Berichten van HENDRIKA148

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Volle vrede heb ik in mijn Heiland,
volle vrede als 'k op Hem vertrouw,
volle vrede als 'k in Zijn voetspoor wandel,
vrede en rust als ik op Jezus bouw.

Volle vrede in de strijd des levens,
volle vrede onder 't zwaarste leed,
volle vrede met de dood voor ogen!
Vrede en rust door wat mijn Heiland deed.

Volle vrede,Heer!U bent mijn toevlucht,
volle vrede, wat mij ook ontzinkt,
volle vrede,aan U mijn Heiland klemmend,
volle vrede is wat mijn ziel steeds zingt.

Volle vrede voor de grootste zondaar,
volle vrede in Jezus'dierbaar bloed;
volle vrede als u dit wilt geloven,
zaal'ge rust is wat ons juichen doet.

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Op de begraafplaats,omringd door liguster
loop ik langs het ijzeren hek.
Ik ben in gedachten en word me bewuster;
"Eens vind ik ook hier mijn plek"
Ik loop over paden langs stenen en bloemen,
het is er stil en sereen.
Zovele namen,wie zal ze nog noemen?
Zo kom ik terecht bij jou steen.

Vandaag is het jou sterfdag pap,ik moet er aan denken
ik zet een bloemetje neer.
Ieder jaar zal 'k er aandacht aan schenken
ook al ben je er niet meer.
Ik pak een spons om je steen af te zemen,
zo hier en daar zit een vlek.
Dan is het tijd om weer afscheid tenemen
en loop terug door dat hek.

Ik ga weer naar huis,eenzaam,verlaten.
'K ben blij als ik thuis even zit.
Dan sluit ik mijn ogen,'k heb niet in de gaten
dat ik van binnen zacht bid.
Ik heb het pas door als mijn ogen gaan gloeien
en tot slot"amen"zeg.
Dan laat ik rijkelijk mijn tranen vrij vloeien
en vraag: 'Wijs mij Heer steeds Uw weg'

Op de begraafplaats,omringd door liguster,
liep ik langs het ijzeren hek
Ik liep in gedachten en werd me bewuster
"Eens vind ik ook hier mijn plek".
Ik liep over paden langs stenen met namen ,
plek van verdriet en van rouw.
Maar ik wil geloven: 'De Heer brengt ons samen
en dan ben ik weer eeuwig bij jou.'

*In liefdevolle herinnering aan mijn vader*

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Voel je je eenzaam
Roep dan Jezus naam
Jezus zal er zijn voor jou

Altijd, wat je ook doen zou
Hij ziet jou dag en nacht
En Hij fluister zacht

Hoor wat Hij te zeggen heeft
Dat Hij ook voor jou leeft
Dat Hij van je houdt
Hij warmt je,heb je het koud

Hij vergeeft je al je zonden
Hij hoort alles uit onze monden
Alle verkeerde dingen die wij zeggen
Waar wij ons zo snel bij neerleggen

Alsof dat nou eenmaal bij ons mensen hoort
Dat is wat de duivel in onze gedachten hoort
Leef naar God toe
Ook al ben je moe
Ga toch naar God

Bid voor je naasten,dat is een gebod
Help anderen zoveel je kan
Al vind je iemand niet aardig,ook dan
God zal jou gezelschap houden

Je kunt op Hem bouwen
Al je verdriet
Dat is ook wat God ziet
Hij zal Zijn arm om jou leggen

Hij zal jou zeggen
Je bent een wonder
Je bent bijzonder?

Door al je tranen heen
Hij laat jou nooit alleen
Hij wil als een Vader voor je zijn
In al jouw angst en pijn!!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

"Heer,sla Uw armen even om mij heen
ik ben verdrietig,mateloos alleen,
Want wie ik liefhad,die ging van mij heen,

Ik smeek U:wilt U naar mij luisteren,Heer,
ik zie geen uitweg en mijn hart doet zeer,
Want wie ik liefhad,hoort mij nu niet meer.

Zie in Uw liefde mij erbarmend aan,
want ik heb niemand,waar ik heen kan gaan,
En wie ik liefhad,is hier ver vandaan.

Vindt ik ooit weer de rust die het geluk mij gaf?
Heer ,buig U over mij en droog mijn tranen af,
Want wie ik liefhad,ligt in een koud graf.

Heer,geef mij alstublieft een beetje licht
want donker is de nacht en loodzwaar zijn gewicht:
Haar die ik liefhad sloot haar ogen dicht.

Heer,ik wil luchten uit het hier en nu,
want alles lijkt zo zinloos,klinkt zo cru,
En wie ik liefhad ,is voorgoed bij U.

Zegt U nu;'Zet je voeten in Mijn spoor,
Ik zal je ondersteunen,kind vecht door,
Want wie je liefhad,ging je enkel voor....

HENDRIKA148 · Berichten: 90

IK blijf bij je,Ik zal met je zijn
Dwars door jou tranen, verdriet en pijn
Ik draag je, Ik wil jou helen
Je mag de last met Mij delen

Ik ben er,Ik blijf je trouw
En weet je,Mijn kind,Ik hou van jou
Ik wil voor je zorgen ,Ik ga met je mee
Je mag altijd komen,Ik zeg nooit "nee"

Ik blijf bij je,waar je ook gaat
Mijn liefde omringt je ,of je nu zit of staat
Ik wil je helpen,kom toch naar Mij
Na al jouw verdriet,maak Ik je weer blij

Want Ik heb je gedragen,jou pijn en jouw schuld
Met heel Mijn hart,al Mijn liefde en geduld
Lang geleden hing Ik voor jou aan het kruis
En straks breng Ik jou veilig THUIS

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Hoeveel pijn kan een hart verdragen...
Hoeveel ellende kan je doorstaan...
Hoeveel rampen,tegenslagen...
Hoeveel zware klappen kan je aan...

Hoeveel leed kan je alleen verdragen...
Hoe dapper moet je kunnen zijn...
Om geen mens te laten merken...
Dat je hart breekt van de pijn...

Hoeveel dromen moet je laten varen...
Hoe sterk moet je op je benen staan...
Om je zelfvertrouwen te bewaren...
En je niet totaal te laten gaan...

Hoeveel tranen moet je laten vloeien...
Voor de aller diepste wond heelt...
En de liefde nog een keer kan bloeien...
In een hart dat veel geleden heeft!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Nee,'tis niet allemaal ellende
en dreiging,angst en lelijkheid,
onheil,dat niet is af te wenden,
het is geen uitzichtloze tijd.

Er zijn nog zoveel goede dingen:
er staan nog sterren aan de lucht,
er zijn nog bronnen,die ontspringen
uit donkre diepten, en de zucht

Van herfstwinden in de bomen,
de regendroppels op dor land,
het zonlicht, uitgestort in stromen,
een liefdeskus,een vriendenhand.

Ons leven is niet enkel vragen
terwijl er nooit een antwoord komt;
het is niet enkel lasten dragen
waaronder onze rug zich kromt.

Er zijn nog wondren te beleven!
't Is niet alleen ons koel verstand
dat ons de richting aan moet geven:
het is God's stem, het is God's hand.

Wij hoeven niet in 't donker verder,
in twijfel en onzekerheid:
want voor ons gaat de goede Herder
van wie ons zelfs de dood niet scheidt!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Stil zijn de dagen van de week
leeg zijn de lange uren
de tijd van het verdriet,hier opgeschreven
mijn hart voel aan als een lege schuur

Van binnen nog steeds die felle pijn
jij werd van mij gescheiden
waarom het zo moest zijn
de manier waarop je moest lijden

de krassen,scherven op mijn ziel
getekend door het leven
stil geschreide tranen druppelen van verdriet
tranen die niemand ziet

Jij zal nooit meer op mij wachten
dan is het moeilijk om door te leven
maar dan hoor ik U stem heel zacht;
Ik zal je kracht en liefde geven.

Dan ga ik met al mijn stil verdriet
tot God de Vader die op mij wacht
en mijn stil geschreide tranen wel ziet
het verdriet van het leven in mij gedragen
wordt door de Vader keer op keer verzacht!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Je levenspad kan soms
door zulke donkere streken gaan
je wordt bang en je voelt je verdrietig
en kan het leven soms niet meer aan

Het is nacht in je leven
en je wacht maar op de dag
wachten,misschien wel zonder hoop
niet weten of de dag wel komen mag

Soms ben je bang en moe
en zie je geen uitweg meer
dan wil je weglopen en uit dit leven
hopen dat niemand je vindt

Maar dan is er de Here God
die zijn Hand naar je uitreikt
Hij slaat Zijn armen om je heen
en geeft je kracht om door te leven
hoe moeilijk het ook op je levenspad is!

Hij wil je dragen,jou met al je verdriet en zorgen
Hij is je Troosteren bij Hem mag je schuilen
Hij hoort naar je stem,en geeft je kracht,
kracht op heel je LEVENSPAD!!!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Er is reeds een lege plek ontstaan
sinds jij,lieve mam,bent gestorven
Alleen moet ik nu verder gaan
maar jij hebt reeds Gods heil verworven

God riep je in Zijn licht naar huis
nu mag je in de hemel wonen
Na 't aardse strijden, eindelijk thuis
zal Hij je alle rijkdom tonen

Verscheurd door zoveel verdriet
het waarom er van begrijp ik niet
Maar God laat me niet alleen
ook al zit ik met veel vragen

Ik laat in stilte en eenzaamheid
om 't afscheid,nu mijn tranen lopen
Maar ik blijf op Gods heerlijkheid
en op mijn thuiskomst hopen

Hij bied mij troost en kracht
is bij mij in het donker van de nacht
Afscheid nemen doet zo'n pijn
maar ooit zullen wij weer samen zijn

Naar dat weerzien met jou mam, zie ik uit
en hoopvol naar die dag blijf ik wachten
Dat ik jou weer in mijn armen mag sluiten
dat beeld blijft gegrift in mijn gedachten

HENDRIKA148 · Berichten: 90

God wil ook jouw Vader wezen
Hij sloot jouw naam in Zijn hart.
Als Zijn kind je 't liefst omarmen
als jij komt met vreugde en smart.
Vaders hart staat voor jou open
waaruit steeds Zijn liefde welt.
Die blijkt gratis,niet te kopen,
wordt je graag ter hand gesteld.

God is een barmhartig Vader
die graag intens medeleeft.
Die je toespreekt:kom maar nader,
jou als Zijn kind 't beste geeft.
Ik weet dat door veel mensenkinderen
Vader God niet is aanvaard.
Toegang tot Hem hen blijft hinderen
doordat hun hart is bezwaard.

In hun leven vroeg ervaren
werd geschonden 't vaderbeeld.
Dat hun hart nog blijft bezwaren
en vaak nog niet is geheeld.
velen dragen nog de wonden
van een vreugdeloze jeugd.
Harde slagen,grote monden
weinig dat hen heeft verheugd.

Daarom hebben vele mensen
moeite met Gods Vaderbeeld.
God geeft echter andere wensen
en die hen ook meegedeeld.
Ik ben een Vader die wil zorgen
en er voor elk kind wil zijn.
Wie tot mij komt is geborgen
mag vertellen van zijn pijn.

Wie tot God vlucht in Zijn armen
van verdriet en nood verteld.
Die zal voelen Gods erbarmen
als elk woord is opgeweld.
Laat God 't beeld maar restaureren
van 't geschade vaderbeeld.
Dat Gods liefde om laat keren
tot een beeld dat is geheeld.

Hij als God je Hemelvader
is bewogen met je lot.
Hij roept tot je: kom maar nader
dan haal Ik je hart van 't slot.
Bittere pijn zal Ik genezen
alle wonden die er zijn.
Nieuwe schepping zul je wezen
door Gods liefde als medeicijn

God Hij leert opnieuw te leven
schenkt weer nieuwe hoop en kracht.
't Is de Almachtige Zijn streven
dat Zijn hulp en troost verzacht.
God leert ook vooruit te kijken
niet meer naar wat vroeger was.
Maar wat Hij in liefd' laat blijken
je in Zijn Vaderogen las

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Zo leeg van binnen,
zo zwaar en zo kil.
Het lijkt alsof ik zelf
gestorven ben,
toen , toen mijn geliefde
moeder stierf.
Het voelt zo dood
van binnen,
zonder warmte
en zonder gevoel.

Elke dag hetzelfde;
een winterdag;
de vorst woont
in mijn botten.
En al schijnt de zon,
verwarmen kan hij mij niet.

Er is geen andere weg
dan door het donker heen.
Er is geen andere weg
dan die van het geduld;
eens zal ik weer opengaan,
en wanneer,dat weet
God alleen.

Elke dag bid ik:
sta mij bij,
draag mij in mijn onmacht,
troost mij in mijn verdriet,
geef mij de kracht
om vol te houden.

Op U hoop ik,
op U vertrouw ik,
op U wacht ik.

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Kinderen, zou ze zeggen
Ga verder in Gods kracht
En weet dat nu je moeder
Op jullie allen wacht

Kinder,dat zou ze zeggen
Het is goed zo geweest
Ga verder in mijn overtuiging
Wees daarom niet bevreesd

Kinderen, zou ze nu zeggen
'k Zal jullie echt weer zien
Ik heb zoveel gebeden
Dat Hij naar jullie om zou zien

Ik zal op jullie wachten
daar bij die paarlen poort
Huil maar niet om mij,mijn kinderen
God heeft mijn gebed verhoord

Houdt vrede met elkander
Denk dan alleen aan mij
En troost elkaar in liefde
Dan maak je mij echt blij

Kijk niet op gesloten graven
Mijn ziel is bij de Heer
Mijn lijden is geweken
denk dit maar iedere keer!!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Ik zie je tranen wel
en merk je droef gezicht
je ogen die zich sluiten
voor ied're vorm van licht.

Ik weet wel van je pijn
die niet te meten is
en die je niet kunt delen
jouw pijn heet:droefenis.

Ik streel alleen je handen
en lijd zo net als jij
omdat jij hebt verloren
die ene aan je zij.

Maar weet...de scheiding
is van tijdelijke aard!
Want naast je staat de Christus
die onze ziel bewaart.

En in Zijn stralend licht
wacht een verrijzenis!
Een weerzien in Zijn liefde
met wie gestorven is.

Ter nagedachtenis aan mijn liefhebbende ouders*

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Verdriet maakt een mens eenzaam.
Door de tranen wordt de wereld vergeten.
Met gesloten ogen kijkt men door het raam.

Vrienden komen niet door het verdriet heen.
Ze blijven weg en zonder het te beseffen,
Laten ze een mens helemaal alleen.

Op een dag rinkelt de deurbel hard.
Eerst laat zij het maar begaan,
Vol zit haar hoofd en hart met smart.

Maar de beller blijft maar doorgaan.
Zij sloft nors naar de voordeur,
Doet open en ziet een schim weggaan.

Lang staat zij in die open deur.
Voelt het geloof in haar hart stromen,
Tranen van herkenning komen nu naar boven.

God,waarom heb ik U toch verlaten.
Maar het verdriet deed zo'n pijn,
Het heeft mij nooit echt losgelaten.

Wilt U mijn egoisme vergeven?
Traag deed zij de voordeur weer dicht
Vanaf dat moment begon haar nieuwe leven.

Vergeet nooit: God laat niemand alleen.
Je kunt denken dat je Hem hebt verlaten
Maar Hij zal je nooit alleen laten.

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Kil is het weer,
als de bladeren vallen,
als de regen druilt,
op de natte aarde,
op glimmende daken,
als de wind zacht huilt.

Ik ril en huiver,
als ik naar buiten kijk,
als ik denk aan het leven,
maar even heel kort,
maar wel innig,
naar de jaren die me zijn gegeven.

De straten lijken verlaten,
als de plassen groeien,
als de ruiten beslaan,
dan denk ik aan straks,
maar even een moment,
als ik die weg moet gaan.

Mijn ogen worden vochtig,
als de beelden vervagen,
als de schemer mij omhult,
dan hoop ik dat Hij er is,
in de herfst van mijn leven,
en dat God mij met Zijn Liefde vervult,
als lentebode voor Eeuwigheidsleven,
en een einde maakt aan mijn eenzaamheid!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

MIjn voeten schrijden door het leven,
dag-in-dag-uit en stap voor stap.
Maar soms besef ik het heel even:
ben ik hier alleen op mijn pad?

Om mij heen staan al mijn vrienden
Ze bedoelen het wel goed,
maar alles wat zij van mij vinden
is feitelijk al onder Jezus' bloed.

Als ik vol spanning zit en hulp zoek,
ga ik zo snel op mensen af
en ik vergeet het grote Boek
waarin God mij al Zijn richting gaf.

Hoe kan het toch dat juist de stress
mij van mijn Herder wegtrekt?
Hoe kan het toch dat steeds de les
van preken uit mij weglekt?

Berouwvol keer ik terug naar God;
berouw, omdat ik Hem vergat.
En verheugd keert Hij mijn lot
en brengt mij weer op het rechte pad!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Het is nacht.Je kunt nooit slapen
de wekker tikt meedogeloos hard
zorgen,lasten die je moet dragen
ondermijnen je moed en levenskracht

Hoe moet je de dag beginnen
het werk stapelt zich maar op
onrustig stormt je hart van binnen
je keel is droog,op barsten staat je kop

Alles komt op meer presteren dan
men vraagt niet hoe ver je kunnen is
of je gezondheid het nog aan kan
men ziet niet je innerlijke vermoeienis

Het weekend brengt ook geen heil
dan krijg je plots 'n onverwacht bezoek
vlug stoffen en rondgaan met de dweil
in plaats van 't ontspannen met een boek

Ongestoord bidden lukt ook al niet
je gedachten dwalen steeds verder af
Hij is de eerste die de signalen bij je ziet
en de moed om niet totaal weg te zinken gaf

Wat aan je knaagt,leg het in Zijn handen
vroeg of laat brengt Hij de rust toch weer
zul je in Zijn vrede en liefde stranden
en een goede les heb je er uit geleerd

HENDRIKA148 · Berichten: 90

De mens heel teer,
zo breekbaar mooi geboren
gaat vaak zijn/haar eigen weg
daar waar goud en zilver gloren.

Als de mens,zoals in't paradijs,
de weg van het begeren op wil gaan
ziet hij/zij het dwaallicht vaak
voor de ster van Betl'hem aan.

Hij belandt op 't dode spoor.
In hebzucht zal hij verder gaan.
Hij rent vol stress en overmoed,
achter zijn eigen schaduw aan.

Hoe hij rent en raast
hij komt z'n schaduw niet voorbij.
Hij is teleurgesteld en uitgeput
ze lopen zij aan zij.

Hij bezwijkt en stort ineen.
Hij is op, hij kan niet meer.
Met een verwarde blik ziet hij,
zijn eigen schaduw weer.

Verbitterd en met beide ogen
ziet hij het dwaallicht aan.
Het bracht hen op het dode spoor,
dat in stress en hebtzucht is vergaan.

Het is bouwen en bewaren,
om niet in drijfzand te belanden.
Werken aan een betere toekomst.
MET GEVOUWEN HANDEN!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Zwaar gekwetst, na lange tijd,
Als belofte niet wordt gehouden,
Klinkt een klacht en zwaar verwijt,
Tegen wie wij vertrouwden.

Gods woord houdt eeuwig stand
Hij zal en wil Zijn werk volenden
Al is het onmogelijk van mensen kant.
Hij zal en wil wat Hij beloofde zenden.

Wachten wij vol wanhoop opZijn woord,
Op wat Hij ons eens beloofde ,
Dan schreidt de hoop nog eeuwen voort,
Voor Hem,die Gods woord geloofde.

Hoe schoon gloort dan na jaren,
De vervulling van Zijn woord,
Waarom zo vruchtloos zorgen baren?
Daar God Zich aan de tijd niet stoort.

Belofte houdt een spanning in.
Een waarde om op te bouwen,
Hoop, vanaf het eerste begin,
Tot na jaren,een diep vertrouwen!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Heer, als ik niet meer bidden kan,
wilt Gij mij met Uw Geest dan helpen,
houdt Gij mij met liefde in Uw ban
wil,o Heer mijn bloedend hart stelpen.

Gij biedt ons steeds weer Uw hulp aan
nooit zullen wij aan Uw te veel vragen,
tot U te komen bereid Gij Zelf de baan
en maant ons als wij onze pas vertragen!

Gij hebt gezegd tot U steeds te komen
te vragen wat voor ons het beste is,
het goede hebt Gij ons nooit ontnomen
bij U Heer treft ons geen enkel gemis!

En toch verstomt zo dikwijls onze vraag,
gewoon omdat wij niet genoeg vertrouwen,
wij weten 't, Heer, Gij helpt ons graag,
maar wij willen zelf een babel bouwen.

Leer ons weer bidden door Uw Geest
en genieten van de gaven en van Uw ranken
dan vier wij op aarde weer Uw feest,
leren wij ook daadwerkelijk weer danken!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

het licht,
niet op te sluiten,
niet te verbergen,
dringen door wolkendek,
en door nevel,
niet alles ontsluierend,
maar aanzettend,
te zoeken naar elkaar!

De lucht,
van over tot achter de horizon,
niet strak en blauw,
maar, hier en daar, een wolk,
geen orkaan,
geen windstilte,
slechts een briesje,
gedreven naar elkaar!

De warmte,
geen hitte,
of ijzige kou,
niet dorst verwekkend,
niet schuilend in de schaduw,
niet "bakken" in de zon,
maar gewoon,
omarmend,elkaar!

De zee,
oneindig groot en diep,
geen vlakte,
maar rusteloos,
geen stranden,
en geen oevers,
slechts een doel,
vrede bij elkaar!

De zon,
niet verzengend,
slechts verwarmend,
aanwezig,dag en nacht,
slechts door aardse schaduw verduisterd,
garantie voor het leven,
in LIEFDE als 1 verbinding,
God en mens,tot elkaar!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Morgen is voor ons verborgen,
morgen dat weet God alleen.
En geen sterveling,geen 1,
kan ook maar 1 dag of uur
blikken in Gods raadsbestuur.

Morgen is voor ons verborgen.
Is het vreugd of ongeval?
Ach wij weten niet met al,
wat de dag van morgen geven,
of wat hij ons nemen zal!

Morgen is voor ons verborgen.
Zal ons hart te bloeien staan,
Met Gods weelde overlaan?
Zullen wij over Gods hoogten,
of ook door Zijn diepten gaan?

Morgen is voor ons verborgen.
U en ik wij weten niet,
wat de dag van morgen biedt.
Maar Hij, die 't heelal omspant,
houdt ook 'morgen' in Zijn Hand!!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Ik dank U voor de tegenspoed,
want als ik die niet had gekregen
en ik slechts voorspoed had ontmoet,
dan misste ik misschien Uw zegen.

Het klinkt wellicht zo tegenstrijdig:
Uw zegen in de tegenspoed....
en toch gaan beide evenwijdig
en maakt U daarmee alles goed!!

U leert ons in de slechte tijden
hoe zwak wij zijn,hoe klein van kracht,
maar daarin wilt U ons verblijden
en steunt U ons met al Uw macht.

U leert ons op te zien naar boven,
het leven krijgt een gouden rand
in het zeker weten en geloven:
God houdt de wereld in Zijn hand.

Uw zegen is, te mogen weten:
het leven eindigt niet op aard',
straks is de tegenspoed vergeten....
het BESTE wordt voor ons bewaard!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Ik sta bij het graf, alleen
Mijn ogen-door tranen heen-
tasten langs letters op de steen.
Ik sta bij het graf,alleen.....

En pijnlijk woelt in mij het verdriet
om het liefst dat in hen mij verliet.
'O God, mijn ouders missen kan ik niet
help mij in mijn verdriet!

Geef dankbaarheid voor wat ik ontving!
Een steen is slechts een kil , doods ding,
maar warm is mijn herinnering,
aan wat ik in hen ontving!

Ik sta bij het graf,alleen.
Mijn ogen-door tranen heen-
tasten langs letters op de steen
Ik sta bij het graf,ALLEEN????

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Wat kan bidden toch soms moeilijk zijn
Vooral als het gaat om verdriet,angst
en veel pijn.

Vader in de Hemel U weet waar het
omgaat.
Vergeef het me als ik verlegen ben,
wanneer ik met U praat.

U kent en doorgrond mijn hele leven,
In het verborgen is dat een stille
zegen.

Soms ga ik door het onbekende
en blijkt U er niet te zijn
Dat is goed want dat maakt
me weer heel erg klein.

Het balans is weer opgemaakt
tussen U en mij.
Ik besef hoe groot U bent en
ik heb U nodig aan mijn zij.

Met onbegrip ervaar ik hoe groot
Uw LIEFDE is.
Al zijn mijn zonden nog zo rood
U behoed mijn hart tegen duisternis.

U tast mij op al mijn wegen
en is mij altijd bijgeblevem.
Ik kan alleen maar zeggen dank U

U bent het Alfa en Omega in mijn leven!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Vorig jaar juni is zij overleden
Toch nog plotseling,zonder een groet
Het is alweer een tijdje geleden
Maar ik weet het nog zo goed.

O,God ik mis haar elke dag
ik praat nog steeds tegen haar
En ben nog heel vaak van slag
Ik hoor nooit meer haar stem.

Ik blijf aan haar denken
Het is zo stil in mijn huis
Ik blijf aan het herdenken
ik voel me niet meer thuis.

Mijn lieve moeder is er niet meer
Ik moet alleen verder gaan
Want zij komt nooit weer
O,God,ik kan het niet aan.

Ik blijf haar zo missen
Zoek afleiding hier en daar
Gedachten willen niet wissen
Ik voel me soms zo naar.

Ik mis haar dag en nacht
Zij was zo lief voor mij
Niemand die op mij wacht
De mooiste tijd is voorbij.

Toch geeft God mij kracht
Om door te kunnen gaan
Hij is het die op mij wacht
En naast mij gaat staan.

Ik mis haar zo,mijn God
Maar ik weet U blijft bij mij
Ook al voel ik mij soms rot
U blijft mij steeds weer nabij.

HENDRIKA148 · Berichten: 90

O Heere,geeft mij lijdzaamheid:
om 't pad van Uw geboon te lopen
Geef daaglijks mij:op U te hopen
en uitzicht op Uw heerlijkheid.

geef Gij alleen mij troost en kracht
om steeds het kruis U na te dragen
vertroost mijn hart,door schuld verslagen
en red mij uit de satans macht.

Bewaak mijn lippen en mijn mond
vervul mijn hart met Uw genade
weerhoud mijn voeten van het kwade
en maak mijn zieke ziel gezond.

Geef mij toch een verlicht verstand.
Wil steeds opnieuw met mij beginnen.
Geef mij de kracht:U te beminnen
neem in de duisternis mijn hand.

Geef mij een hart,dat steeds bereid
is: iedere dag Uw lof te zingen.
Bewaar mij toch voor boze dingen
bewaar mij voor schijnheiligheid.

O, laat mij wandelen op het pad
waar Christus zich op heeft begeven,
doorlouter,reinig toch mijn leven
en leid mij naar de Hemelstad.

Zo bidt ik iedere dag U weer:
Geef mij geloof en geef mij vrede,
verhoor om Jezus wil mijn bede
vergeef mijn zonden,keer op keer.

Laat mij straks sterven aan Uw hand
hoe diep de doodsjordaan mag wezen.
Geef mij genade:niet te vrezen
want Gij wacht aan de overkant.

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Tranen lopen over mijn wangen
tranen van verdriet
ze houden niet op ... nooit niet!
De tranen blijven lopen ook al zie je
ze niet.
Van binnen zijn ze er ,van binnen doet het zo'n verdriet.

Vandaag lukt het me niet meer. het verdriet
heeft mij van mijn kracht beroofd.
Tranen stromen over mijn wangen en doen ze
naar julie verlangen die ik zo mis!!

Mijn hoop voorgoed vervlogen, maar je moet door,
waarom eigenlijk,voor wie ,waarvoor?
Wat is nu nog geluk,heel mijn hart is stuk.

De pijn is als een wond die telkens openscheurt,
niemand die je begrijpt en die de pijn voelt en
geen1 die me kan helpen.

Soms zijn de tijden niet zo makkelijk en
dan zit het tegen,kon ik maar bij jullie zijn.
Er zijn zoveel vragen waar je geen antwoord
op krijgt.

Hoeveel tranen moet je laten vloeien voordat
de allerdiepste wond heelt in je hart,
dat veel geleden heeft?
Het is een dagelijks gevecht om elke
maar weer opnieuw te beginnen!!

HENDRIKA148 · Berichten: 90

Hoe zal het zijn
in het najaar van de dagen
als de warme tinten overheersen
en ieder nageniet
van wat er te genieten valt
ondanks de stormen
regen,wind
nu jij er niet meer bent?

Hoe zal het zijn
als koning winter
intocht houdt
en met die heel speciale dagen
in december
als ieder warmte en
geborgenheid zoekt bij elkaar
nu jij er niet meer bent?

Hoe zal het zijn als
straks de lente er weer is
en alles fris en
vrolijk wakker wordt
het tere groen en
al het andere dat
met het voorjaar te
maken heeft
nu jij er niet meer bent?

Hoe zal het zijn
als daarna de zomer komt
en alles bruist
van tomeloze bloei
men met vakantie gaat
of juist weer thuiskomt
van een fijne reis
nu jij er niet meer bent?

Ik weet het nu
en hoop alleen dat
-nu jij er niet meer bent-
ik elke herfst,winter
lente en zomer me zal herinneren
als de allermooiste momenten!!