Wees onderdanig aan je man!

Berichten: 1331

CHATULIEM368 schreef:

Ik geloof meteen dat je geen feministe bent. Hoewel, de stelling dat de vrouw jarenlang onderdrukt is, en dat het tijd wordt zich van deze overheersing te bevrijden, is natuurlijk wel een feministische uitspraak.

Deze uitspraak/bijdrage hoeft helemaal niet feministisch te zijn. Het is toch heel mooi dat de vrouw de juiste plaats in een huwelijk inneemt, zoals God het bedoeld heeft? Dat vind ik absoluut niet feministisch. Het wordt pas feministisch als een vrouw in deze ontwikkeling gaat doorslaan. De verhouding man/vrouw is door de eeuwen heen uit balans geweest. Ik geloof in balans/harmonie tussen een man en vrouw en dan schikt alles zich vanzelf wel.

Berichten: 134

JOL252 schreef:

Het is m.i. wat overdreven om te zeggen dat ze het beter deed en wij dus geen recht van spreken hebben..Sommige patronen zetten mensen gevangen maar men past zich soms juist aan patronen aan die hen vertrouwd zijn en die men kent van overlevering. Ter illustratie: mensen kunnen ook van gijzelnemers gaan houden en hun situatie aanvaarden, loyaal worden zelfs als de situatie beperkend en vrijheidsontnemend is. Dus dit vind ik niet steekhoudend.

Ik vind het een kromme vergelijking, een huwelijk te vergelijken met een ontvoering. Zij heeft deze rol aangenomen uit vrijwilligheid en niet uit dwang. Er zijn voldoende rolpatronen die ongezond zijn, dat gebeurt niet alleen in een huwelijk.
Ik heb niet gezegd, dat we er niet over mogen praten, maar wel met een bescheidener houding. Het is gemakkelijk om over andere mensen te oordelen, terwijl we zelf gefaald hebben. En dat is nooit goed.

Berichten: 4097

CHATULIEM368 schreef:

Ik vind het een kromme vergelijking, een huwelijk te vergelijken met een ontvoering. Zij heeft deze rol aangenomen uit vrijwilligheid en niet uit dwang. Er zijn voldoende rolpatronen die ongezond zijn, dat gebeurt niet alleen in een huwelijk.
Ik heb niet gezegd, dat we er niet over mogen praten, maar wel met een bescheidener houding. Het is gemakkelijk om over andere mensen te oordelen, terwijl we zelf gefaald hebben. En dat is nooit goed.

Ik ben het niet met je eens. Het is nooit goed je gedachten voor je te houden uit schuld of schaamte of omdat je zelf ergens in hebt gefaald.
We mogen gericht zijn op de toekomst en leven vanuit het nu. Niet vanuit ons verleden zwijgen of sprekend.

En dan ook, hoe weet je of iemand heeft gefaald als hij of zij gescheiden is, je zegt daar nogal wat. Maar goed dat is een ander topic. Engeltje smiley

Overigens, het was geen vergelijking, ik zei al: ter illustratie.

Berichten: 134

ANNETTE050 schreef:

Deze uitspraak/bijdrage hoeft helemaal niet feministisch te zijn. Het is toch heel mooi dat de vrouw de juiste plaats in een huwelijk inneemt, zoals God het bedoeld heeft? Dat vind ik absoluut niet feministisch. Het wordt pas feministisch als een vrouw in deze ontwikkeling gaat doorslaan. De verhouding man/vrouw is door de eeuwen heen uit balans geweest. Ik geloof in balans/harmonie tussen een man en vrouw en dan schikt alles zich vanzelf wel.

Als je het huwelijk ziet als een onderdrukking van de man ten opzichte van de vrouw, dan is dat precies wat feministes beweren. En dat is al een doorgeslagen mening in my humble opinion.
Ik vind net zoals jou, dat je samen de balans moet vinden waar je beiden gelukkig mee bent. En daarom vind ik het moeilijk mensen te veroordelen die dat op een andere manier doen. Vooral als je er zelf niet in geslaagd bent om tot een goede relatie te komen.

Berichten: 4097

CHATULIEM368 schreef:

Als je het huwelijk ziet als een onderdrukking van de man ten opzichte van de vrouw, dan is dat precies wat feministes beweren. En dat is al een doorgeslagen mening in my humble opinion.
Ik vind net zoals jou, dat je samen de balans moet vinden waar je beiden gelukkig mee bent. En daarom vind ik het moeilijk mensen te veroordelen die dat op een andere manier doen. Vooral als je er zelf niet in geslaagd bent om tot een goede relatie te komen.

Heftig. Je veroordeeld. Het is niet te hopen dat pastorale werkers deze houding aannemen.

Berichten: 1331

CHATULIEM368 schreef:

Als je het huwelijk ziet als een onderdrukking van de man ten opzichte van de vrouw, dan is dat precies wat feministes beweren. En dat is al een doorgeslagen mening in my humble opinion.
Ik vind net zoals jou, dat je samen de balans moet vinden waar je beiden gelukkig mee bent. En daarom vind ik het moeilijk mensen te veroordelen die dat op een andere manier doen. Vooral als je er zelf niet in geslaagd bent om tot een goede relatie te komen.

Ik zie het huwelijk niet als een onderdrukking. Maar door de eeuwen heen is de positie van de vrouw in het huwelijk niet juist geweest. Ik vind het niet feministisch als we spreken over de juiste balans in een relatie/huwelijk. Eerder gewoon bijbels. Als een vrouw opbloeit in een relatie is dat toch alleen maar tot zegen van de man en vice versa ook. Als een man de juiste plaats inneemt en op een goede manier leiding neemt, wordt hij ook gelukkig en daar zal een vrouw weer heel blij mee zijn. Maar nogmaals, ik geloof in harmonie en balans in een huwelijk, geen relatie is hetzelfde en een ieder neemt zijn/haar persoonlijkheid mee. Als er balans en harmonie is, is dat m.i. een fundament waarop je heel goed een relatie neer kunt zetten.

Berichten: 134

JOL252 schreef:

Ik ben het niet met je eens. Het is nooit goed je gedachten voor je te houden uit schuld of schaamte of omdat je zelf ergens in hebt gefaald.
We mogen gericht zijn op de toekomst en leven vanuit het nu. Niet vanuit ons verleden zwijgen of sprekend.

En dan ook, hoe weet je of iemand heeft gefaald als hij of zij gescheiden is, je zegt daar nogal wat. Maar goed dat is een ander topic. Engeltje smiley

Overigens, het was geen vergelijking, ik zei al: ter illustratie.

Het gaat hier om een kwestie van geloofwaardigheid. Oftewel de befaamde balk en splinter.
De beste voorspeller van de toekomst is het verleden. En als je daar maar klakkeloos overheen gaat, heb je grote kans dat je dezelfde fouten gaat maken.
En mijn stelling, dat we gefaald hebben in onze relatie omdat we gescheiden zijn, geeft gewoon weer, dat we vanuit een bepaalde bescheidenheid over mensen moeten oordelen, die wel een manier gevonden hebben om hun huwelijk in stand te houden.

Berichten: 134

ANNETTE050 schreef:

Ik zie het huwelijk niet als een onderdrukking. Maar door de eeuwen heen is de positie van de vrouw in het huwelijk niet juist geweest. Ik vind het niet feministisch als we spreken over de juiste balans in een relatie/huwelijk. Eerder gewoon bijbels. Als een vrouw opbloeit in een relatie is dat toch alleen maar tot zegen van de man en vice versa ook. Als een man de juiste plaats inneemt en op een goede manier leiding neemt, wordt hij ook gelukkig en daar zal een vrouw weer heel blij mee zijn. Maar nogmaals, ik geloof in harmonie en balans in een huwelijk, geen relatie is hetzelfde en een ieder neemt zijn/haar persoonlijkheid mee. Als er balans en harmonie is, is dat m.i. een fundament waarop je heel goed een relatie neer kunt zetten.

Ik ben het helemaal met je eens, dat dat op zich beter is, maar ik ben ook een kind van mijn tijd. En het kan heel goed zijn dat ze over 100 jaar anders denken over deze tijd. Dus ik heb hele grote moeite met de zin, dat de positie van de vrouw niet juist is geweest. Mensen hebben dit ook gedaan vanuit hun eigen beleving, en dat hoeft niet altijd negatief geweest te zijn.

Om dit te illustreren het volgende: een goede katholieke vrouw hoefde niet meer ongesteld te zijn als ze getrouwd was, tenminste dat was de opvatiing van die tijd en afgekondigd door de kerk. Grote gezinnen vereisen nu eenmaal meer zorg dan kleinere. Dus de rol van de vrouw was veel meer op het huishouden gericht. Nu er voorbehoedsmiddelen zijn, is de noodzaak natuurlijk een stuk minder geworden.

Zelf ben ik opgevoed in een tijd, waarbij de stelling dat zwarte mensen bij een minderwaardig volk hoorden, gestraft voor de zonde van Cham nog heel gangbaar was. Gelukkig leven we nu in een tijd waarin we een zwarte president hebben.

Het laatste voorbeeld:
Toen in 1953 de watersnoodramp plaats vond, werd er van de kansel afgekondigd, dat het de wraak van God was en sommige dominees gingen zover dat ze stelden, dat deze wraak ook nog mild was. De Heer had veel meer mensen moeten ombrengen.

Meningen en opvattingen zijn ook heel sterk verbonden met de tijd waarin we leven. Daarom vind ik de term onderdrukking misplaatst, want hun visie was ook heel sterk bepaald door de tijd waarin ze opgroeiden.

Berichten: 4097

CHATULIEM368 schreef:

Het gaat hier om een kwestie van geloofwaardigheid. Oftewel de befaamde balk en splinter.
De beste voorspeller van de toekomst is het verleden. En als je daar maar klakkeloos overheen gaat, heb je grote kans dat je dezelfde fouten gaat maken.
En mijn stelling, dat we gefaald hebben in onze relatie omdat we gescheiden zijn, geeft gewoon weer, dat we vanuit een bepaalde bescheidenheid over mensen moeten oordelen, die wel een manier gevonden hebben om hun huwelijk in stand te houden.

Ik denk dat niemand daar klakkeloos overheen gaat. Nogmaals: jij deelt mee en stelt vast en vraagt nauwelijks na.
Jouw vaststelling dat mensen die gescheiden zijn gefaald hebben is een zwart wit opvatting. Ja, de relatie heeft niet standgehouden maar de vraag is hoe dat komt, hier zie ik nauwelijks ruimte maar we gaan ook steeds offtopic. Ik heb Jans bijvoorbeeld nog goede opmerkingen zien maken die het weer on topic kunnen trekken.

Berichten: 134

JOL252 schreef:

Heftig. Je veroordeeld. Het is niet te hopen dat pastorale werkers deze houding aannemen.

- Tekst verwijderd. Mail iemand over taalfouten, maar zet dit niet op het forum -

Moderator CM

Ik veroordeel niemand, ik stel vast. Bovendien betrek ik bewust mezelf bij deze bewering, omdat ik het op dat gebied even slecht gedaan heb. Op de kansel zal ik nooit praten over huwelijk en ik zal ook geen huwelijken inzegenen. Dus datgene wat ik stel, ik ook datgene wat ik mezelf voorhoud...
Ik vind sowieso dat in de aanleiding van dit topic al een veroordeling zit.

Berichten: 1331

Dit artikel is denk ik gerelateerd aan het boek 'Vrouwen komen van Venus en mannen van Mars'.
Het idee achter het boek is, dat mannen en vrouwen op twee heel verschillende planeten leven en dat daardoor veel misverstanden ontstaan.
Is dat zo, vraag ik me wel eens af. Hoe bouw je een goede communicatie op, bijvoorbeeld n.a.v. het punt dat vrouwen over een probleem willen praten en mannen het willen oplossen. Ergens moet dat toch wel als vanzelf gaan, maar wat doe je als je op dit punt vast komt te zitten? De vrouw krijgt het gevoel dat ze zichzelf verliest en zich moet aanpassen aan de oplossing van de man en de man krijgt het gevoel dat de vrouw hem wil veranderen als hij over het probleem in gesprek gaat. Om maar eens een voorbeeld te noemen....
Maar het is wel weer eens goed om dit te lezen. Hoop dat er een goede, zinvolle discussie over komt in dit topic.

Berichten: 4097

ANNETTE050 schreef:

Dit artikel is denk ik gerelateerd aan het boek 'Vrouwen komen van Venus en mannen van Mars'.
Het idee achter het boek is, dat mannen en vrouwen op twee heel verschillende planeten leven en dat daardoor veel misverstanden ontstaan.
Is dat zo, vraag ik me wel eens af. Hoe bouw je een goede communicatie op, bijvoorbeeld n.a.v. het punt dat vrouwen over een probleem willen praten en mannen het willen oplossen. Ergens moet dat toch wel als vanzelf gaan, maar wat doe je als je op dit punt vast komt te zitten? De vrouw krijgt het gevoel dat ze zichzelf verliest en zich moet aanpassen aan de oplossing van de man en de man krijgt het gevoel dat de vrouw hem wil veranderen als hij over het probleem in gesprek gaat. Om maar eens een voorbeeld te noemen....
Maar het is wel weer eens goed om dit te lezen. Hoop dat er een goede, zinvolle discussie over komt in dit topic.

Hoeveel simpeler kan het leven worden als er niet gelijk een oplossing hoeft te komen en alleen luisteren al helpt.

Berichten: 4097

CHATULIEM368 schreef:

Ik veroordeel niemand, ik stel vast. Bovendien betrek ik bewust mezelf bij deze bewering, omdat ik het op dat gebied even slecht gedaan heb. Op de kansel zal ik nooit praten over huwelijk en ik zal ook geen huwelijken inzegenen. Dus datgene wat ik stel, ik ook datgene wat ik mezelf voorhoud...
Ik vind sowieso dat in de aanleiding van dit topic al een veroordeling zit.

Prima dat jij het voor jezelf zo hebt besloten om geen huwelijken in te zegenen, dat hoeft voor iemand anders die gescheiden is niet zo te gelden en dat hoeft niet verkeerd te zijn. Gods palet heeft meerdere kleuren dan zwart wit.

On topic graag.

Berichten: 481

Om te voorkomen dat dit een welles-nietes-verhaal wordt en blijft, misschien goed om eens in te zoomen op het woord 'onderdanigheid' zelf. Wat verstaan je daaronder? En hoe zien de voorstanders hiervan dit concreet voor zich? En vernedering, zoals in onderstaand citaat wordt genoemd?

Ter aanvulling een gedeelte uit de start van dit topic:

In een interview zegt de auteur: ”Onderdanig zijn is een manier om ruimte te maken, om te accepteren, het is de fundering van het huwelijk, zoals de pilaren voor een kerk."
Ook zegt ze: ”Wij vrouwen vinden vernedering fijn, omdat het voor een groter goed is."

Moderator CM

Berichten: 175

Ik heb nog even het beginstuk gelezen en ook de link die er bij stond. Daar stond het volgende citaat bij uit het boek:

"Het is waar, je bent nog geen ervaren kokkin of een perfecte huisvrouw. Dus wat is nou het probleem als je man zegt hoe je het moet doen? Zeg tegen hem dat hij gelijk heeft en dat je het snel zal leren. Als hij ziet hoe lief je bent en hoe nederig je je gedraagt en dat je bereid bent om te veranderen, dan zal hij ook veranderen."

Dit bovenstaande stuk gaat verder dan een vaste rolverdeling tussen de man en de vrouw. Ik denk dat het heel goed kan zijn als de man werkt en de vrouw vooral thuis is en meer voor de kinderen zorgt. Wat mij betreft kan ik me ook voorstellen dat het bij sommige stellen andersom beter werkt of dat die taken verdeeld worden. Vanuit mijn werk zie ik wel dat een thuis waar beide ouders veel werken niet altijd de leukste en meest stabiele kinderen 'oplevert'... Maar goed, dat is weer een andere discussie.
Maar het citaat insinueert dat de man, zelfs die zaken die volgens het boek de taak van de vrouw zijn, kan leren aan de vrouw. Dat geeft mij het gevoel dat de man dus blijkbaar alles beter kan en weet. En daar gaan mijn haren wel van overeind staan.

Berichten: 4097

CHRISTIANMATCH schreef:

Om te voorkomen dat dit een welles-nietes-verhaal wordt en blijft, misschien goed om eens in te zoomen op het woord 'onderdanigheid' zelf. Wat verstaan je daaronder? En hoe zien de voorstanders hiervan dit concreet voor zich? En vernedering, zoals in onderstaand citaat wordt genoemd?

Ter aanvulling een gedeelte uit de start van dit topic:

In een interview zegt de auteur: ”Onderdanig zijn is een manier om ruimte te maken, om te accepteren, het is de fundering van het huwelijk, zoals de pilaren voor een kerk."
Ook zegt ze: ”Wij vrouwen vinden vernedering fijn, omdat het voor een groter goed is."

Moderator CM

Ik denk aan het woord respect. Dat wordt vanzelf opgeroepen als iemand weet wat hij waard is. Ik denk aan betrouwbaarheid en integer zijn. Dat roept als vanzelf vertrouwen bij de ander op.
Ik denk aan waarachtigheid en sterk zelfbeeld. Dan is er geen strijd nodig om de macht aan zich te bewijzen maar een vanzelfsprekende liefde.
Het gaat niet om gehoorzaamheid, vernedering, onderwerping. Het gaat om een vrijwillige overgave in gelijkwaardigheid.

Overigens is wat er in Efeze 5 staat opgedragen aan de man (voorafgaand door: weest elkaar onderdanig) een en al toewijding. Men heeft vanzelf geen tijd meer om zich op te stellen als superieur of respect verdienende. Dat is iets waar men niet eens meer over hoeft te praten. Het is actie en in praktijk brengen.

Berichten: 327

JOL252 schreef:

Hoeveel simpeler kan het leven worden als er niet gelijk een oplossing hoeft te komen en alleen luisteren al helpt.

Hm… volgens mij zou een man eerder het tegenovergesteld zeggen. Hoeveel simpeler kan het leven worden als je problemen direct oplost zonder ellenlange (hun beleving) verhalen Lachende smiley

Berichten: 1331

.

Berichten: 327

JANS221 schreef:

Onderstaand artikel vond ik op mijn computer, ik weet niet waar het vandaan komt.

Vraag: wat herken je en/of waar zet je vraagtekens bij?

man/vrouw

[/u]

Het is me niet overal duidelijk of er bedoeld wordt dat een man dit over een vrouw denkt of over zichzelf (en vv).

Berichten: 327

ANNETTE050 schreef:

Ja, en hoe los je dat dan op?

Euhm… Ik voer zijn oplossing uit en ik kijk hem bewonderend aan. Verliefde smiley

Of ik bel een vriendin Engeltje smiley

Berichten: 134

ANTA961 schreef:

Ik heb nog even het beginstuk gelezen en ook de link die er bij stond. Daar stond het volgende citaat bij uit het boek:

"Het is waar, je bent nog geen ervaren kokkin of een perfecte huisvrouw. Dus wat is nou het probleem als je man zegt hoe je het moet doen? Zeg tegen hem dat hij gelijk heeft en dat je het snel zal leren. Als hij ziet hoe lief je bent en hoe nederig je je gedraagt en dat je bereid bent om te veranderen, dan zal hij ook veranderen."

Dit bovenstaande stuk gaat verder dan een vaste rolverdeling tussen de man en de vrouw. Ik denk dat het heel goed kan zijn als de man werkt en de vrouw vooral thuis is en meer voor de kinderen zorgt. Wat mij betreft kan ik me ook voorstellen dat het bij sommige stellen andersom beter werkt of dat die taken verdeeld worden. Vanuit mijn werk zie ik wel dat een thuis waar beide ouders veel werken niet altijd de leukste en meest stabiele kinderen 'oplevert'... Maar goed, dat is weer een andere discussie.
Maar het citaat insinueert dat de man, zelfs die zaken die volgens het boek de taak van de vrouw zijn, kan leren aan de vrouw. Dat geeft mij het gevoel dat de man dus blijkbaar alles beter kan en weet. En daar gaan mijn haren wel van overeind staan.

Het zal ook wel te maken hebben met de cultuur. Ik zie hetzelfde verschijnsel terug in die zgn. maffiafilms, meestal een Italiaanse familie waarbij de vrouwen ook zo'n typische rol hebben. Tegenwoordig hebben ze ook de serie: Married to a Mobster (maffialid) Het heeft ook niet mijn voorkeur, maar ik ken wel meer relaties waarbij ik denk, zo zou ik niet willen leven.

Berichten: 327

Beauty

http://www.youtube.com/watch?v=gHxi-HSgNPc

Berichten: 134

JOL252 schreef:

Ik denk aan het woord respect. Dat wordt vanzelf opgeroepen als iemand weet wat hij waard is. Ik denk aan betrouwbaarheid en integer zijn. Dat roept als vanzelf vertrouwen bij de ander op.
Ik denk aan waarachtigheid en sterk zelfbeeld. Dan is er geen strijd nodig om de macht aan zich te bewijzen maar een vanzelfsprekende liefde.
Het gaat niet om gehoorzaamheid, vernedering, onderwerping. Het gaat om een vrijwillige overgave in gelijkwaardigheid.

Overigens is wat er in Efeze 5 staat opgedragen aan de man (voorafgaand door: weest elkaar onderdanig) een en al toewijding. Men heeft vanzelf geen tijd meer om zich op te stellen als superieur of respect verdienende. Dat is iets waar men niet eens meer over hoeft te praten. Het is actie en in praktijk brengen.

Het zijn nogal wat eisen die je stelt. En ik denk dat je weinig mensen vindt die daar aan kunnen voldoen. Is dit niet een beetje te idealistisch? Hoeveel mensen denk je hebben bv. een sterk zelfbeeld en zijn bv. niet dominant/arrogant of hebben geen last van narcisme?

Berichten: 4097

CHATULIEM368 schreef:

Het zijn nogal wat eisen die je stelt. En ik denk dat je weinig mensen vindt die daar aan kunnen voldoen. Is dit niet een beetje te idealistisch? Hoeveel mensen denk je hebben bv. een sterk zelfbeeld en zijn bv. niet dominant/arrogant of hebben geen last van narcisme?

Ik ben het lichtelijk beu, en dat is nog zacht uitgedrukt, dat je het telkens weer op de persoon speelt, off topic gaat en de boel weer laat stagneren. Als je het niet eens bent met dit topic en je er steeds weer aan ergert reageer dan niet en laat het hier met rust.

Ten 2e stel ik geen eisen maar deel een stukje van mijn gedachten en jij trekt het weer op de persoon.

Reden voor mij om te vragen dit topic misschien beter te sluiten aangezien het steeds op deze manier stagneert.

Berichten: 81

JOL252 schreef:

Hoeveel simpeler kan het leven worden als er niet gelijk een oplossing hoeft te komen en alleen luisteren al helpt.

Ben ik met je eens. En, wat ook belangrijk is: een probleem is meestal niet van vandaag op morgen ontstaan. Meestal is hieraan een lange (re) periode aan vooraf gegaan, voordat iets echt een probleem werd. Dus, de oplossing hoeft ook niet in een dag te gebeuren...

Berichten: 134

JOL252 schreef:

Ik ben het lichtelijk beu, en dat is nog zacht uitgedrukt, dat je het telkens weer op de persoon speelt, off topic gaat en de boel weer laat stagneren. Als je het niet eens bent met dit topic en je er steeds weer aan ergert reageer dan niet en laat het hier met rust.

Ten 2e stel ik geen eisen maar deel een stukje van mijn gedachten en jij trekt het weer op de persoon.

Reden voor mij om te vragen dit topic misschien beter te sluiten aangezien het steeds op deze manier stagneert.

Sorry, Jol. Ik ben me van geen kwaad bewust. Als je een topic start, moet je er ook rekening mee kunnen houden dat het een andere kant opgaat dan dat je wil. Je vat dingen te snel persoonlijk op, ik ben het niet met je eens, maar dat is heel wat anders.

Berichten: 327

JOL252 schreef:

Ik denk aan het woord respect. Dat wordt vanzelf opgeroepen als iemand weet wat hij waard is. Ik denk aan betrouwbaarheid en integer zijn. Dat roept als vanzelf vertrouwen bij de ander op.
Ik denk aan waarachtigheid en sterk zelfbeeld. Dan is er geen strijd nodig om de macht aan zich te bewijzen maar een vanzelfsprekende liefde.
Het gaat niet om gehoorzaamheid, vernedering, onderwerping. Het gaat om een vrijwillige overgave in gelijkwaardigheid.

Overigens is wat er in Efeze 5 staat opgedragen aan de man (voorafgaand door: weest elkaar onderdanig) een en al toewijding. Men heeft vanzelf geen tijd meer om zich op te stellen als superieur of respect verdienende. Dat is iets waar men niet eens meer over hoeft te praten. Het is actie en in praktijk brengen.

Mooi verwoord! Dat zijn belangrijke waarden. Nobody's perfect, maar als 1 van deze waarden ontbreekt, of hapert dan kun je daar aan werken. En niet trachten te compenseren door het onderdrukken, manipuleren of vernederen van je partner. Dat werkt niet. Bij God is genezing mogelijk voor al onze 'onderdelen'.

Berichten: 4097

CHATULIEM368 schreef:

Sorry, Jol. Ik ben me van geen kwaad bewust. Als je een topic start, moet je er ook rekening mee kunnen houden dat het een andere kant opgaat dan dat je wil. Je vat dingen te snel persoonlijk op, ik ben het niet met je eens, maar dat is heel wat anders.

Ik probeer het steeds neutraal te krijgen en vlot te trekken maar krijg er geen kans voor. Ik geef het op. Reageer ook es op een ander, misschien een goede raad.
Engeltje smiley

Berichten: 109

Ben je op zoek
naar iets wat je niet vindt?
Naar de rust,
zoals je had als kind?

Op zoek naar je afkomst,
een onbeschrijfelijk gemis.
Iemand die je vasthoudt,
een vriend die er altijd voor je is.

Waarom kom je niet naar huis
bij degene die jou schiep?
Naar degene die op je wacht
en die je tot leven riep.

Een vader, een vriend
wil Hij voor je zijn.
Hij neemt je zoals je bent,
en verzacht al je pijn.

Geef Hem een kans,
een kans om van je te houden.
En alles wat je mist en zoekt,
voor jou te ontvouwen.

Kom maar thuis,
Hij roept je al.
Hij die er altijd al was
en er ook altijd zal zijn.

Berichten: 4097

LAURA291 schreef:

Mooi verwoord! Dat zijn belangrijke waarden. Nobody's perfect, maar als 1 van deze waarden ontbreekt, of hapert dan kun je daar aan werken. En niet trachten te compenseren door het onderdrukken, manipuleren of vernederen van je partner. Dat werkt niet. Bij God is genezing mogelijk voor al onze 'onderdelen'.

Dank je. Zo bedoel ik het ook. Kussende smiley