Say as you think and speak it from your soul

Berichten: 4992

Ergens gelezen en heel herkenbaar.

Say as you think and speak it from your soul

“Hoe gaat het?”
”Goed hoor, met jou?”

De vraag is nog niet gesteld of je loopt elkaar alweer voorbij. Als ik tegenwoordig serieus wil weten hoe het met iemand gaat, blijf ik staan, kijk ik de persoon aan en stel ik nogmaals een vraag als “hoe gaat het nu ècht?”
Sommige mensen kijken je dan wat vreemd aan, maar vaak vinden ze het prettig om te weten dat iemand geïnteresseerd is in wat ze meemaken, voelen en denken. Vervolgens kunnen ze dan zelf beslissen of ze iets willen vertellen of niet.
Als mensen mij iets vragen heb ik lang niet altijd zin om te vertellen wat ik vind, beleef en voel. Per persoon bekijk ik dan ook wat ik wil vertellen. Met vrienden deel je misschien andere dingen dan met familie. Collega’s, buren, kennissen, mensen uit de kerk, vrienden van vrienden, noem maar op, niemand weet alles…
Nu moet ik bekennen dat ik ook best vaak belevenissen en gevoelens voor mezelf houd. Veel mensen zien mij als iemand die veel heeft meegemaakt en zich daar “zó positief doorheen slaat” en vaak laat ik ze maar in die waan. Meestal is het gelukkig ook zo.
Na een drukke dag werken kom ik, inmiddels al weer ruim 4 jaar, alleen thuis. Meestal is die rust wel prettig, even in mijn eigen tempo de afgelopen dag de revue laten passeren. Wanneer er iets op mijn werk gebeurd is of als mij iets dwars zit, is er niemand die feedback geeft of gewoon alleen maar luistert.
Vaak is dat niet erg, soms bel of e-mail ik iemand of probeer zelf een oplossing te vinden. Maar gevoelens kunnen zich opstapelen en dan zijn er momenten dat ik even niet goed kan uiten wat ik precies voel.
Ik kan het soms merken wanneer ik licht dwangmatig spulletjes begin te herschikken of een zeer kort lontje heb wanneer iets misgaat. Ik zal een ander niet zo snel compleet uitschelden, mijn korte lontje uit zich vooral thuis, in gedrag. Wanneer ik iets opschrijf en het gaat niet helemaal naar wens, kan het een enkele keer voorkomen dat de pen door de kamer vliegt of het papier met een boog en een flinke kras in de prullenbak verdwijnt.
Een poosje geleden deed de muis van mijn computer het niet meer. Het lag niet aan de batterijen en logischerwijs zou je dan denken: “recycle dat ding en koop een nieuwe”. Dat heb ik ook gedaan, maar omdat ik niet verder kon werken en wel een deadline had, heeft die muis aardig wat keer m’n bureau geraakt.
De putjes in het laminaat bij mijn servieskast zijn daar ook niet uit zichzelf verschenen. Na de verhuizing ruimde ik mijn kast in. Er vielen wat borden uit de doos en die heb ik nóg even een keertje laten vallen. De Griek in de stad doet het me niet na!

Alle bovengenoemde zaken gebeuren zeer sporadisch gelukkig, maar het geeft wel aan dat je hóe dan ook soms even je verhaal of gevoel kwijt moet…
Zijn er mensen in de buurt die ik niet goed ken, dan kun je het merken als ik me niet op mijn gemak voel. Ik ga aan mijn ring of ketting draaien, bijt een nagel of peuter aan de velletjes van mijn duimen.
Om wat rust en tijd om na te denken te creëren, heb ik besloten om “me-time” in te stellen. Tijd voor mezelf, wat lijkt het makkelijk! Ik merk dat mijn voornemen vaak schipbreuk lijdt, als ik tóch nog even dat verslag afmaak, de was ga ophangen of de achterstallige mail ga wegwerken.
Het valt me op dat ik lang niet altijd van mezelf weet wat ik nu precies denk of voel, gewoon omdat ik er de tijd niet voor heb genomen om er bewust over na te denken. Dat jij en ik soms een masker op hebben naar anderen toe, lijkt me prima, je hoeft ook echt niet alles aan de fietsenmaker of de overbuurvrouw te vertellen.
Net schreef ik dat niemand álles weet, maar gelukkig is dat niet waar. E is er Eén Die altijd wil luisteren, al vergeten we dat zelf zo vaak. Ik stel voor om welbewust “He-time” in te stellen!

Berichten: 1006

iemand verwoordde het zo:

als iemand mij vraagt hoe gaat het met je, dan antwoord ik: heb je 5 minuten of langer? als je slechts 5 minuten hebt, dan gaat het goed met me......

t is een gewoonte vraag geworden, waarop niemand een echt serieus antwoord wil hebben.....

Berichten: 117

Als ik vraag aan iemand hoe t gaat wil ik dus ook ECHT weten hoe het met diegene gaat.
Het is dan aan die persoon of hij of zij mij wel alles wil vertellen natuurlijk maar ik sta er volledig voor open om de echte versie te horen en ,zo mogelijk,er voor iemand te kunnen zijn dan Lachende smiley

Berichten: 117

maar in deze outfit neemt niemand mij meer serieus natuurlijk Knipoog smiley

Berichten: 1156

QSJE546 schreef:

maar in deze outfit neemt niemand mij meer serieus natuurlijk Knipoog smiley

Berichten: 1006

QSJE546 schreef:

maar in deze outfit neemt niemand mij meer serieus natuurlijk Knipoog smiley

ik wel...maar ja, er is niets wat mij nog kan verbazen tgenwoordig... Knipoog smiley

Berichten: 634

QSJE546 schreef:

maar in deze outfit neemt niemand mij meer serieus natuurlijk Knipoog smiley

Berichten: 757

QSKE schreef:
maar in deze outfit neemt niemand mij meer serieus natuurlijk

Klopt je outfit is opmerkelijk . But back to the topic.

Ik zeg :"Zo goed als mogelijk al naargelang de omstandigheden." Bij anderen kan zulke vraag een snaar raken, en dan zijn we uren samen onderweg.