|
HENDRIKA148
|
Berichten: 90
|
 Geplaatst: zondag 30 oktober 2011, 20:44
|
|
|
|
Waneer de Hemel geef zijn zegen
van een schone zomerregen,
Zo valt de gaaf wel overal.
Maar al wat hoog is en verheven,
daar komt het water afgedreven
en vloeit in 't allerlaagste dal.
Dat is wat schoons om mij te leren;
Zo vloeit de milde Geest des Heren
In 't nederig en ootmoedig hart.
O nederigheid,zo hoog te roemen
wat draagt uw grond al schone bloemen!
Och,of mijn berg een diepte werd!
Och, kon ik klein zijn en gebogen
En God in mijne ziel verhogen
Wat zou er van die hoogten af
al lieflijk water in mij vloeien.
En doen mijn geest zo lustig bloeien
Als een schone rozenhof.
Daar zou zich Jezus, mijn beminde
Zo zoet en vriendelijk laten vinden.
|
|
