Just in Kees

Berichten: 71

Het was vrijdagmiddag,
De zon scheen en ik zeemde de ramen op mijn balkon.
Samen met Nick en Simon.
Op 100% nl.dan.
Op zich niks bijzonders.
Dat wás het ook niet.
Maar dat wérd het wél.
Terwijl ik het vuil van m'n ramen veegde,genoot ik van het geluid van spelende kinderen op het schoolplein tegenover mij.
Totdat ik ineens getuige werd van een conversatie onder mijn balkon.
"Kijk Kees ,dít zijn véél brievenbussen bij elkaar,zei een lieve meisjesstem.
Da's handig,dat schiet tenminste op!"
Ik hoorde geklepper bij m'n portiek.
"Ja da's m..makke..luk ,ja",reageerde een man.
Aan de klank van de stem kon ik horen dat de man een mongool moest zijn.
Ik keek door de gaatjes van mijn balkon en zag hoe de twee aan het folderen waren.
Zij-nét twintig,bolle toet en vrolijke blonde paardenstaart gaf één voor één de foldertjes aan hem.
Die hij vervolgens zorgvuldig in de daarvoor bestemde gleuven liet glijden.
Kees voelde zich een ware postbezorger en ik genoot van het tafereel.
"Zie je die nummers, Kees?,hoorde ik het meisje vragen.
"Kijk a..b..c en ze wees naar de letters bij de huisnummers.
"Ey Kees, ken jij eigenlijk het alfabet?"
Nou en óf!
Dus dat liet Kees dat ook maar meteen horen.
"Haiejeekaaelemmenopéé.."galmde er in een iets te rap tempo.
Ik voelde hoe mijn hoofd iets schuin begon te hangen en ik kreeg het plots prettig warm van binnen.
Ze liepen verder om bij de volgende portieken ook hun,zo kom ik later achter,sinterklaas-bestellijst bij buurtbewoners aan te prijzen.
De twee kwamen dus van 'Syn in Zoet'.
Een bakkerij,een straat achter mij.
Een gezellig bakkerijtje wat gerund word door mensen met een verstandelijke beperking.
En Kees had die morgen zijn vinger opgestoken toen er in de groep gevraagd werd wie er mee wilde folderen.
Zo stel ik me voor.
Maartje zou ook mee gaan.
En dat was helemaal gezellig,want Maartje was de liefste van allemaal.
Qua begeleiders dan.
Slimme Kees.
Hij dacht: Ik wil die warme bakkerij wel even uit .
Ik hou wel van wat zonnestraaltjes in m'n gezicht.
Ik wil die vogels horen fluiten en de herfst ruiken.
En belangrijker nog: Ik zal die mensen in de omgeving van mijn bakkerijtje wel even laten zien wat voor een prachtige chocolade
munten en suikerbeesten ik kan maken.
En pepernoten en speculaas.
Lieve Kees. Creatieve Kees.Slimme Kees.
Zomaar een ordinaire vrijdag.
Die heel gewoon begon.
Maar me uiteindelijk een geluksmoment bezorgde.
Wat een alfabet, pepernoten en een brievenbus al niet met je kunnen doen...

Berichten: 1149

ANITA412 schreef:

Lieve Kees. Creatieve Kees.Slimme Kees.
Zomaar een ordinaire vrijdag.
Die heel gewoon begon.
Maar me uiteindelijk een geluksmoment bezorgde.
Wat een alfabet, pepernoten en een brievenbus al niet met je kunnen doen...

Pracht verhaal, hoe mensen gelijk Kees je gelukkig kunnen maken. Ik heb een hele tijd met verstandelijke en lichamelijk gehandicapten gereden in een taxibus. Het was haast elke dag, gewoon je zelf kunnen zijn en plezier maken met hun.

Berichten: 71

Daar zal je vast mooie momenten van herrinnering aan hebben.Pieter

Mensen met downsyndroom zijn zo puur,ongekunsteld..zonder filter...

Berichten: 4863

PIETER619 schreef:

Pracht verhaal, hoe mensen gelijk Kees je gelukkig kunnen maken. Ik heb een hele tijd met verstandelijke en lichamelijk gehandicapten gereden in een taxibus. Het was haast elke dag, gewoon je zelf kunnen zijn en plezier maken met hun.

Ik ben net 2 dagen met deze mensen weggeweest!!!( Ik werk ook in een bakkerij...met deze mensen!!!)
Het is gewoon therapie voor mij!!!!

Daar leer ik soms meer van als van mensen...ZONDER een beperking!!!
Ook krijg je er veel meer liefde van(in mijn ogen)

Je mag er jezelf zijn...en je bent...ALTIJD...goed!!!
Heerlijk!!!

Berichten: 4863

ANITA412 schreef:

Daar zal je vast mooie momenten van herrinnering aan hebben.Pieter

Mensen met downsyndroom zijn zo puur,ongekunsteld..zonder filter...

Als er iets waar is...is het dit Anita!!!!

Berichten: 1149

ANITA412 schreef:

Daar zal je vast mooie momenten van herrinnering aan hebben.Pieter

Mensen met downsyndroom zijn zo puur,ongekunsteld..zonder filter...

Die had ik dus er ook bij. een vrouw van rond de 30. als we een vrachtwagen voorbij reden dan zwaaide ze en zei ik dat mag niet want je hebt al verkering (had al verkering met een andere bewoner van het huis)
Zij van, dat mag wel.

Dus als we een mooie vrouw zagen (we reden op verzoek van de mannen door Sneek ipv er omheen) dan zei ik, die mag wel een zoen van mij, dan zei weer, nee jij niet maar Klaas (een ander in de bus) wel, zo was ze mij aan het opruien en ik haar dus, en iedereen plezier.

Helaas werden hun PB-ers als die voor hun belangen opkwamen over geplaatst en dan kwamen ze naar mij toe met hun verhalen. Ik heb toen een klacht ingediend bijTalant en toen heeft men eindelijk actie ondernomen en werden ze weer een stuk blijer. Over dat gehandicapten vervoer zou ik wel een boek kunnen schrijven, de meeste ritten waren feestritten. Gewoon omdat ik ze als normale mensen behandelde.

Toen ik begon had ik een zwaar autistische jongen waarvan men zei dat ik die vast moest houden totdat hij in de klas of bus was, na een tijje liep hij gewoon naast me en wist precies welke bus de mijne was ondanks dat er heel veel gelijke busssen stonden. Ik mis die ritten heel vaak nog

Berichten: 7083

Just in case(spreek uit: kees)

Ja, ik snap de titel niet, want ; just in case betekend: voor het geval dát....

Snappie?

Een case is een geval, of een zaak...

Verder wel mooi, een 7 Knipoog smiley