Berichten: 109

Je vlinderde door het leven,
gaf kleur aan elke dag,
liet je sporen na bij het gezin, familie en vrienden,
een uniek mens die men graag zag.

Je vlinderde door het leven,
ontpopte je zoals gewenst,
sloeg talentrijk uit je vleugels,
leek door geen weerstanden begrensd.

Je vlinderde door het leven,
groeide, bloeide veelbelovend,
nam ons mee op je vrije vlucht:
Vlinders, nooit in einde g'lovend.

Je vlinderde door het leven,
had van kwetsbaarheid weinig idee,
helaas, ook de mooiste vlinder,
gaat in 't (aardse) leven veel te kort mee.

Ik zal je nooit vergeten,
jij, die altijd onze vlinder heet.

JANE866 · Berichten: 109

en alleen op onze vaste zekerheden kunnen/moeten bouwen verkregen door Jezus offer.[/quote

Helemaal mee eens Pieter!

PIETER619 schreef:

Dan zijn de gebeden om een vervroegde terugkomst van Jezuss ook niet meer nodig, alhoewel God ons er wel om vraagt. Dan kani kwel met d ehande3 ove relkaar op de autoweg gaan rijden, want ga ik slag over de kop de berm in was het mijn tijd dus.

Klinkt wel een beetje cinisch, maar denk toch dat een materie i swaar w eons geen zorgen over hoeven te maken en alleen op onze vaste zekerheden kunnen/moeten bouwen verkregen door Jezus offer.

JANE866 · Berichten: 109

"In mij"

Je bent dood
al vele jaren.
Ik mis je steeds
nog elke dag.
Ik wilde je
nog zoveel vragen.
Ik mis je liefde,
je stem, je lach.
Toch leef je voort
in mijn gedachten.
Hoor ik je terug
in mijn eigen stem.
En elke keer
als ik moet lachen,
lach ik jouw lach,
herken ik hem.
Ik was dan laatst ook zo gelukkig,
toen iemand tegen mij zei,
dat er zoveel van jou in mij zit
in mij.

Han Bosma, 17-08-2011

JOL252 schreef:

Al weer een eeuwigheid
fladdert de tijd weg
met de tikkelende blaadjes
van de eikenboom
vlak bij jou.
Ik geef je een roos
waar eerst de bloemenzee
je plek bedolf...

Alweer eeuwigheden
is het geleden
en nog zo dichtbij...
je bent nog zo dichtbij.
Ik hou je vast maar laat je gaan,
een hartenklop
bij mij vandaan,
een eeuwigheid
...... verstreken.

JANE866 · Berichten: 109

Kippenvel... Wat mooi verwoord Jol.

JOL252 schreef:

De dood stuwt je over naar warme Tederheid
Naar alles overstijgende Liefde en Heelheid
De weg erheen kan wreed en weerloos zijn
Mens ontluisterend.

Hij die je over de drempel, die dood heet, tilt
Zijn hand die alle ziekte, pijn en tranen stilt
Zijn hart dat je streelt met Zijn ogen
Mens, daar ben je…

JANE866 · Berichten: 109

Vond het volgende stukje van Leo de Vos op Internet.

Inhoud
God spreekt over de dagen van ons leven dat ze zijn opgeschreven,
wilde God dan dat dodelijke ongeluk?
Deze vraag gaat ervan uit dat God zeer precies je sterfdag heeft bepaald. Laten we eens kijken wat de Bijbel erover zegt. Bij mijn weten is er in de Bijbel nergens terug te vinden dat God heeft bepaald dat Jantje exact 27.364 dagen zal leven (dat is bijna 75 jaar) en Pietje alleen maar 364 dagen, dus de dag voor zijn eerste verjaardag overlijdt. Als u een Bijbeltekst kunt vinden die iets dergelijks beweert, dan hoor ik dat heel graag van u. Maar zo’n tekst bestaat volgens mij niet. Ik kan in de bijbel maar twee teksten vinden die iets vertellen over de levensduur van de mens, en waarop de veronderstelling van de vraag gebaseerd zou kunnen zijn. De eerste tekst is:

Job 14:5 Als de dagen van de mens al vaststaan, als u het aantal maanden dat hij leeft bepaalt en de grens stelt die hij niet kan overschrijden, wend uw blik dan af en gun hem rust, zodat hij als een dagloner van zijn dag geniet.

Nou dat lijkt meteen raak. Het gaat erover dat ‘de dagen’ en ‘het aantal maanden’ van het mensenleven vaststaat. De schrijver gaat ervan uit dat dat een feit is en vraagt God om een tegemoetkoming, namelijk rust. Ja dat is zo. Alleen maken we een denkfout als we het zo uitleggen. Het gaat in de tekst namelijk om ‘de mens’, ofwel de mensheid. In het algemeen. Het Bijbelse denken kent ons individualisme niet. Wij zijn mensen van na Renaissance, Reformatie, humanisme en Verlichting die alle vier hebben gewerkt aan de vrijmaking van het individu en lezen bijna automatisch: ieder mens apart. Maar dat staat er niet. God stelt een limiet aan de duur van het mensenleven, die de mens dus niet kan overschrijden. Dat aantal dagen of maanden geeft dus niet een getal weer dat voor ieder mens weer anders is, maar beperkt het mensenleven als zodanig. Is het dan geen getal? Ja natuurlijk wel, maar het is een algemeen getal, dat in enkele gevallen ook wel eens met een paar jaren overschreden zou kunnen worden. Welk getal is dat dan? Dat staat in de tweede tekst die ik heb gevonden:

Gen.6:3 Maar de HEER zei: ‘Mijn levensgeest zal niet altijd bij de mens blijven, want hij is maar een nietig wezen; de duur van zijn leven zal honderdtwintig jaar bedragen.’

Daar heb je dan het getal: 120 jaar. Daar ligt zo’n beetje de grens van de levensduur van de mens. Een heel enkele keer wordt iemand een beetje ouder, maar dat is een grote zeldzaamheid.

U ziet, het feit dat God een levenslimiet heeft vastgesteld, heeft niets te maken met de wijze waarop iemand aan zijn eind komt. Het is een grens aan het mensenleven in het algemeen, niemand komt verder. Tot slot geef ik u graag nog twee Bijbelteksten mee die juist het tegenovergestelde laten zien van de veronderstelling dat je dagen letterlijk zijn geteld. Hier komen ze:

Pred.3:1 Mijn zoon, vergeet mijn lessen niet, houd in je hart mijn richtlijnen vast. Ze vermeerderen de dagen van je leven, geven je vele jaren van geluk.

Pred.9:11 Door mij, Wijsheid, vermeerderen de dagen van je leven, je levensjaren nemen toe door mij.

Deze teksten geven aan dat je sterfdag geen van tevoren vastgestelde datum is.

PIETER619 schreef:

God neemt niet bij ons weg c.q. vandaan, maar geeft de zekerheid dat als het ons ontvalt, Hij er voor zorg draagt en het dus voor ons in bewaring wil nemen.

JANE866 · Berichten: 109

Ik vind dit lastig. Wanneer is de tijd rijp? Is de tijd bijv. rijp als iemand plotseling op jonge leeftijd sterft? Gods raadselen zijn mij hierin te hoog en te diep...

PIETER619 schreef:

Klopt, zie het meer als dat God dat pas doet als Hij de tijd er rijp voor vindt,n gelijk Hij deed bij mijn vader, hem genas door hem naar de Hemel te halen en zo uit zijn aardse lijden te verlossen.

JANE866 · Berichten: 109

Ook Jezus weende bij het graf van Lazarus, zijn vriend, die stierf. Johannes 11: 35

JOL252 schreef:

Fijn dat je er zoveel troost uit put.

Echter kan ik er God niet in terug vinden. Dood bestaat, ziekte bestaat en daar hebben we mee te dealen op aarde als gevolg van van alles. Als God inderdaad zo zou redeneren vind ik er niks liefdevols aan. En ik denk dat Zijn hart meehuilt bij het feit dat mensen geliefden moeten loslaten en verliezen.

JANE866 · Berichten: 109

Heel erg mooi. Dank voor het delen!

PIETER619 schreef:

When I say

When I say, “I am a Christian”
I’m not shouting, “I’ve been saved!”
I’m whispering, “I get lost sometimes
That’s why I chose this way”

When I say, “I am a Christian”
I don’t speak with human pride
I’m confessing that I stumble -
needing God to be my guide

When I say, “I am a Christian”
I’m not trying to be strong
I’m professing that I’m weak
and pray for strength to carry on

When I say, “I am a Christian”
I’m not bragging of success
I’m admitting that I’ve failed
and cannot ever pay the debt

When I say, “I am a Christian”
I don’t think I know it all
I submit to my confusion
asking humbly to be taught

When I say, “I am a Christian”
I’m not claiming to be perfect
My flaws are far too visible
but God believes I’m worth it

When I say, “I am a Christian”
I still feel the sting of pain
I have my share of heartache
which is why I seek God’s name

When I say, “I am a Christian”
I do not wish to judge
I have no authority
I only know I’m loved

Als ik zeg.

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Ga ik niet schreeuwen, "Ik ben gered!"
Ik ben fluisterend, 'Ik ben de weg soms kwijt
Daarom heb ik voor deze manier gekozen

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Spreek ik niet met menselijke trots
Ik beken dat ik struikel -
Heb God nodig als mijn gids

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Probeer ik niet te sterk te zijn
Ik belijd dat ik zwak ben
en bid voor kracht om door te gaan

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Ga ik niet opscheppen over succes
Ik geef toe dat ik gefaald heb
en kan niet altijd de schuld te betalen

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Denk ik niet dat ik alles weet
Geef toe aan mijn verwarring
Nederig vragend om te worden onderwezen

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Ga ik niet beweren perfect te zijn
Mijn gebreken zijn goed te zien
maar God gelooft dat ik het waard ben

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Voel ik nog steeds die steek van pijn
Heb zo mijn deel van hartzeer
dat is waarom ik Gods naam zoek

Als ik zeg, "Ik ben een christen"
Wens ik niet te oordelen
Ik heb geen gezag
Ik weet alleen dat ik Geliefd ben

JANE866 · Berichten: 109

Dit gedicht is zooo mooi en bijzonder en is mij ook tot steun geweest bij het verlies van een dierbare. Bedankt voor het delen Tanja!

TAN247 schreef:

Ik weet niet van wie dit gedicht is, dat mijn dominee aan mij gestuurd heeft toen ik over de dood van mijn vriendin worstelde.Het gaf me veel troost en ik wil het graag met jullie delen:
Hartelijke groet Tanja

Het Uwe en het mijne.

‘k Hield vast omsloten in mijn hand
een schone edelsteen;
zo zuiver en zo schitterend
vond ik er nimmer een.
Het was mijn eigendom, mijn schat,
geschenk van God, de Heer,
geen ander die ’t bewaken zou
zo liefdevol en teer.

Doch zie, daar vroeg op zek’re dag
de Meester mijn juweel,
Ik smeekte Hem: “Ach Vader nee!
dat niet, dat is teveel!”
Toen sprak de Meester zacht tot mij:
“Ik doe ’t uit liefde, kind,
opdat gij eenmaal in Mijn kroon
het schoner weder vindt.”

“Ach Meester, ’t is mijn grootste schat,
mijn wond’re diamant;
ik zal er trouw voor zorgen Heer,
met liefdevolle hand.”
“Dat weet ik”, sprak des Vaders stem,
“maar als men rooft uw steen?
Geen dief heeft ooit de drempel van
Mijn woning overschreên.

En waar uw dierbaar kleinood is,
daar zal uw hart ook zijn,
uw schat is u slechts voorgegaan
en straalt in zonneschijn.”
God sprak – mij trof een diepe
blik vol deernis, mild en zacht –
toen heeft Hij stil mijn kostb’re schat
in veiligheid gebracht.

In ’t vale, bleke morgenlicht,
stond ik, verblind van smart
en drukte toen de lege doos
zacht schreiend aan mijn hart.
Toch sprak ik: “Meester ik vertrouw
op Uw onfeilbaar Woord;
ik weet dat nu mijn liefst bezit
ons beiden toebehoort.”

JANE866 · Berichten: 109

Prachtig shine! Knipoog smiley

[quote=SHINE534]“Hij brengt mij in het wijnhuis, boven mij zijn vaandel van liefde” (Hooglied 2:4). Kind, Mijn vaandel dat boven jou wappert is liefde. Vaandels zijn verkondigingen, dappere verklaringen van feiten die boven... mensen, plaatsen en dingen worden uitgestald. Zij zijn Mijn onbetwistbare verkondigingen die iedereen zou moeten kunnen zien. Er bestaat een zekerheid onder Mijn onwrikbare vaandel, want ik ben onveranderlijk (Hebreeën 13:8). Ik maak deze verkondiging over jou zodat de hele wereld dit kan zien.

De wetenschap dat je geliefd bent zal onweerstaanbaar zijn voor hen die zich niet geliefd voelen. Ik zal een tweeledig doel bereiken: van jou houden en anderen tot me aantrekken. Het is Mijn verkondiging voor alle machten van deze wereld. Ik hijs dit permanente, onwrikbare vaandel boven jou en je leven uit en verkondig zo Mijn liefde voor jou. Hoewel dit vaandel onwrikbaar is, verankerd in het bloed van Mijn Zoon, reageert dit met een vloeiende beweging op de Wind van de Geest die gezonden is om over jouw hart en je leven te blazen. Mijn vaandel der liefde reageert als in een dans en schept zo een uniek muziekstuk waarmee je leven gedirigeerd kan worden. Zelfs nu, op dit moment, stuur Ik golven van beweging over je heen en Ik laat zo een fris, blijmoedig bewustzijn van Mijn liefde voor jou vrijkomen.

Ik ben van jou en jij bent van Mij, en Mijn vaandel over jou is liefde. Ik wil langs de snaren van je hart wapperen, een prachtige melodie scheppen: het lied der liederen. Sta op, Mijn geliefde, en beweeg je vrijelijk in de bries van Mijn aanwezigheid (Handelingen 17:28). Ik zal je nooit laten gaan, noch zal ik Mijn vaandel der liefde ooit verwijderen. Rust, heb lief, aanbid, zing, dans, rouw, ben vrolijk en bid. Dit alles op deze plek van zekerheid, wetend dat ik altijd met een liefdesverklaring zal antwoorden. De Wind van Mijn Geest beweegt zich voort, waait en fluistert vele liefdesliedjes op deze plek.

Jij bent Mijn geliefde, en Mijn verlangen gaat naar jou uit.

Gebed

Ik ben van U, en U bent van mij, en vandaag is mijn hart met liefde voor U gevuld. Help me om Uw liefdesverklaringen altijd in gedachten te houden. Vergeef me voor het feit dat ik niet altijd op deze plek van zekerheid weet te rusten. Help me te onthouden dat alles wat ik doe gebeurt onder de gunsten van Uw onveranderlijke, nimmer falende liefde. Ik geef mijn hart over aan de tedere liefdesliederen die U in mij schept. Ik hijs het vaandel van onze relatie, verankerd in Jezus en zichtbaar voor allen. Ik zal Uw liefde aan anderen verkondigen zoals deze aan mij werd verkondigd. Mijn volledige verlangen gaat naar U uit. Mijn diepste hunkering is om lief te hebben zoals U mij liefhebt. Verander mij op deze veilige plek. Ik hou van U, Vader, en ik rust vandaag in Uw liefde.

Amen.

Bron: http://www.allaboutprayer.org/dutch/gods-vaandel.html [url][img][/img]

JANE866 · Berichten: 109

Als op vleug'len van een arend
draagt Hij jou wanneer je valt
zwevend op Zijn kracht van Liefde
tot je zelf weer vliegen zal.

Je kan je nooit te pletter vallen
ook al maak je een vrije val
onder jou zijn eeuwige armen
ook in dat diepe donkere dal.

Al zie je enkel duisternis
al lijkt het donker om je heen
Zijn licht zal het uiteindelijk winnen
Zijn liefde dringt overal doorheen.

JANE866 · Berichten: 109

Moooi!

MARIO216 schreef:

Ik zie je staan, dag in dag uit op dezelfde plek
en ik kan het niet laten om je even aan te staren.
Je weet het niet, maar je bent adembenemend mooi.
Voor mij ben je een rustpunt, een stukje zekerheid.
O ja, je huid is verweerd door weer en wind,
je ben wat veranderd, de laatste maanden,
Maar zijn we dat niet allemaal?.
Je staat er en dat is voor mij genoeg.

Ik kijk naar je in verwondering, wil je op de foto zetten,
als een blijvende herinnering,
Alsof je niet op mijn netvlies gebrand staat...
Alsof ik niet precies weet hoe je er uit ziet.
Ik heb je zien veranderen en anderen met mij.

Als de novemberstormen opsteken, kun je dan
loslaten waar je zo aan gehecht was,
laten gaan wat zo bij jou hoort?
Nakijken waar je niet zonder dacht te kunnen
en besef je dat dit de enige manier is?
De enige manier om een ander te worden,
om te groeien en later op te bloeien.

Laat daarom los waar je zo aan gehecht was,
zonder ben je beter af.
Laat gaan wat zo bij je lijkt te horen,
het is alleen maar ballast.
Kijk na waar je niet zonder dacht te kunnen,
zo blijf je wie je al was.

JANE866 · Berichten: 109

Het beeld van de adelaar blijft me boeien. Is realistisch en waardevol he.

ROADY558 schreef:

Ik vind dit trouwens een hele waardevolle les die je hier neerzet Jane.
Dank je wel daarvoor.

JANE866 · Berichten: 109

Dankjewel Jane. Heeel mooi!

JANE410 schreef:

Heel speciaal bezoek

Vanmorgen kreeg ik bezoek van een vriend. Hij kwam vroeg, ging bij me zitten en sprak een tijdje over hoe het zo ging in mijn leven.

Nadat hij zorgvuldig en invoelend had geluisterd naar alles wat ik te zeggen had, stond hij op, liep naar me toe, boog voorover en hield me een tijdje teder vast .

Nadat hij me had verzekerd dat alles goed zou komen en precies passend voor mij,
vroeg hij of ik iemand kende die een bezoekje van hem kon gebruiken en ik dacht meteen aan jou.

Ik gaf Hem jouw naam en hij wist waar je woonde.

En na nog een verzekerende omhelzing, dankte hij me en liep ik met hem mee naar de voordeur Hij moet nu ongeveer bij jou zijn aangekomen

JANE866 · Berichten: 109

De adelaar bouwt zijn nest hoog op een rots. In eerste instantie zou je
denken uit bescherming tegen roofdieren, maar er zit nog een reden aan vast.
De adelaar krijgt jongen, voedt ze op en verzorgt ze totdat ze sterk
genoeg zijn om te leren vliegen. Tot zover is er nog niets bijzonders aan het leven van een adelaar te vinden.

Nu wil het geval dat een adelaarsjong moet leren vliegen,
het moet op eigen vleugels leren staan. De adelaar heeft daar een zeer
uitgekiende methode voor. Als moederlief weet dat het jong sterk genoeg
is gooit ze het over de rand.

Ziet u het tafereel voor u? Misschien hebben ze samen al vele vluchten gemaakt,
het jong op de rug bij moeders samen genieten van het prachtige uitzicht.
Dus als op een dag de moeder het jong bij zich roept denkt deze vast
we gaan weer een tochtje maken en dat gaan ze dan ook,
maar iets anders als gedacht.

Het jong wordt dus over de rand geduwd. Kunt u zich de paniek
voorstellen van dit vogeltje? De wind suist door de veren langs het
kleine koppie en ze denkt dat was het dan. Ze fladdert met de vleugels
maar helaas ze suist steeds harder naar beneden en op het moment
dat ze denkt dat het dan wel afgelopen zal zijn is daar ineens moeder weer, die vangt haar op en neemt de kleine mee naar het nest.

Terug in het nest is de kleine adelaar net weer een beetje bijgekomen
van de schrik en wil even een discussie aangaan met moeders,
maar helaas, daar gaat ze nogmaals over de rand.

Met horten en stoten slaat ze met de vleugels en tot haar verbazing
begint ze langzaam aan te stijgen aangemoedigd door moeder doet ze
haar best en tot haar verbazing gaat het steeds beter en lukt het om
te vliegen, eerst nog aarzelend maar steeds sneller en zelfverzekerder.

Zo gaat het ook met onze wandel met God.
Als we tot geloof komen dan begint God ons op te voeden.
Hij verzorgt ons leert ons om steeds meer te leren van Zijn woord.
Dan komt het moment dat God vindt dat we oud en wijs genoeg Zijn
om zelf te leren om beslissingen te nemen zoals Hij het van ons
verwacht.

Dus daar gaan we, Hij gooit ons ook over de rand van het
veilige nest (figuurlijk wel te verstaan). Als we daar dan ineens naar ons
idee in de lege ruimte ronddolen dan roepen we hard om hulp,
om Zijn aanwezigheid. We schreeuwen het af en toe uit,
Heer U ziet toch dat het niet lukt, U ziet toch dat ik het niet meer weet!

En dan is daar die zachte stem naast je die zegt:
”Rustig Maar, Ik hoor je wel, Ik loop naast je”.
Dat is een opluchting, Hij loopt naast ons, maar ja, daar gaan we weer,
weer de diepte in.

Net zoals het adelaarsjong moet leren om te vliegen,
zo wil God ons leren om samen met Hem de weg te lopen zonder dat
we continu vragen, doe ik het goed, gaan we de goede weg?

God leert ons om zelfstandig maar in Zijn aanwezigheid, te wandelen
in het licht van Zijn woord. Dat gaat niet vanzelf, daar gaat tijd en
energie in zitten, maar daardoor leren we wel om te lopen op Zijn weg
tot eer van Zijn naam.

JANE866 · Berichten: 109

Prachtig!

JANE866 · Berichten: 109

Prachtig! Fijn dat je dit deelt en zo ook anderen bemoedigt!

MIRKO691 schreef:

Dit is een gebed wat ik steeds elke dag weer bid en wat mij erg helpt in mn geestelijke genezing en strijd.

Gebed voor het bevestigen van mijn waarde voor God

Heer , ik dank U dat ik voor U bijzonder ben .... dat ik oneindig waardevol voor U ben....
Dat U van mij alsof er niemand anders is om van tehouden.....
Dat ik U ter harte ga....
Dat ik uw oogappel ben ...
dat Uw liefde voor mij onvoorwaardelijk is

Dank U dat U zoveel om mij geeft dat U me nooit zult begeven of verlaten.
Dank U dat U mijn zorgen begrijpt als niemand anders en dat U mij door dit genezingsproces heen zult helpen.
Ik weiger om mij in mijzelf te keren , omdat ik gerhoorzaam wil zijn aan Uw liefde voor mij.
Ik ontvang uw genade hier in dit deel van mijn leven, waar ik die het meest nodig heb , en ik zal hier steeds meer genade ontvangen , totdat ik echt geloof dat niets mij kan scheiden van Uw liefde.
Ik weiger mijzelf te verwerpen vanwege dit bepaalde terrein van tekortkoming of strijd.

Laat Uw grote liefde me steeds meer bevrijden van alle uitdrukking van zelfhaat en verwerping.
Bevrijd mij steeds meer zodat ik mijzelf hartelijk en heilig kan lief hebben.

amen

uit het kiving waters programma , uitgegeven door desert stream