Alleen voor vrouwen......(anders zeuren de mannen weer)

Berichten: 5057

ROELANDE345 schreef:

ja heerlijk he!
Knipoog smiley

maar das alleen in t openbaar maar zo

Nee, het roept op tot plaatsvervangende schaamte.

Berichten: 4992

Woensdag 8 augustus, Psalm 95: 1-5; De dank van al wat leeft.

Waarom jubelt deze psalm zo blij? Omdat God zo groot is, een machtig koning. En hoe blijkt dat? Dat blijkt nergens uit. Nu ja, nergens uit – dat is te weinig gezegd. Toch ook in de psalmen over gelóven gaat. Wij zingen geen loflied voor God omdat uit alles om ons heen blijkt dat de wereld zo keurig geregeld en fantastisch goed op orde is – want dat is allerminst het geval. We zingen een loflied omdat we geloven dat het allemaal keurig geregeld en eenmaal fantastisch goed op orde zál zijn. De diepten van de zee, die golvende, bruisende kolkende zee van volkeren, de toppen van de bergen, die carrièreladders waarop aan de afgoden van macht en geweld eigen vlees en bloed geofferd wordt, die diepten en die hoogten zijn als was in Gods hand! Daar hebben we fiducie in, dat we geloven we en daarvan zingen we. Het gaat al met al in deze psalm over God die onze bevrijdende Schepper is. Dat geeft mij aanleiding nog eens te protesteren tegen een al te simpele gedachte over God. Die gedachte is deze: Hij heeft ooit op een dag alles gemaakt, toen hebben wij het verprutst en nu wacht alles op de grote restauratie. Die voorstelling van zaken lijkt mij al te menselijk. Hoe dan? Ik lees in de Bijbel dat God nog steeds Schepper is. Zoals een jongen op het strand een kasteel schept dat sterk genoeg is om de branding te weerstaan, zo schept God tegen de oerkracht van de kosmische chaos een plek waarin het licht kan leven. Met die schepping is Hij nog altijd doende, vaak gedwarsboomd door menselijke tegenwerking, soms geholpen door kinderen van het licht die zijn medewerkers willen zijn. Welnu, psalm 95 steekt de loftrompet voor Hem die als redder en bevrijder deze schepping in gang heeft gezet en eenmaal zal voltooien. Hij is waard: de dank van al wat leeft!

Steekt nu voor God de loftrompet,
Hem die ons in de vrijheid zet.
Komt voor zijn aanschijn met verblijden.
Brengt Hem de dank van al wat leeft,
Hem, die ons heil gegrondvest heeft.
Viert Hem, de koning der getijden.

Berichten: 1

Heee Lian, dit wilde ik nog ff zeggen:
het is mooi dat je weet wat je "mankeert".
Dat geeft een zekere rust.
Eindelijk kan je de vinger op de zere plek leggen en een hele hoop in verband zien.
Eindelijk kan je jezelf begrijpen waarom het gaat zoals het telkens/vaak gaat.

Weet niet hoe het bij jouw zit, maar ik begon mezelf behoorlijk te haten omdat ik me vaak terug moest trekken van bv feestjes of uitgaan.
Ja, ook zelfhaat omdat ik mijn werk niet meer kon behouden, de zwakkeling!
Waarom kon ik niet zo zijn als andere jongens/mannen?
Zelfhaat is niet zo gezond en zorgt dat je verder het afvoerputje indraait.

Ook ik kwam laat tot besef wat ik makeerde. De psychiatrie (h)erkent HSP niet. Je wordt daar behandeld voor de gevolgen wat HSP je kan geven in een te laat stadium, zoals bv. depressie en angst.

Heerlijk is dat als het kwartje valt dat je HSP hebt. (het is niet heerlijk dat je HSP hebt!). Eindelijk herkenning! Eindelijk de oorzaak van vele problemen.

Maar ja, die vreugde is ook weer gauw voorbij, want het zorgt er niet voor dat je HSP verdwijnt. De mensen om je heen zien je nog steeds als anders.
Maar door begrip voor mezelf kon ik de zelfhaat los beginnen te laten. Ik leerde te accepteren van iets wat me zo tegenwerkte.

Maar het blijft een feit helaas, zijn zoals ik graag was word ik niet.
Ik dank deze maatschappij, die ook keihard is waardoor ik niet mee kon komen, me ook een vangnet geeft in de vorm van wao.
In de vrije natuur zou ik als "zwakkeling" niet overleven.

Ja, ik kan HSP niet als zegen ervaren! Ik heb ermee leren leven.

Berichten: 830

Van harte gefeliciteerd Zwaan!

Ik ken je niet maar bij deze een heel fijne dag toegewenst!

Berichten: 830

Wil ik ff een lekker bakkie koffie maken, cappuccino welteverstaan, en bij dat magimix apparaat zit een melkopschuimer, en in plaats van dat ik opgeschuimde melk eruit krijg is het alleen een beetje melk met luchtbelletjes erin, normaal was het van die dikke opgeschuimde melk, wie herkent dit?

Drink nu dus maar koffie met koffiepoeder, zat me te verheugen na geklust te hebben in de tuin in een heerlijk bakkie cappuccino Huilende smiley, smiley in tranen

Berichten: 830

God grijpt niet altijd in, het kan ook te laat zijn en dat je meerdere waarschuwingen hebt gehad maar er geen acht op hebt geslagen.

Persoonlijk heb ik zeven jaar lang erop los geleefd en vele waarschuwingen gehad en de Heere redde mij x op x, op het nippertje gered, zwaar auto ongeluk gehad, ik had geen schrammetje en dacht dat ik een engeltje op mijn schouder had, maar God was het die over mij waakte, Hij had nog geen lust gehad in mijn dood, maar ik zag Hem niet.
Daarna bijna overleden door een doorgedraaide Turkse man die mij als zijn bezit zag, dat dacht hij, en op het allerlaatste moment gered door een aantal agenten, weer had God geen lust gehad in mijn dood, en dit was het moment dat Hij mijn ogen opende en ik de wereld hoe ik de wereld diende, los moest laten, dat was geen eigen eer, nee, God greep in, maar het kan ook te laat zijn dat Hij je loslaat, maar daar kan je het niet op aan laten komen.
Van dichtbij heb ik ook gezien dat iemand erop los leefde terwijl hij het van huis uit anders mee had gekregen qua geloof, maar een fataal auto ongeluk maakte een eind aan zijn leven.

Berichten: 7083

ROELANDE345 schreef:

Weet niet og je ze kent maar Elaine Aron heeft een paar zeer bruikbare boeken er over geschreven. Het is geen christen dus af en toe moet je misschien zelf wat filteren. Maar ik vond ze zeer nuttig en mijn zoon heb ik ze nu gegeven hem helpt het ook om meer handvatten te krijgen

Dank!

Ik heb even 2 stukjes gekopieerd uit vragen die Elaine Aron beantwoord.

2 EA: Deze vraag impliceert problemen met communicatie en het belangrijkste met HSP-ers is dat je vriendelijk/rustig met hun communiceert. HSP-ers kunnen niet helder denken als ze gespannen/geprikkeld zijn en natuurlijk wil je dat ze helder denken. Hou het volume laag in alle zinnen en praat rustig, wees oprecht/eerlijk en zend geen verschillende signalen uit, gebruik hints of indirecte aanduidingen in plaats van communicatie dat klinkt als commanderen of dreigen. “Ik denk dat dit project nog iets meer moet hebben, wat denk jij?” Niet. “Dit project gaat mislukken als je niet snel wat doet.”

Vergeet het maar om een lijst met argumenten aan te dragen als een HSP-er gespannen is door een onderliggende toon waaruit blijkt dat er iets aan de hand is. Vermijd helemaal overprikkeling dat begint met, “We hebben hier een serieus probleem.” Of “Je baan staat op het spel.” Of “Wil je eerst het goede of eerst het slechte nieuws?” Als ze een fout hebben gemaakt en ze weten het hoef je niks meer te zeggen, behalve misschien iets om hun schuldgevoel te verminderen. Als je ze over een fout moet vertellen, zorg dan dat ze de fout niet op hun hele persoon betrekken (“Ik ben niks waard, ik doe nooit wat goed.”) door zeven dingen te vertellen die je goed vind aan hun en aan hun werk! Dit werkt prachtig bij iedereen, je vermijd zo verdedigende reacties, maar is nog belangrijker bij HSP-ers. Met iedereen, als je gedrag wilt veranderen, kan je vertellen wat je het best/mooist vind en dat je daar meer van wilt. Gebruik hardere/directere woorden alleen als je denkt dat je hun aandacht nog niet hebt. Je leert alleen als je een optimaal niveau van prikkeling hebt, niet te gestresst en niet te verveeld. Voor HSP-ers is dat optimale niveau makkelijk te verpesten met woorden.

Ja, dit herken ik bij iemand anders. Vriendelijk en rustig communiceren, hou het volume laag in alle zinnen en praat rustig. wees oprecht en eerlijk en zend geen verschillende signalen uit.
Gebruik hardere/directere woorden alleen als je denkt dat je hun aandacht nog niet hebt. Je leert alleen als je een optimaal niveau van prikkeling hebt, niet te gestresst en niet te verveeld. Voor HSP-ers is dat optimale niveau makkelijk te verpesten met woorden. Gebruik hardere/directere woorden alleen als je denkt dat je hun aandacht nog niet hebt.

Als ik deze dingen dan niet doe, ja, dan gaan dingen mis. als ik bijvoorbeeld iets probeer uit te leggen, hoe je meerdere mappen in een map doet, in een vrij gecompliceerd uitziend schermpje, ja, dan kan ik dat alleen doen als ik het zelf helemaal 100% snap, bijvoorbeeld bij veelvuldig scannen voor een site.

10 EA: Waarschijnlijk kun je en zou je ook niet helemaal moeten stoppen met je aanpassen. Probeer het beide te doen. Speel een rol voor de buitenwereld of heb een sociaal masker of façade dat je kunt gebruiken als camouflage, scherm of bescherming. En wees hierachter jezelf. Als deze twee botsen, probeer dan je authentieke zelf te zijn, maar vriendelijk en voorzichtig. Kies je gevechten. Overdenk wat anderen tevreden zou stellen en wat niet. Als je hen niet tevreden kunt stellen, ongeacht wat je doet, doe dan ook geen moeite en stel voor jezelf vast wat hiervan voor jezelf de consequenties zijn. Als je ze makkelijk een plezier kunt doen, is het misschien net zo makkelijk dat te doen.

Ja, en 'kies je gevechten', wat is de moeite om je Druk te maken en wat niet? Deze heb ik vaker gehoord. en vind ik heel wijs.

Berichten: 830

Gebedsverhoring zal niet altijd gebeuren op onze tijd en zoals wij het willen, dat zou toch mooi zijn, God is toch ook geen Sinterklaas waar wij aan kunnen vragen wat we willen en we krijgen het terstond.
Het zal toch behoren te zijn Uw wil geschiedde, op Uw tijd en Uw wijze.

Zelf heb ik laatst een mooi verhaal gelezen dat ik even zal kopiëren hier want deze man bezat zo een groot vertrouwen in God, wonderlijk!

Een broeder vloog naar Bristol, ter voorbereiding van een artikelenserie over het leven van George Müller. Deze godsman was een van de grootste geloofshelden van de vorige eeuw. Wij zijn ervan overtuigd dat de beschrijving van zijn wonderlijke geloofsavonturen voor zeer velen een zegen zal zijn. Moge deze artikelen al onze lezers inspireren om eveneens grote dingen met God te gaan wagen!

Naar Bristol

Wat zijn boeken toch geweldig belangrijk! Enkele maanden na mijn bekering kreeg ik een biografie van George Müller in handen. Vanaf die dag heeft deze godsman mij buitengewoon gefascineerd. Ik las alles wat ik maar over hem te pakken kon krijgen en vooral over de enorme ommekeer die God in zijn leven teweeg bracht. Toch had ik toen nooit kunnen dromen dat ik nog eens een speciale studie van het leven van deze geloofsheld zou moeten maken. Maar God is een God van verrassingen. Dat merkte ik opnieuw toen ik onlangs een reisje naar Bristol mocht maken om daar persoonlijk poolshoogte te nemen.

Na een zeer zondige jeugd werd George Müller als een brandhout uit het vuur gerukt en in de dienst van de Heer geplaatst. De Heilige Geest legde het verlangen in zijn hart om juist in die dagen (terwijl de vrijzinnigheid overal hoogtij vierde) te tonen dat God nog altijd de God is die wonderen doet. Zonder ooit een mens om geld te vragen ontving George Müller tijdens zijn lange leven steeds alles wat hij nodig had. Niet slechts voor zijn persoonlijke behoeften, maar ook voor het enorme werk dat hij op touw zette. In de loop der jaren voorzag hij meer dan 10.000 weeskinderen van kleding, voedsel, onderdak en opleiding. Dat alleen al kostte vele miljoenen. Daarnaast stelde George Müller zich echter ook nog garant voor de uitzending en verzorging van honderden zendelingen, stichtte hij tal van scholen en gaf miljoenen christelijke geschriften uit. In het laatste deel van zijn veelbewogen leven reisde hij meer dan 200.000 km om in 42 verschillende landen te getuigen dat Jezus Christus Dezelfde is, gisteren, vandaag en tot in alle eeuwigheden. Dit woord uit Hebreeën 13 was zijn lievelingstekst. Jaar in jaar uit mocht George Müller ervaren dat de Heer inderdaad niet veranderd is! Per jaar had George Müller voor al zijn activiteiten gemiddeld een half miljoen nodig. Hij startte zijn werk in 1834 en stierf 64 jaar later. In al die tijd heeft hij nóóit een mens om geld gevraagd. Alles wat hij kreeg, ontving hij uitsluitend op persoonlijk, gelovig gebed. Kunt u zich voorstellen dat de geloofsavonturen van deze godsman mij altijd bijzonder hebben geboeid? Ik dank God dan ook dat ik nu in deze artikelenserie iets mag doorgeven van de zegen die ik zelf ontvangen heb door het werk en leven van George Müller.

Ik vloog via Liverpool en Cardiff naar Bristol. Daar werd ik gastvrij ontvangen door de directeur van het werk dat George Müller begon, mr. J.J. Rose. Het was voor mij een blijmakende ervaring om, na een interessant interview, met deze broeder te mogen neerknielen om de Heer loven en te prijzen. Ik knielde naast het bureau van George Müller en aan het gebed van broeder Rose kon ik merken dat ook de geest van George Müller hier nog werkzaam is. Tot op de huidige dag weigert men mensen (ook regeringsinstanties!) om hulp te vragen. Het hele werk draait uitsluitend op gebed! Mr. Rose stelde mij van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat zijn secretaris en zijn auto ter beschikking, opdat ik met alle facetten van het werk kennis zou kunnen maken. Samen bezochten wij diverse huizen waar de ‘Müller-kinderen’ nu zijn ondergebracht, het graf van George Müller en de grote, moderne boekwinkel van hun zendingsgenootschap. Ik werd gewoon verlegen door de buitengewone gastvrijheid die men mij bewees. Enkele dagen later bracht de K.L.M. mij weer veilig naar deze kant van de Noordzee. Maar mijn hart is nog steeds vol van dankbaarheid voor alles wat ik in Engeland mocht zien en beleven. Vol dankbaarheid en …. verlangen om te schrijven over de gezegende Godsman die meer dan een eeuw geleden, in Bristol dagelijks de heerlijkheid van God te zien kreeg.

Een goddeloze student in de theologie

Hoewel de jeugd van George Müller buitengewoon duister was, zou het toch verkeerd zijn om daarover te zwijgen. Het is namelijk een les op zichzelf om te zien hoe God dit ‘hopeloze geval’ omvormde tot een van zijn meest gave dienstknechten, want God kent en erkent geen hopeloze gevallen! Daarom beware Hij ons ervoor ooit een medemens af te schrijven, hoe zondig en verdorven die ook zijn mag. God is immers nog steeds de God die wonderen doet! Op 27 september 1805 zag George Müller het levenslicht in Kroppenstädt, dicht bij Halberstadt in Pruisen. Enkele jaren later verhuisden zijn ouders naar Heimersleben, waar zijn vader een baan bij de belastingen kreeg. In het leven van George Müller zien wij duidelijk hoe belangrijk een goede opvoeding is. De jonge George kreeg die namelijk niet en weldra zou blijken welke nare gevolgen dit had. Als kleine jongen al kreeg George Müller de beschikking over veel zakgeld. Zijn vader gaf hem dat geld in de hoop dat hij zou leren met geld om te gaan. Hij bond George op het hart om flink te sparen, maar daar kwam geen spaan van terecht. Niet alleen maakte George zijn vele zakgeld finaal op, maar bovendien kreeg hij zo’n honger naar geld, dat hij al spoedig zowel een leugenaar als een dief werd.

Telkens wanneer zijn vader hem rekening en verantwoording van zijn (vele) zakgeld liet afleggen, moest hij allerlei leugens verzinnen. Iedere keer als zijn vader hem op leugens betrapte, werd hij (op echt Pruisische wijze) bestraft. Maar de jonge George Müller had méér nodig dan een pak slaag. Zo ging het met hem van kwaad tot erger. Op tienjarige leeftijd was hij al een gewoontedief! Herhaaldelijk moest het belastinggeld, dat zijn vader onder beheer had, het ontgelden. Op een keer stelde zijn vader hem op de proef. Hij liet George alleen achter in een kamer waar een groot (geteld) bedrag op tafel lag. Gewoontegetrouw eigende George zich een gedeelte van dit bedrag toe en verborg het in zijn schoen. Toen zijn vader hem ter verantwoording riep, ontkende hij de diefstal zonder blikken of blozen. Maar toen zijn vader hem fouilleerde, kwam het gestolen geld spoedig tevoorschijn. Nieuwe straffen volgden, maar zonder veel resultaat. George Müller’s vader wist nu wat voor vlees hij in de kuip had. Dat bleek voor hem echter geen bezwaar om George te zeggen dat hij dominee moest worden …. Het vooruitzicht van het gewijde ambt veranderde echter bar weinig aan het leven van de jonge George. Als middelbare scholier raakte hij verslaafd aan gokken en sterke drank. Hij was veertien jaar oud toen zijn moeder stierf. Maar de nacht dat zij de laatste adem uitblies, zwalkte George dronken over straat! Zoals iedere Pruisische jongeman deed hij op veertienjarige leeftijd openbare belijdenis en daarmee kreeg hij toegang tot het heilig avondmaal. Van het geld dat hij van zijn vader aan de kerk moest geven, ter ere van zijn openbare belijdenis, drukte hij echter het overgrote deel achterover! Zó nam hij voor het eerst deel aan het avondmaal. Later zou hij uitroepen:

‘Wat is het toch een armzalig leven, als je de duivel moet dienen.’

Op zestienjarige kwam hij voor het eerst in de gevangenis, omdat hij in een hotel had gelogeerd en zonder te betalen was weggegaan. Pas toen zijn vader alle schulden betaald had, mocht George de gevangenis weer verlaten. Het is eenvoudig onbegrijpelijk dat Müller sr. dit ‘veelbelovend’ zoontje toch theologie liet studeren…. Als theologisch student ging het aanvankelijk nog verder bergafwaarts met George Müller. Het bleef liegen en bedriegen. Hij, die aanvankelijk met de zonde gespeeld had, was nu de complete slaaf van de zonde geworden en aan handen en voeten geketend! Hij ging zelfs zo ver dat hij vorderingen van zijn vader inde en daarvoor valse kwitanties afgaf. Meer dan eens werd hij gearresteerd en de contacten die bij zulke gelegenheden in de cel ontstonden, waren niet bepaald geschikt om zijn leven te verbeteren. Na een bijzonder hardhandige afstraffing van zijn vader leek zijn leven echter een wending ten goede te nemen. Geruime tijd studeerde George ijverig en omdat hij een briljant verstand had, maakte hij goede vorderingen. Als student gaf hij al les in rekenkunde, Duits, Frans en Latijn. Door deze bijverdiensten kon hij als student een bibliotheek opbouwen. Maar al raakte hij aardig vertrouwd met Cicero, Molière en Voltaire, in zijn uit driehonderd boeken bestaande bibliotheek zocht men tevergeefs naar een Bijbel…. Bij de lommerd was hij sinds jaar en dag een vaste klant klant om zijn horloge of zondagse pak uit te lenen. Toen hij weer eens helemaal in de schuld zal, bedacht hij een andere oplossing. Zodra zijn vader hem de gebruikelijke studietoelage zond, liet George Müller die met opzet zien aan verschillende studievrienden die met hem in hetzelfde internaat woonden. Die avond ensceneerde hij een diefstal. Nadat hij tevoren de sloten van zijn kast had opengebroken, rende hij half gekleed bij de directeur van het internaat naar binnen en vertelde daar (als een volleerd komediant) dat zijn studietoelage zojuist gestolen was. Hij maakte zoveel misbaar dat zijn medestudenten een collecte voor hem hielden. Met de opbrengst daarvan kon hij toen zijn vele schulden betalen. Maar de directeur van het internaat zou hem voortaan altijd blijven wantrouwen. Telkens wanneer hij aan het heilig Avondmaal had deelgenomen, was George Müller met de beste voornemens bezield. Maar de macht van de zonde bleek iedere keer sterker dan zijn goede voornemens. Ondanks zijn theologische studie was het evangelie hem volslagen onbekend! Van de 1260 studenten die samen met hem in Halle studeerden, bereidden zich liefst 900 toe op het ambt van predikant. ‘Maar’, getuigde George Müller later;

‘Ik geloof niet dat er negen onder hen waren die de Heer werkelijk dienden.’

In augustus 1825 maakte hij een voettocht door Zwitserland, samen met zijn studiegenoot Beta en nog enkele andere collega’s. Met behulp van valse handtekeningen kwamen zij aan paspoorten. Door studieboeken te verkopen, kregen zij de nodige contanten. Tijdens de reis was George Müller penningmeester. ‘O, hoe goddeloos was ik toen toch’ schreef hij later als hij terugdacht aan deze duistere tijd. Net als Judas stal hij uit de gemeenschappelijke beurs. Toch zou God het contact met Beta gebruiken om hem tot bekering te brengen. Beta kwam namelijk regelmatig in aanraking met positieve christenen. Weldra zou George Müller voor het eerst van zijn leven het evangelie te horen krijgen! Tijdens een eenvoudige huissamenkomst zou dan de grote ommekeer plaatsvinden.

Sektarische gedoe

Op een zaterdagmiddag in november 1825 maakten de beide vrienden een lange wandeling. Juist toen George zich afvroeg in welke kroeg hij de rest van de dag zou doorbrengen, bekende Beta hem dat hij die avond een huissamenkomst zou bezoeken. Beta geneerde zich daar eigenlijk voor, maar op onverklaarbare wijze voelde hij zich gedrongen zijn vriend er toch van in kennis te stellen. Beta verwachtte dat zijn vriend hem zou uitlachen, maar hij vergiste zich. Diep in zijn hart had George Müller namelijk een diepe afkeer van het liederlijke leven dat hij leidde. Drinken, dansen en dobbelen hadden hem nooit echt gelukkig gemaakt! Toen Beta hem bijzonderheden over die huissamenkomst vertelde, wist George opeens met grote zekerheid: dit is het, waar ik al zo lang onbewust naar heb verlangd. De samenkomst vond plaats ten huize van broeder Wagner, een gelovige zakenman. Voor het eerst van zijn leven kwam George Müller die avond met positieve christenen in aanraking. Als theologisch student had hij eigenlijk hooghartig de neus moeten ophalen voor het ‘sektarische gedoe’ waarmee hij nu geconfronteerd werd. Maar zijn verstand kreeg niet eens de gelegenheid te rebelleren. Want nog voor er één woord gesproken was, werd George door de Heilige Geest overtuigd van zijn eigen onwaardigheid. Zó zelfs, dat hij broeder Wagner zijn excuses aanbood voor het feit dat hij aanwezig was . . . Zijn gastheer merkte onmiddellijk dat hij met een verloren schaap te doen had. Op vriendelijke toon antwoordde hij: ‘Kom zo vaak als je maar wilt. Ons huis en ons hart staan voor je open!’ George Müller wist toen nog niet hoe blij een kind van God is als hij een verloren schaap in contact kan brengen met de Goede Herder. Maar de hartelijke wijze waarop hij welkom geheten werd, deed al zijn kritiek en reserve smelten als sneeuw voor de zon.

De grote huiskamer van de familie Wagner was gevuld met gelovigen uit alle rangen en standen. Deze mensen leden geestelijk honger in de dode staatskerk. Daarom kwamen zij wekelijks bijeen om samen te bidden, te zingen en naar een geschreven preek te luisteren. Er bestond in die tijd nog geen godsdienstvrijheid in Pruisen. Het was niet-theologen streng verboden het evangelie te verkondigen. Dat mocht uitsluitend gebeuren door geordende predikanten. De ‘Hausgottesdienst’ werd begonnen met een opwekkingslied. Daarna knielde een van de aanwezigen neer om God een zegen te vragen. Het was broeder Kaiser, een jonge zendeling, die onder auspiciën van het Londense zendingsgenootschap naar Afrika zou gaan. George Müller was eenentwintig jaar oud, maar hij had nog nooit iemand geknield zien bidden. Dit maakte een diepe indruk op hem en op hetzelfde moment werd hij overweldigd door de aanwezigheid van de levende God! Nadat er een preek was voorgelezen, dankte broeder Wagner voor de zegen die God had geschonken en daarop ging ieder weer naar huis. In het hart van George Müller kwam een diepe, onuitsprekelijke blijdschap:

‘Alles wat wij tijdens onze tocht door Zwitserland hebben meegemaakt, is niets vergeleken bij wat ik deze avond heb meegemaakt…..’

…..bekende hij aan Beta. Hij kon het zelf niet begrijpen, maar toen hij thuiskwam, knielde hij – voor het eerst van zijn leven – neer en sprak enkele ogenblikken met God. Onmiddellijk daalde er een diepe vrede in zijn hart. Zó gelukkig voelde hij zich, dat hij er die nacht nauwelijks van kon slapen …

In de voetsporen van John Wesley

Hoewel de Bijbel ons duidelijk aantoont dat God nooit met clichés werkt, zijn er toch altijd weer vrome mensen die geen oog hebben voor zijn veelkleurige wijsheid. Meer dan eens heb ik meegemaakt dat mensen de wenkbrauwen fronsten, wanneer zij vernamen dat ik absoluut geen schuldbesef had toen ik tot bekering kwam. Dat kón niet, volgens hen, want zoiets paste niet in het (vastgeroeste) schema. Daarom ben ik persoonlijk erg dankbaar dat ook George Müller bij zijn bekering helemaal geen schuldbesef had. Hij mocht tot Jezus komen zoals hij was! Wie in het licht gaat wandelen, wordt als vanzelf ontdekt aan al zijn zonden en tekortkomingen. Zo ging het ook bij George Müller. Ter bemoediging van christenen die nog maar kort het smalle pad bewandelen: George Müller begon ook met veel vallen en struikelen. Maar – dat is altijd het geheim van geestelijke groei – hij stond steeds weer op!

Tijdens die zaterdagavond samenkomst ten huize van broeder Wagner viel de grote beslissing. Zó groot werd zijn verlangen naar gemeenschap met andere gelovigen, dat George Müller met geen mogelijkheid kon wachten tot het weer zaterdag was. Die week stond hij liefst drie maal bij de familie Wagner op de stoep. Hij hield op met dansen, drinken en dobbelen. In plaats daarvan kreeg hij steeds meer verlangen om de Bijbel te lezen en te bestuderen. Hij verloor weliswaar al zijn oude vrienden, maar hij kreeg er veel betere voor terug. Het was beslist geen toeval dat Müller juist in een eenvoudige huissamenkomst tot bekering kwam. Met alle respect voor massameetings en kerkelijke evangelisatiesamenkomsten, willen wij toch vaststellen dat de huissamenkomst oerchristelijk en door en door Bijbels is. Een kleine eeuw voor George Müller was John Wesley ook tijdens zo’n kleine huissamenkomst tot bekering gekomen. Beide mannen waren universitair geschoold. Ook Wesley was een verstandsman met een groot, kinderlijk geloof. Beide Godsmannen zijn tot op hun oude dag ‘in het zadel’ gebleven en hebben God radicaal gediend met de inzet van al hun gaven en krachten. Het grote verschil was echter dat John Wesley al een godsdienstig man was toen hij op vierendertigjarige leeftijd de beslissing voor Christus nam. George Müller daarentegen was, ondanks zijn theologische studie, weinig meer dan een heiden. Er moest dan ook heel wat gebeuren voordat de Heer deze verlopen student zou kunnen gebruiken in zijn dienst. Na die zaterdag bij Wagner bracht George Müller veel tijd in gebed door, liefst geknield. Zo leerde hij ook het Woord van God liefhebben en begrijpen: geknield, in diepe afhankelijkheid van de Auteur. Vol ijver wierp hij zich nu op zijn studie. Soms studeerde hij zeventien uur per dag. Maar zelfs op zulke drukke dagen schoten gebed en Bijbellezen er niet bij in. Naarmate George Müller de Heer beter leerde kennen, kreeg hij ook meer zelfkennis. Hij merkte spoedig dat liegen even erg is als drinken en dansen. Ja, hij ontdekte dat hij alleen maar dingen deed waardoor hij God mishaagde. ‘Zonder Mij kunt u niets doen’ zegt de Redder’ (Joh.15:5). Maar George Müller kon nog zo heel véél doen in eigen kracht. Daarom moest de Heer hem laten zien dat alles wat hij zèlf kon, eigenlijk ‘niets’ was, omdat het voor God geen enkele waarde had. Slechts wat gedaan wordt in gemeenschap met Jezus, heeft en houdt waarde. Toen George Müller ontdekte dat hij zonder Jezus niets (waardevols) kon doen, sprak hij met zichzelf af dat hij dan voortaan ook niets meer zonder Jezus wilde doen!

‘Ik was een zondaar’ getuigde hij, ‘maar ik lééf niet meer in de zonde, want ik haat de zonde. Ja, ik ga de zonde hoe langer hoe meer haten. Daarom streef ik naar heiligmaking en ga steeds meer van heiligmaking houden’.

‘Gevaarlijke’ liefde

Deze nieuwe levenswandel kwam zijn studie natuurlijk zeer ten goede. Gezegend met grote verstandelijke gaven, werd George Müller spoedig een uitblinker aan de universiteit, vooral in oude talen, wiskunde, geschiedenis en Frans. Omdat er slechts weinig Duitsers zijn die de Franse taal grondig beheersen, kon George door middel van vertaalwerk vaak een aardige bijverdienste verwerven. Zo vertaalde hij eens een Franse novelle en van de opbrengst daarvan hoopte hij een snoepreisje naar Parijs te kunnen maken. Natuurlijk had hij dat plannetje niet in gebed gebracht … Het was een van die (waardeloze) dingen die hij nog zonder Christus kon doen! ‘Alles wat niet uit geloof is, is zonde’ zegt de Bijbel (Rom.14:23). Zodra George Müller in de gaten kreeg dat het vertalen van die novelle volkomen buiten God om gebeurd was, nam hij een radicaal besluit en verbrandde het manuscript. Het was erg pijnlijk, maar later zou de Heer hem tonen dat zo’n daad van groot belang was voor zijn geestelijke groei. Want hoe radicaler wij breken met ons oude leven, des te heerlijker kan het nieuwe leven zich ontplooien.

In het begin van 1826 kreeg George Müller steeds meer belangstelling voor de zending. Hij las alles over zending wat hij maar te pakken kon krijgen en raakte ervan overtuigd dat hij ook zelf naar het zendingsveld moest gaan. Dit vooruitzicht maakte hem erg gelukkig en rijk in God. Zoals de meeste onervaren christenen zou echter ook de jonge Müller door schade en schande wijs moeten worden. Kort na het verbranden van die novelle tippelde hij met open ogen in een soortgelijke val. Op een zaterdagavondsamenkomst bij de familie Wagner leerde hij namelijk een alleraardigst meisje kennen. Zij was een kind van God en vóór George er erg in had, was hij tot over zijn oren verliefd. De ouders van het meisje hadden er geen bezwaar tegen dat zij verkering had met een veelbelovende theologische student, maar zij verzetten zich met hand en tand tegen de gedachte dat hun dochter straks naar het zendingsveld zou gaan . . . Op deze wijze raakte de aspirant-zendeling in hevige tweestrijd. Het duurde echter niet lang of de liefde voor het meisje kreeg de overhand en als gevolg daarvan werd zijn gebedsleven verlamd. De ‘liefde’ nam hem zo in beslag dat hij geen tijd meer had voor gebed. En met zijn Bijbellezen ging het natuurlijk dezelfde (verkeerde) kant op.

Het grote avontuur begint

Na verloop van zes weken greep God in! Herman Ball, een jonge, schatrijke bezoeker van de zaterdagavondsamenkomsten, meldde zich vrijwillig om (onder de meest primitieve omstandigheden) te gaan werken onder de Joden in Polen. Deze beslissing trof George Müller als een vuistslag. In het licht van dit grote offer zag hij plotseling hoe ontzettend egoïstisch hij zelf eigenlijk was. Terwijl Herman Ball als een Abraham alles in de steek liet, verkwanselde hij zijn eerstgeboorterecht als een Ezau. Zodra hij dit zag, kwam Gods Geest over hem en even resoluut als hij die novelle verbrand had, verbrak hij nu de verkering die hij zonder gebed begonnen was. Deze pijnlijke ervaring overtuigde hem opnieuw van de Bijbelse waarheid dat hij zonder Jezus niets kon doen dat werkelijk waarde had voor het Koninkrijk van God. Vanuit de nieuwe geloofsblijdschap die God hem schonk, werd ook het verlangen geboren om tegen zijn familie van zijn vreugde in Christus te getuigen. De reactie van zijn vader was echter bijzonder naar. In een boze brief deelde deze hem mee dat hij niets voelde voor het sektarische gedoe van zijn zoon. Müller Sr. had gehoopt dat George hem straks als predikant een onbezorgde oude dag zou verschaffen en nu zag hij al die illusies in rook op gaan. Ook nu aanvaardde George de volledige consequenties! Voortaan wilde hij van zijn vader geen enkele financiële ondersteuning meer ontvangen. Dit werd een echt geloofsavontuur, want hoe zou hij nu in zijn onderhoud en studie kunnen voorzien? Weldra mocht hij opnieuw ervaren dat allen die op Jezus Christus hun geloof bouwen, niet beschaamd uitkomen.

Drie Amerikaanse professoren kwamen naar Halle om daar geruime tijd colleges van de bekende professor Tholuck te volgen en deze prof verwees hen naar George Müller ter overbrugging van de taalmoeilijkheden. Op deze manier kreeg de jonge geloofsavonturier een bron van inkomsten waaruit hij al zijn onkosten royaal kon bestrijden. Een koninklijke hulp voor een koningskind. Deze oplossing was buitengewoon belangrijk, omdat George Müller in zijn latere leven volkomen uit de hand van de Heer moest leven. Daarnaast zou hij in Bristol ook de volledige zorg voor duizenden weeskinderen en honderden zendelingen krijgen. Een enorm avontuur! Uit een aan drank, en dobbelen verslaafde zondaar had Gods Geest nu een krachtige christen gemaakt, die bereid was in het geloof grote dingen met de Heer te gaan wagen.

>>>

Home

Berichten: 830

Als je je verder verdiept in George Müller dan kan je lezen over de vele uitreddingen die hij kreeg toen hij over vele weeskinderen de zorg had, en dikwijls geen geld had om al die monden te voeden dan legde hij zijn nood voor God neer en God gaf hem te eten, en altijd precies genoeg!

En waarom geeft God dan vaak geen overschot dat zou toch makkelijk zijn?
De Heere wil er juist om gevraagd worden x op x om maar zo dicht mogelijk aan die troon der genade te blijven liggen, steeds in grote afhankelijkheid van God, ons vertrouwen in Zijn hand leggen, daarom vond ik het zo boeiend om over deze man te lezen hoe een groot vertrouwen hij had in God.

Hij ging s avonds bidden met duizenden weeskinderen en een zegen vragen voor het avondeten, maar er was geen eten!
En toch vroeg hij een zegen voor het eten omdat hij vertrouwen had!

Berichten: 6369

MAMALOE463 schreef:

God grijpt niet altijd in, het kan ook te laat zijn en dat je meerdere waarschuwingen hebt gehad maar er geen acht op hebt geslagen.

Persoonlijk heb ik zeven jaar lang erop los geleefd en vele waarschuwingen gehad en de Heere redde mij x op x, op het nippertje gered, zwaar auto ongeluk gehad, ik had geen schrammetje en dacht dat ik een engeltje op mijn schouder had, maar God was het die over mij waakte, Hij had nog geen lust gehad in mijn dood, maar ik zag Hem niet.
Daarna bijna overleden door een doorgedraaide Turkse man die mij als zijn bezit zag, dat dacht hij, en op het allerlaatste moment gered door een aantal agenten, weer had God geen lust gehad in mijn dood, en dit was het moment dat Hij mijn ogen opende en ik de wereld hoe ik de wereld diende, los moest laten, dat was geen eigen eer, nee, God greep in, maar het kan ook te laat zijn dat Hij je loslaat, maar daar kan je het niet op aan laten komen.
Van dichtbij heb ik ook gezien dat iemand erop los leefde terwijl hij het van huis uit anders mee had gekregen qua geloof, maar een fataal auto ongeluk maakte een eind aan zijn leven.

Een heftig verhaal mamaloe maar God laat NOOIT los!!!
"Hij laat nooit los want zijn hand begon o levensbron wil bijstand zenden"!!!
Al denken wij soms of vaak Heere waar bent U ik heb U zo nodig waarom moet mij dit overkomen dan nog laat Hij jou nooit los!! alleen zien wij het vaak niet zo!!

Berichten: 6369

CHATULIEM619 schreef:

Nee, het roept op tot plaatsvervangende schaamte.

Waarom lees je het dan vraag ik me af Smiley die vol vragen zit

Erika die zich niet schaamt

Berichten: 830

En dan maar even voor mij persoonlijk,

Vorig jaar kwam ik bijna op straat te staan, moest mijn recreatiewoning uit, ik bad tot God maar het bleef stil een week lang, ik had de moed opgegeven en bad niet meer, ik moest eind tweede week mijn huis uit, op vrijdagmiddag liep ik een studio van mijn vriendin binnen, zij zat een krant te lezen en ik vertelde haar dat ik zaterdag mijn huisje uit moest en met de handen in het haar zat.
En o wonder zij wist iemand en die bezat een mooie grote woning en misschien was die nog te huur, en jawel de volgende dag precies het laatste moment kreeg ik de sleutel van mijn nieuwe woning.
Dus jazeker ik kan met een grote glimlach zeggen dat ik persoonlijk ook vele gebedsverhoringen ken!

Berichten: 830

God zal niet loslaten wat Zijn hand begon dat is waar, maar dan moet het Godswerk zijn anders laat Hij wel los als het niet uit Hem is.

Berichten: 1156

mooi mamaloe, zit effe met thee snel te lezen, ga vanavond het hele stuk es rustig goed doorlezen van george muller, heb net effe snel het eerste stuk gelezen,zeker de moeite waard om effe goed te lezen. dankje voor je mooie bijdrage op dit topic. Lachende smiley

Berichten: 5057

ERIKA129 schreef:

Waarom lees je het dan vraag ik me af Smiley die vol vragen zit

Erika die zich niet schaamt

Ten eerste gewoon uit nieuwsgierigheid. In de tijd dat vrouwen net zoveel kunnen als mannen, kun je ook verwachten dat ze toch wel iets intelligenter overkomen...
En het tweede niet onbelangrijke punt. Men klaagt enorm over het niveau van het forum. Mensen blijven daarom vaker weg. Deze bijdragen versterken alleen maar die indruk. Waarom zou je nog iets bijdragen als je weet dat het toch niet goed ontvangen wordt? Als de meligheid het hoofdonderwerp van alle bijdrages op het forum wordt?

Berichten: 830

Ik ben het niet eens met Chatuliem dat jij zegt dat andere goden door de mens zijn gemaakt, alle goden is God de schepper van geweest, wil niet zeggen dat ze goed zijn! Maar Hij is wel de schepper geweest van de afgoden, daarom is Hij ook zo groot, nl, de God der goden.....

Berichten: 5057

MAMALOE463 schreef:

Ik ben het niet eens met Chatuliem dat jij zegt dat andere goden door de mens zijn gemaakt, alle goden is God de schepper van geweest, wil niet zeggen dat ze goed zijn! Maar Hij is wel de schepper geweest van de afgoden, daarom is Hij ook zo groot, nl, de God der goden.....

Er is maar één God, Zijn naam is Jahweh.... De basis en het verschil van het chr./joods geloof. De andere zijn afgoden, door de mens gemaakt en aanbeden...

Jes. 37 schreef:

En hij bad tot de HEER: 16 ‘HEER van de hemelse machten, God van Israël, u die op de cherubs troont, u alleen bent God van alle koninkrijken op aarde, u hebt de hemel en de aarde gemaakt. 17 Leen mij uw oor, HEER, en luister, open uw ogen en zie toe. Hoor met welke woorden Sanherib de levende God hoont. 18 Het is waar, HEER, de koningen van Assyrië hebben alle landen verwoest 19 en hun goden aan het vuur prijsgegeven. Dat waren dan ook geen goden, het waren slechts maaksels van mensenhanden, beelden van hout en steen, die ze vernietigd hebben

Jes.44 schreef:

Iemand velt een paar ceders, of hij kiest een pijnboom en een eik, die hij in het bos met andere bomen heeft laten opgroeien; of een laurierboom die hij heeft geplant en die groeide door de regen. 15 Ze dienen hem tot brandhout: hij gebruikt het om zich te warmen, of om er brood op te bakken. Of hij bewerkt het tot een god, waarvoor hij knielt; hij maakt er een godenbeeld van, waarvoor hij zich neerbuigt. 16 Met de ene helft stookt hij een vuur, waarop hij vlees bereidt; hij roostert het vlees en doet er zich te goed aan. Hij wordt warm en zegt: ‘Ha, lekker warm! Ik zie de gloed van het vuur!’ 17 Van de rest maakt hij een god, een godenbeeld waarvoor hij knielt en zich neerbuigt in gebed: ‘Red mij, want u bent mijn god.’

Berichten: 68

MAMALOE463 schreef:

Ik ben het niet eens met Chatuliem dat jij zegt dat andere goden door de mens zijn gemaakt, alle goden is God de schepper van geweest, wil niet zeggen dat ze goed zijn! Maar Hij is wel de schepper geweest van de afgoden, daarom is Hij ook zo groot, nl, de God der goden.....

ik kom niet in de Bijbel tegen, dat God (af)goden geschapen heeft.
Wel kun je lezen in de Bijbel, dat het volk van Israel zelf een afgod geschapen heeft in de vorm van het gouden kalf en dat aanbaden, toen Mozes de berg opging i.v.m. de stenen tafelen.

Berichten: 3599

CHATULIEM619 schreef:

Ten eerste gewoon uit nieuwsgierigheid. In de tijd dat vrouwen net zoveel kunnen als mannen, kun je ook verwachten dat ze toch wel iets intelligenter overkomen...
En het tweede niet onbelangrijke punt. Men klaagt enorm over het niveau van het forum. Mensen blijven daarom vaker weg. Deze bijdragen versterken alleen maar die indruk. Waarom zou je nog iets bijdragen als je weet dat het toch niet goed ontvangen wordt? Als de meligheid het hoofdonderwerp van alle bijdrages op het forum wordt?

Allereerst de vraag, Chatuliem: wie zijn "men"?

En verder denk ik dat het forum momenteel voor ieder wat wils is. Er zijn mooie topics met serieuze onderwerpen waar goed gediscussieerd wordt en ook op een mooie manier gediscussieerd wordt.
En ik vind dat er momenteel een mooie scheiding daarin is. De serieuze topics worden in z'n geheel niet "vervuild" met allerlei onzinnigheden.

Maar niet iedereen heeft de behoefte om daar aan deel te nemen en vanuit mijzelf sprekende: op dit moment gaat mij dat iets moeilijker af, heb gewoonweg de energie er niet voor. Niettemin volg ik het wel en laat ik de woorden wel tot mij doordringen.
Wel is er bij mij de behoefte om ietwat luchtiger bezig te zijn en ik denk dat er daarin meerdere met mij zijn.

Wat is nu eigenlijk echt het probleem, wat is nu eigenlijk jouw probleem?

Berichten: 2167

CHATULIEM619 schreef:

Ten eerste gewoon uit nieuwsgierigheid. In de tijd dat vrouwen net zoveel kunnen als mannen, kun je ook verwachten dat ze toch wel iets intelligenter overkomen...
En het tweede niet onbelangrijke punt. Men klaagt enorm over het niveau van het forum. Mensen blijven daarom vaker weg. Deze bijdragen versterken alleen maar die indruk. Waarom zou je nog iets bijdragen als je weet dat het toch niet goed ontvangen wordt? Als de meligheid het hoofdonderwerp van alle bijdrages op het forum wordt?

Hm, leuk om te zien hoe verschillend mensen kunnen interpreteren.
Het doel van dit topic is nl. helemaal niet om intelligent over te komen. Eerder om te kijken hoever je kunt gaan bij mensen, welke vorm van humor mensen hebben, hoe "inventief" je kunt zijn. En dat alles op een plagerige, speelse manier.
Overigens: juist met humor, hoe droog, flauw, "dom" ook, kun je vaak wel grenzen van creativiteit etc. bij mensen opzoeken, zonder dat dit voor hen bedreigend hoeft te zijn.

Misschien een idee om het forum te splitsen in een serieus en niet-serieus gedeelte?? Clown smiley

Of ehm..... maakt het hem dan juist flauw, doordat je zelf niet meer uitgedaagd wordt om te kijken hoe iemand het geschrevene bedoeld?

Berichten: 830

Ik moet mijn woorden terugnemen en erkennen dat het klopt wat Chatuliem zegt, goden zijn inderdaad niet door God geschapen, God is wel de God der goden, de allesoverheersende God daarom is Hij het ook zo waard aanbeden te worden.

Berichten: 5057

STEENTJE178 schreef:

Hm, leuk om te zien hoe verschillend mensen kunnen interpreteren.
Het doel van dit topic is nl. helemaal niet om intelligent over te komen. Eerder om te kijken hoever je kunt gaan bij mensen, welke vorm van humor mensen hebben, hoe "inventief" je kunt zijn. En dat alles op een plagerige, speelse manier.
Overigens: juist met humor, hoe droog, flauw, "dom" ook, kun je vaak wel grenzen van creativiteit etc. bij mensen opzoeken, zonder dat dit voor hen bedreigend hoeft te zijn.

Misschien een idee om het forum te splitsen in een serieus en niet-serieus gedeelte?? Clown smiley

Of ehm..... maakt het hem dan juist flauw, doordat je zelf niet meer uitgedaagd wordt om te kijken hoe iemand het geschrevene bedoeld?

Vind je het zelf niet te ver gaan als hier vrouwen zich gaan gedragen als eelske meiden? Hoe druk ze zich maken over wie ze aan Bart kunnen koppelen, dat is geen volwassen gedrag, dat is iets van de middelbare school, met pubertjes, die giechelen bij het idee al verkering te hebben.

Berichten: 434

Hoi Zwaan!

Een heel fijne verjaardag gewenst en nog vele jaren.

Groetjes,

Rolf

Berichten: 2533

CHATULIEM619 schreef:

Vind je het zelf niet te ver gaan als hier vrouwen zich gaan gedragen als eelske meiden? Hoe druk ze zich maken over wie ze aan Bart kunnen koppelen, dat is geen volwassen gedrag, dat is iets van de middelbare school, met pubertjes, die giechelen bij het idee al verkering te hebben.

wat zijn eelske meiden Smiley die vol vragen zit

Berichten: 2583

CHATULIEM619 schreef:

Het blijkt gewoon dat als vrouwen onder elkaar bezig zijn, ze niet verder komen, dan wie wil verkering met die en die, dezelfde puberpraatjes als in de eerste klas van de middelbare school. Het gegiechel ontbreekt nog, maar verder is het precies hetzelfde.

Het blijkt gewoon dat als vrouwen onder elkaar bezig zijn, dat mannen het niet snappen. Mannen denken dat vrouwen niet verder komen dan wie wil verkering met die en die, dezelfde puberpraatjes als in de eerste klas van de middelbare school. Het gegiechel uit zich in de icoontjes.

Jammer dat mannen het niet snappen, want zouden ze verder doordringen tot de vrouwen ziel, dan blijkt daar echt welwat meer te zitten.
Blijkbaar zijn mannen verschrikkelijk dom en komen ze niet verder dan hun eigen straatje.

Berichten: 6369

ROELANDE345 schreef:

wat zijn eelske meiden Smiley die vol vragen zit

Effe gegoogled Knipoog smiley

We zijn overdreven en aanstellerige vrouwen even vertaald uit het Gronings!

En verder pff waar maak je je druk om Chat net wat Josina al zegt serieuse en lol topics gaan hand in hand samen op dit forum, mooi toch Lachende smiley

Er zijn zat serieuse topics en de ene dag voel je je daar goed voor om te reageren een ander dag niet,sommige mensen hebben dagen dat ze zich minder voelen is dat zo moeilijk te begrijpen??
Ik vind het prima gaan zo en nogmaals als je je aan een topic stoor lees je dat topic niet!!!

Erika die topics niet leest als ze zich er niet in wil mengen Engeltje smiley

Berichten: 781

CHATULIEM619 schreef:

Nee, de toekomstverwachting met de komst van Jezus spreekt me echt niet zo aan.

Veelzeggend

Berichten: 781

Gezellig dat jullie meegaan!

Update:

Tot nu hebben zich opgegeven:

Heide115 (ov)
Hollevoet284
Rob973
Kwispel011
Rinus484
Carmen073
Marieke009
Shanita130
djes101(ov)

Berichten: 7083

LIAN703 schreef:

Hoi!
Sinds een paar maanden ben ik er achter dat ik hoog sensitief ben. Ik heb er sindsdien veel over gelezen en probeer er nu zo goed en zo kwaad als het kan mee om te gaan. Dat lukt me gelukkig steeds beter.

Ik vroeg me af of er nog meer HSP-ers op CM zijn? Misschien kunnen we er eens over bomen, elkaar wat tips geven en de mooie kanten er van belichten?

Groeten,
Lian Lachende smiley

Hai Lian,

Ik zat zo even te denken tijdens dingen doen, en toen kwam ik op het volgende.

Er zijn nog onbekende volken, die nog gewoon in de natuur leven, jagen, in bomen en zelfgemaakte hutjes wonen.
Die volken zijn bij toeval ontdekt, door onderzoekers die over die gebieden vlogen met helikopters.

Nou zag ik een keer een interview, nog niet zó lang geleden met zo'n man die die volken had gezien, hij had ook foto's genomen uit de helikopter.

Het betrof volken die in natuur regenwouden gebieden wonen, in de jungle zeg maar. En nog nooit met de 'buitenwereld' in contact waren gekomen. Héél diep in de nog resterende regenwouden.

Nou, en die man was erg ongerust, hij ze ook dat we die mensen beter zo lang mogelijk daar kunnen laten wonen en met rust kunnen laten.
En hij sprak ook zijn bezorgdheid uit, als de mensen die die regenwouden kappen, in de buurt van die volken komen, want dan worden er geen spiegeltjes en kraaltjes meer gebruikt om voorzichtig contact te leggen, dan worden er meteen mitrailleurs en geweren gebruikt...Want het gaat die 'boskappers' om geld, en ze laten zich dan niet tegen houden door wat vreemde volken, die nog nooit in contact zijn geweest met de 'buitenwereld'.

Ja, en deze wereld is gewoon zo hebzuchtig op geld en macht bellust geworden, al veel harder dan zelfs 20-30 jaar geleden.

Dus ja, wat ga je krijgen dat dringt overal doorheen deze hardheid, op scholen, op het werk is veel agressie, zeker bij werk wat commercieel is, dat zet zich weer verder door naar de kinderen van de ouders die daar werken en zo verspreid de hardheid zich door de hele wereld.

Want die ouders kunnen daar ook weer gefrustreerd door raken en een brun-out krijgen.

En ja, de schepping kijkt reikhalzend uit naar de verlossing van deze wereld.

Met andere woorden, ik denk dat het stress-leven, hier in het westen zijn tol gaat eisen, mensen kunnen minder hebben, worden 'gevoeliger'.

Ja, en dan kan je jezelf helpen door middel van Rust te zoeken.

Want je kan alleen jezelf helpen, eventueel met behulp van anderen.

Maar je doet het uiteindelijk zelf, andere kunnen je handvaten aanreiken.

Kijk, en dan zeggen sommigen van ja, laat dát maar over aan de mensen die ervoor gestudeerd hebben, de psychiaters.
Nou, een psychiater weet veel van hoe medicijnen op hersenen werken, en ze kunnen wat handvaten aanreiken. en dan nog moet je wat kennis hebben om die hints op te pikken.

Uiteindelijk doe je het helemaal zelf, kan met behulp van anderen.

Berichten: 781

Ik denk dat de termen 'afgoden' en 'goden' door elkaar gebruikt worden zonder dat er een duidelijke definitie van is.

Zoals ik het zie is er maar 1 God, en alle verering van iets of iemand anders is afgodendienst. In het gunstigste geval verering van een dood stuk hout of metaal oid. Maar het kan ontaarden (nu ja; het is al ontaard natuurlijk) in het aanbidden van boze geesten. Zie ook de teksten hieronder.

4 Wat nu het eten van offervlees betreft, wij weten, dat er geen afgod in de wereld bestaat en dat er geen God is dan Eén. 5 Want al zijn er zogenaamde goden, hetzij in de hemel, hetzij op de aarde – en werkelijk zijn er goden in menigte en heren in menigte – 6 voor ons nochtans is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn en tot wie wij zijn, en één Here, Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem. (1 Kor 8)

19 Wat wil ik hiermede dan zeggen? Dat een afgodenoffer iets is, of dat een afgod iets is? 20 Integendeel, dat hun offeren een offeren is aan boze geesten en niet aan God (1 Kor 10)