...doch gij geheel anders...

Berichten: 1193

Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar ik krijg de laatste jaren steeds meer de indruk dat het wel lijkt of mensen, in het leven van alledag steeds makkelijker worden in het wel of niet nakomen van afspraken, het houden van beloftes of het komen opdagen als er op je gerekend wordt. Het gezegde "belofte maakt schuld" schijnt hopeloos verouderd te zijn.

Ik wil niet al te pessimistisch zijn; gelukkig zijn er ook nog veel mensen op wie je wel kunt rekenen, maar de tendens lijkt om makkelijk en veel te beloven; zonder de echte intentie om dat wat je zegt ook waar te maken.

Christenen lijken hierop geen uitzondering te zijn. En het vreemde is dat wanneer je iemand hierop aanspreekt (wat ik in 't vervolg maar laat) men niet begrijpt wat je bedoelt. Het wordt als heel gewoon ervaren om dingen wel te beloven maar niet te doen.

Ik begrijp hier eigenlijk niets van; is het de 'tijdgeest'? Heeft het te maken met de vluchtigheid die veel digitale communicatie met zich meebrengt? Ben ik de enige die dit opmerkt of hebben anderen deze ervaring ook?

Zouden wij als christenen hierin niet geheel anders kunnen of moeten zijn? Kunnen wij misschien een positief getuigenis afgeven door juist ons 'ja' een 'ja' te laten zijn? Door betrouwbaar te zijn niet alleen in grote, maar ook in de alledaagse kleine dingen?

Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Hieronder een paar teksten waarvan ik me soms afvraag of ze bij sommige herdrukken niet uit de bijbel gedropt zijn... Verraste, verbaasde smiley

Mattheüs 5:37 Laat het ja, dat gij zegt, ja zijn, en het neen, neen; wat daar bovenuit gaat, is uit den boze.

Jakobus 5:12 ¶ Maar vooral, mijn broeders, zweert niet, noch bij de hemel, noch bij de aarde, noch welke andere eed ook. Laat ja bij u ja zijn en neen neen, opdat gij niet onder het oordeel valt.

GrZing!

Berichten: 2109

Christenen zijn net mensen Knipoog smiley

En ja, eigenlijk zouden we vanuit onze relatie met God betrouwbaarder moeten zijn, meer onze woorden na moeten komen...waarvoor we God en elkaar keihard nodig hebben! In dat laatste zit in elk geval een stukje wat we 'meer' hebben. We weten dat we het enkel en alleen uit onszelf niet redden. We hebben anderen nodig, zo belijden we als we God belijden. Maar ook daar zit dan net weer een zo menselijk trekje in de weg: niemand stelt zich makkelijk afhankelijk op...ook al weten we dat we het nodig hebben!

Berichten: 456

ZINGA672 schreef:

Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar ik krijg de laatste jaren steeds meer de indruk dat het wel lijkt of mensen, in het leven van alledag steeds makkelijker worden in het wel of niet nakomen van afspraken, het houden van beloftes of het komen opdagen als er op je gerekend wordt. Het gezegde "belofte maakt schuld" schijnt hopeloos verouderd te zijn.

Ik wil niet al te pessimistisch zijn; gelukkig zijn er ook nog veel mensen op wie je wel kunt rekenen, maar de tendens lijkt om makkelijk en veel te beloven; zonder de echte intentie om dat wat je zegt ook waar te maken.

Christenen lijken hierop geen uitzondering te zijn. En het vreemde is dat wanneer je iemand hierop aanspreekt (wat ik in 't vervolg maar laat) men niet begrijpt wat je bedoelt. Het wordt als heel gewoon ervaren om dingen wel te beloven maar niet te doen.

Ik begrijp hier eigenlijk niets van; is het de 'tijdgeest'? Heeft het te maken met de vluchtigheid die veel digitale communicatie met zich meebrengt? Ben ik de enige die dit opmerkt of hebben anderen deze ervaring ook?

Zouden wij als christenen hierin niet geheel anders kunnen of moeten zijn? Kunnen wij misschien een positief getuigenis afgeven door juist ons 'ja' een 'ja' te laten zijn? Door betrouwbaar te zijn niet alleen in grote, maar ook in de alledaagse kleine dingen?

Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Hieronder een paar teksten waarvan ik me soms afvraag of ze bij sommige herdrukken niet uit de bijbel gedropt zijn... Verraste, verbaasde smiley

Mattheüs 5:37 Laat het ja, dat gij zegt, ja zijn, en het neen, neen; wat daar bovenuit gaat, is uit den boze.

Jakobus 5:12 ¶ Maar vooral, mijn broeders, zweert niet, noch bij de hemel, noch bij de aarde, noch welke andere eed ook. Laat ja bij u ja zijn en neen neen, opdat gij niet onder het oordeel valt.

GrZing!

Ik herken wel wat je hier schrijft, maar ik vraag me af of het niet iets van alle tijden is... Zouden er nu echt veel meer mensen zijn die té gemakkelijk omgaan met hun beloften en afspraken?

Ik denk dat we als christen idd een getuigenis afgeven door betrouwbaar te zijn en ons woord te houden. Pas als je trouw kunt zijn in de alledaagse kleine dingen, kun je dat ook zijn in de grote dingen... Bovendien, onbetrouwbaarheid maakt ongeloofwaardig...