ingaan tot de rust van God

Berichten: 180

Hoe ga jij in tot de rust van God en wat versta je eronder?

Voor me zelf, op het begin, maandags... de kerk schoonmaken, alleen met God in de kerk, verder nergens aan denken. zaliggg Lachende smiley

gewoon samen zijn met God.

Hele diepe ervaring: na d e brand, zittend op de stoep, kijkend hoe de brandweer bezig was, ik had zo,n vrede en rust en was als of ik bijna bij God op schoot zat. Hij zijn armen om me heen hield en tegen en zei: geen zorgen, komt goed, ik zorg ervoor dat je krijgt wat je nodig hebt( ook al verbrand alles, was ik niet verzekerd... en ha ha jaaa natuurlijk hield God zijn belofte)

Nu steeds vaker leer ik samen te zijn met God en ga ik in tot zijn rust, vooral door zingen tot God, bidden.
enfin benieuwd na jullie ervaringen en hoe jullie aankijken tegen samen zijn met God in zijn rust Lachende smiley

Berichten: 330

PETRA824 schreef:

Hoe ga jij in tot de rust van God en wat versta je eronder?

Voor me zelf, op het begin, maandags... de kerk schoonmaken, alleen met God in de kerk, verder nergens aan denken. zaliggg Lachende smiley

gewoon samen zijn met God.

Hele diepe ervaring: na d e brand, zittend op de stoep, kijkend hoe de brandweer bezig was, ik had zo,n vrede en rust en was als of ik bijna bij God op schoot zat. Hij zijn armen om me heen hield en tegen en zei: geen zorgen, komt goed, ik zorg ervoor dat je krijgt wat je nodig hebt( ook al verbrand alles, was ik niet verzekerd... en ha ha jaaa natuurlijk hield God zijn belofte)

Nu steeds vaker leer ik samen te zijn met God en ga ik in tot zijn rust, vooral door zingen tot God, bidden.
enfin benieuwd na jullie ervaringen en hoe jullie aankijken tegen samen zijn met God in zijn rust Lachende smiley

Mooi ervaringen spreek je hier uit Petra!

Maar rust staat vaak niet los van onrust..
Hoe kan anders ooit rust ervaren worden?

Uit mijn persoonlijke onrust,weet ik nu wat rust is.

Berichten: 702

PETRA824 schreef:

Hoe ga jij in tot de rust van God en wat versta je eronder?

Voor me zelf, op het begin, maandags... de kerk schoonmaken, alleen met God in de kerk, verder nergens aan denken. zaliggg Lachende smiley

gewoon samen zijn met God.

Hele diepe ervaring: na d e brand, zittend op de stoep, kijkend hoe de brandweer bezig was, ik had zo,n vrede en rust en was als of ik bijna bij God op schoot zat. Hij zijn armen om me heen hield en tegen en zei: geen zorgen, komt goed, ik zorg ervoor dat je krijgt wat je nodig hebt( ook al verbrand alles, was ik niet verzekerd... en ha ha jaaa natuurlijk hield God zijn belofte)

Nu steeds vaker leer ik samen te zijn met God en ga ik in tot zijn rust, vooral door zingen tot God, bidden.
enfin benieuwd na jullie ervaringen en hoe jullie aankijken tegen samen zijn met God in zijn rust Lachende smiley

Ha je hebt er meteen een topic van gemaakt.
Mooi thema om over te denken.

Ja hoe doe ik dat eigenlijk: ingaan tot de rust van God.
Is het een letterlijk "ingaan" tot iets?
Het heeft alles met mijn "denken" te maken. Als ik denk aan Jezus, komt de rust dichterbij. Als ik niet denk aan Hem, komt er on-rust.
Heeft dus te maken met een relatie waarin ik me veilig en geborgen weet. Beschermd weet. En door dat te ervaren, ontdek ik dat het waar is, waarheid is en werkelijkheid is.
Heeft ook te maken met richting. Mijn gedachten, mijzelf richten op Hem.
Door bidden, zingen, roepen, schreeuwen of gewoon stil zijn met Hem en bij Hem.

Rust hebben, dát is pas tof.

Berichten: 702

HEIDE062 schreef:

Mooi ervaringen spreek je hier uit Petra!

Maar rust staat vaak niet los van onrust..
Hoe kan anders ooit rust ervaren worden?

Uit mijn persoonlijke onrust,weet ik nu wat rust is.

Je bedoelt: zonder dag geen nacht, zonder wit geen zwart?

Ja, door onrust (in welke vorm dan ook) gaat de mens op zoek naar iets beters. Het is mooi als je er dan achter mag komen wat de oorzaak van de onrust was, zodat je ervan leert en het vervolgens anders kunt doen.
Anders gezegd: hoe je leert "in de rust" te blijven.

Berichten: 330

ROADY558 schreef:

Je bedoelt: zonder dag geen nacht, zonder wit geen zwart?

Ja, door onrust (in welke vorm dan ook) gaat de mens op zoek naar iets beters. Het is mooi als je er dan achter mag komen wat de oorzaak van de onrust was, zodat je ervan leert en het vervolgens anders kunt doen.
Anders gezegd: hoe je leert "in de rust" te blijven.

Ik begrijp je antwoord Roady..
De rust waar Petra over spreekt..gaat gepaard met vertrouwen die er al was in haar leven.
Alleen te kunnen spreken van rust in mijn leven,bestaat echter niet?

Door welke vorm van onrust ook in mij..ga ik leren vragen om rust.

Wat jij zo mooi zegt: hoe leer ik in de rust te blijven.
Ik zeg..dat is Genade
Omdat ik vaak zelf de rust in mij bederf.

Berichten: 702

HEIDE062 schreef:

Omdat ik vaak zelf de rust in mij bederf.

Kun je ook uitleggen hoe je de rust voor jezelf bederft?

Berichten: 330

ROADY558 schreef:

Kun je ook uitleggen hoe je de rust voor jezelf bederft?

Bedankt voor je reactie

Wanneer we het hebben over een date,dan dit.
''even heel eenvoudig voorbeeld''..blijf ik eindeloos praten over dat ik op de juiste manier God dient.
Dan is het de vraag..kan ik wel met die ander leven?..
Ik bederf daarmee of anders ik kweek hiermee mijn eigen onrust.

Spreek ik vanuit mijn eigen leven
Dan is het Genade als niet alles eruit komt wat zo de bijbel mij leert wel in mij woont.
Met andere woorden..wie zijn zonden belijd en laat daar zal barmhartigheid geschieden.

Berichten: 180

mooie reacties Heide en Roady.

En interesante vraag, hoe we blijven in zijn rust....
ha ha volgens mij kan niemand dat, we blijven mensjes,
eigenlijk hebben jullie zelf het antwoord al geschreven, dicht bij God blijven en door zijn genade... komen we weer terug in zijn rust als we weer es afdwalen, op allerlei manieren,
twijfelen aan zijn woorden
ons laten intimideren door omstandigheden
toe geven aan verleidingen
irritatie, boosheid in ons hart. noem maar op

Stefanus toen die gestenigd werd, je zou denken ondanks alles in de rust van God , het moment dat hij omhoog keek en de hemel open zag.
Petrus, bang in d e boot, tot Jezus kwam, zo vol vertrouwen, lopend over het water, tot hij na de golven keek en vast dacht ehhhhh... weg rust.. tot Jezus hem pakte omdat hij begon te zinken...

De zus van corrie ten boom, in het concentratie kamp, als je over haar leest denk je... was zei door alles heen toch daar in de rust bij God? Je zou denken van wel. Als je Corrie,s boeken leest, een vrouw die God goed kende, God vertrouwde, schreef ook over Gods armen die altijd dieper zijn, hoe diep je ook bent,
en toch als je goed leest... was ze bang en onzeker om bij iemand in een auto te stappen, soms.... of om een gevangenis te bezoeken...
en wat moeten die momenten moeilijk zijn geweest om een gevangenis te bezoeken, toch kwam ze altijd weer in de rust van God terecht.

Berichten: 702

Daarom beveelt Jezus ook:
"Blijf in Mijn liefde" (Blijf in Mij).

Aangezien in Hem geen angst of onrust te vinden is, kan ik "in Hem" rust en vrede vinden.

Wordt de vraag verplaatst naar: "Hoe blijf ik in Hem"?

Ik blijf in Hem door me bewust te blijven van Hij voor mij deed, door me in Hem te blijven verdiepen en door me geliefd en gewaardeerd te weten door Hem wat ik ook elke dag mag ervaren.

Voor mij is "aanstoot nemen" een van de belangrijkste middelen om uit de rust te stappen (is ook verleiding). Door in te gaan op iets dat buiten mij gebeurd / gezegd wordt, "hap" ik op de ander en stap ik "uit Zijn liefde".

Een goed middel daartegen is heel bewust te zijn op wat ik wel en vooral niet wil zeggen.

Berichten: 180

Nog mooiere vraag.. hoe leren we om meer in zijn rust te leven????

So wie so denk ik dat het iets is wat je steeds meer leert hoe langer je een relatie met God hebt.
Hoe meer je hebt ervaren, hee ik kan op hem vertrouwen...
Hoe meer je hebt geleerd om in moeilijke omstandigheden, of anders verwoord:in onrust God te zoeken.

petra die heel klein onzeker meisje ergens nog is , in een wereld waarvan ik wel eens denk, help God. Het regent effe harder dan ik hebben kan.
Als ik meer in zijn rust zou wandelen, zou ik het me zelf een stuk minder moeilijk maken...en toch ondanks alle ervaringen met God, ben ik het vaak kwijt tot ik weer in zijn rust beland.
dat is denk ik ook zeker de genade en liefde van Jezus die me altijd weer opzoekt.. uit het water trekt als ik begin t e zinken.

Berichten: 180

ROADY558 schreef:

Daarom beveelt Jezus ook:
"Blijf in Mijn liefde" (Blijf in Mij).

Aangezien in Hem geen angst of onrust te vinden is, kan ik "in Hem" rust en vrede vinden.

Wordt de vraag verplaatst naar: "Hoe blijf ik in Hem"?

Ik blijf in Hem door me bewust te blijven van Hij voor mij deed, door me in Hem te blijven verdiepen en door me geliefd en gewaardeerd te weten door Hem wat ik ook elke dag mag ervaren.

Voor mij is "aanstoot nemen" een van de belangrijkste middelen om uit de rust te stappen (is ook verleiding). Door in te gaan op iets dat buiten mij gebeurd / gezegd wordt, "hap" ik op de ander en stap ik "uit Zijn liefde".

Een goed middel daartegen is heel bewust te zijn op wat ik wel en vooral niet wil zeggen.

mooie reactie
Lachende smiley

Berichten: 702

PETRA824 schreef:

Als ik meer in zijn rust zou wandelen, zou ik het me zelf een stuk minder moeilijk maken...

En? Hoe ga je dat aanpakken?

Berichten: 180

ROADY558 schreef:

En? Hoe ga je dat aanpakken?

Om te beginnen, me es aankleden en gaan werken in de kerk Lachende smiley

ha ha daar is altijd veel zegen als je werkt voor Jezus.

Maar goeie vraag, neem die vandaag mee, antwoord word vast confrentrerend voor mij... natuurlijk stap ik zelf af en toe uit die rust, als een eigenwijs schaap, die .. bla bla bla . ha ha

Berichten: 702

PETRA824 schreef:

Om te beginnen, me es aankleden en gaan werken in de kerk Lachende smiley

ha ha daar is altijd veel zegen als je werkt voor Jezus.

Maar goeie vraag, neem die vandaag mee, antwoord word vast confrentrerend voor mij... natuurlijk stap ik zelf af en toe uit die rust, als een eigenwijs schaap, die .. bla bla bla . ha ha

Bèèèè

Berichten: 180

ha ha ha ha,
alleen vind ik dat ik een veel mooier schaap ben... en niet zo dik Twijfelende smiley

Berichten: 6

Mooi verhaal Petra ik ervaar God zijn Liefde ook zo Lachende smiley

ook al snap ik van sommige dingen in het leven en gebeuren in de wereld helemaal niks van heb ik het volledig vertrouwen in hem hoop ook dat het nooit meer weggaat wat ik dan voel en jij zo omschrijft in de openingspost

Als ik weer eens helemaal los ga en de limiet opzoek van men motor of in andere dingen omdat mijn karakter gevoel gewoon zo is komt God mij vertellen wanneer het genoeg is geweest of komt hij me redden Coole smiley met zonnebril

Berichten: 2583

Ik vraag me af of je wel kunt ingaan tot de rust van God,...
of komt Hij het je eerder brengen?

Berichten: 180

ANNA415 schreef:

Ik vraag me af of je wel kunt ingaan tot de rust van God,...
of komt Hij het je eerder brengen?

Hij kan het je niet brengen als de deur van je hart dicht is, dus so wie so wel een stuk mede werking van onze kant denk ik.

Berichten: 702

ANNA415 schreef:

Ik vraag me af of je wel kunt ingaan tot de rust van God,...
of komt Hij het je eerder brengen?

Zou je het ook zo kunnen zien?
De Heilige Geest is verbonden aan de persoon van Jezus.
Als ik besluit me te verdiepen in de persoonlijkheid van Jezus, dan bewerk ik mijn eigen denken en open ik mijzelf voor de tegenwoordigheid van God (door de Heilige Geest). Omdat de Geest overal aanwezig is, zal het van mij uit moeten gaan om Hem binnen te laten. God zal nooit inbreken, dus wacht Hij op mijn uitnodiging.
Feitelijk spreek je dus waarheid als je zegt dat Hij het komt brengen.
Met het uitstorten van de Heilige Geest over deze wereld heeft Hij Zijn Geest en de daarmee behorende vrede, liefde, herstel, genezing, zegen.... al gebracht.

Terug naar de vraag hoe we tot de rust kunnen ingaan:
dat bestaat dus uit het dagelijks uitnodigen van de Heilige Geest.
Anders gezegd: door de relatie met Hem te onderhouden. Reageren op wat Hij zegt en doet, zoals de Heere God ook reageert op wat ik zeg en doe (en niet doe...)

Berichten: 180

Ik zit vandaag aan Mozes te denken...
Hij kreeg de opdracht om de tabernakel te maken buiten de legerplaats...
waarom buiten de legerplaats???
Soms zodat je effe los komt van alle dagelijkse dingen, om je heen en echt je aandacht helemaal richt op God? Ook niet word afgeleid door allerlei dingen...

Dus Mozes ging buiten de legerplaats na de rust van God
Lachende smiley

Berichten: 330

De vraag is dus nog steeds,hoe ervaar ik de rust met God.

Ook ik moet leren heel dicht bij mij zelf te blijven,wanneer deze vraag tot mij komt.

Rust in God..daar ben ik niet mee geboren?
Een ieder die de bijbel enigszins op dit terrein kent,
weet dat ik vanaf mijn geboorte geen rust zoeker ben.
Nee,ik groei op ..en leef langzaam mijn eigen leventje.

Totdat..
Ja totdat Gods Geest mij gaat ontdekken,dat ik de werkelijke rust niet kent
nog geniet.
Dan veranderd mijn eigen rust die ik had in dit en in dat in onrust.

Dat is gek!

Nee..toch niet...

Zijn Geest in mij,wil die onrust gaan gebruiken,om God in alles nodig te krijgen....ja ik ontdekt dat de rust die ik had..de ware rust niet was.

Ik zei onrust....ja..omdat ik mijn leven wil gaan invullen hoe God het van mij wil dat ik doe...tot Zijn eer.

Dat geeft bij tijden strijd van binnen...
Want dan gaat leven..Het goede dat ik wil dat doe ik niet..maar het kwade dat ik niet wil dat doe ik.

Gelukkig!..Hij laat mij niet in die strijd om komen..
De ware rust zal worden beleeft.

Kan ik nog roemen,wanneer ik spreek,dat Ik de rust met God zoekt?
Ik niet.

Wanneer ik alleen maar in de rust met God zou leven..als ik het zoekt en onderhoud?..
Zo zou de bijbel liegen.
Dus die strijd zal Hij nodig achten..het leven door..kort voor de een,langer voor de ander.

Goed, eens die volkomen rust..omdat er geschreven staat ..eens zullen ze de rust,ja hun wens verkrijgen.
En,zo blijft er dan een rust over voor het volk van God.

Groet heide

Berichten: 180

ARJAN587 schreef:

Mooi verhaal Petra ik ervaar God zijn Liefde ook zo Lachende smiley

ook al snap ik van sommige dingen in het leven en gebeuren in de wereld helemaal niks van heb ik het volledig vertrouwen in hem hoop ook dat het nooit meer weggaat wat ik dan voel en jij zo omschrijft in de openingspost

Als ik weer eens helemaal los ga en de limiet opzoek van men motor of in andere dingen omdat mijn karakter gevoel gewoon zo is komt God mij vertellen wanneer het genoeg is geweest of komt hij me redden Coole smiley met zonnebril

Kom net een naam hier tegen op cm: Daniel....
Daniel werd in de leeuwenkuil gegooid, die leeuwen deden hem niets, wie weet heeft Daniel wel de hele nacht lekker tegen een leeuw aan liggen slapen, helemaal in de rust van God.
Maar God beschermde hem niet, om niet in d e leeuwenkuil te worden gegooid...
Ik vraag me af, hoe groot het vertrouwen van Daniel was, en hoe groot zijn rust bij God

Berichten: 330

Welgelukzalig de mens die het alleen van God verwacht.