Vergeving

Berichten: 5407

HARALD940 schreef:

Vergeving en het kleed zijn wel 2 verschillende dingen.

Persoonlijke vergeving is iets wat jij doet, en dat kan in sommige gevallen/zonden zeer moeilijk zijn voor jezelf en vergeving. in moeilijkheid kan het enigszins vergelijkbaar met de rijke jongeling en het koninkrijk van God, maar denk daarnaast aan bv. David, de man naar God's hart, maar toch iemand die overspel pleegde, en er een moord voor pleegde, en toch weer vergeving kreeg terwijl hij voor de moord eigenlijk de dood verdiende. Ook hij had toen erg veel moeite met de vergeving.

En een rein kleed krijg je van God, Hij heeft jou dan al vergeven.

En of de vrouw van Dutroux vergeven is, dat is tussen God en haar.
Al is haar keus om in een klooster te gaan leven, er niet een die uit gelovige gronden genomen is, ze zal er wonen als gast die meewerkt in en rond het klooster, maar word geen non. Ook een spijtbetuiging aan de getroffen families heeft ze (nog) niet gegeven.
En hoe dat zal zijn voor de ouders van de vermoorde en uitgehongerde kinderen, hopelijk kunnen ze het (tot op zekere hoogte) verwerken, met Gods hulp.

Het gaat toch over reinheid en gerechtigheid? En die gerechtigheid is juist het lastigste.....Je kan ook iets met Gods hulp een plekje in je leven geven zodat het voor jou acceptabel is om verder te leven.....Dan heb je het niet over vergeven en gerechtigheid en dicht je die ander zeker geen rein kleed toe.......Ik denk zelf dat God dat ook helemaal niet van je vraagt want dat is in sommige gevallen niet eens aan de orde...
Er zijn christen die voor hun daden zelf vergeving vragen aan God terwijl de ander -die ze wat aangedaan hebben dat niet kan...ik vind dat wat te gemakkelijk en ook niet fair.....beetje lichtzinnig komt me dat over......Je ziet dat veel in Evangelische kringen, als je maar wedergeboren bent komt het wel goed wat je ook gedaan hebt met als reden dat je niet in haat wilt leven??????
Maar misschien heb jij daar een andere uitleg over?

Berichten: 6369

ANNETTE792 schreef:

Na Balkenende naast Bush vrees ik nergens meer voor Willemijn, ik vrees nog steeds dat tie achter de schermen om een handtekening gevraagd heeft.

Ik denk dat mensen die op de SGP stemmen dat niet doen om de SGP de grootste partij te maken, sterker nog, als die kans er in zat had ik er bewust niet op gestemd. Ik heb bewust een oppositiepartij gekozen.

iK doe mee met Annette niet omdat ik het overal mee eens ben wat zij zeggen maar het is tenminste nog wel een partij die uitkomt voor de normen en waarden.. Al zijn ze nog steeds niet echt makkelijk in het kiesrecht voor vrouwen Twijfelende smiley

Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Het gaat toch over reinheid en gerechtigheid? En die gerechtigheid is juist het lastigste.....Je kan ook iets met Gods hulp een plekje in je leven geven zodat het voor jou acceptabel is om verder te leven.....Dan heb je het niet over vergeven en gerechtigheid en dicht je die ander zeker geen rein kleed toe.......Ik denk zelf dat God dat ook helemaal niet van je vraagt want dat is in sommige gevallen niet eens aan de orde...
Er zijn christen die voor hun daden zelf vergeving vragen aan God terwijl de ander -die ze wat aangedaan hebben dat niet kan...ik vind dat wat te gemakkelijk en ook niet fair.....beetje lichtzinnig komt me dat over......Je ziet dat veel in Evangelische kringen, als je maar wedergeboren bent komt het wel goed wat je ook gedaan hebt met als reden dat je niet in haat wilt leven??????
Maar misschien heb jij daar een andere uitleg over?

Dat je moeite hebt met vergeving is wel duidelijk. Maar waar leg je dan de grens. wat moet je wel vergeven en wat niet? Of waar moet je wel vergeving om vragen en waar om niet?
Je hebt zelf al aangegeven dat je moeite hebt iemand te vergeven die iets totaal verkeerd gezegd en begrepen heeft. En als je daar al moeite mee hebt, denk ik dat je eigenlijk vindt dat je niemand hoeft te vergeven.

Berichten: 5407

CHATULIEM619 schreef:

Dat je moeite hebt met vergeving is wel duidelijk. Maar waar leg je dan de grens. wat moet je wel vergeven en wat niet? Of waar moet je wel vergeving om vragen en waar om niet?
Je hebt zelf al aangegeven dat je moeite hebt iemand te vergeven die iets totaal verkeerd gezegd en begrepen heeft. En als je daar al moeite mee hebt, denk ik dat je eigenlijk vindt dat je niemand hoeft te vergeven.

Je begrijpt helemaal niet waar ik op doel.....dus niet invullen. Ik heb totaal geen moeite met mensen die wat verkeerd zeggen.... en ook al had ik dat wel is het niet aan jou om daar een waarde oordeel over te geven Jij vindt van alles over mij wat kant noch wal raakt.....Ik heb het over wel wat ergere zaken in het leven mag dat duidelijk zijn......
En mijn vraag was ook aan Harald gericht met wie ik een boeiende discussie over vergeven had.......

Berichten: 410

Na denkertje:

Vergeven en vergeten

De uitdrukking vergeven en vergeten wordt nogal eens gebruikt in die zin dat we aan dat wat we iemand vergeven hebben niet meer mogen denken. Men baseert dit op de volgende teksten: “Ik ben het die uw overtredingen uitdelg en IK gedenk uw zonden niet (Js, 43:25) en “want Ik zal hun ongerechtigheden vergeven en hun zonden niet meer gedenken” (Jr 31:34). Wij zouden dan precies zo moeten doen als God en de zonden die we vergeven hebben uit ons geheugen moeten bannen. De fout in de gedachtengang is dat men het woord “gedenken” opvat als “niet meer denken aan”, maar dat is de betekenis niet. Niet meer gedenken betekent niet meer aan de persoon in rekening brengen. We mogen niet meer bij onszelf denken: “Ja maar hij heeft het dan toch maar gedaan”. Zó mogen we er niet meer aan denken. Maar een stukje van ons geheugen uitwissen kunnen we niet en dat is hier ook niet bedoeld.

<><

Studie:

Vergeven en vergeten

VERGEVING: illustratie Luk. 7:36-50

Wij hebben vergeving nodig
We zijn van God afgeweken. We zijn zondaars van aard. We hebben gezondigd. Rom. 3:10, 12, 22, 23.

God wil vergeven. Hij is een vergevend God
'Gij zijt een God van vergeving' Neh. 9:17;
'Bij de HERE, onze God is barmhartigheid en vergeving' Dan. 9:9;
'Wie is een God als Gij, de ongerechtigheid vergeeft' Micha 7:18.

God kan vergeven
Niet vanzelfsprekend, zie Ex. 23:7; 34:7;
Zonder bloedstorting is er geen vergeving zie Hebr. 9:22;
Christus stortte zijn bloed zie Matt. 26:28;
In Leviticus genoemd i.v.m. de offers Lev. 4:20.

Christus vergaf al tijdens zijn leven
Verlamde vier vrienden Matt. 9:2; Mark. 2:5, 10;
Zondares Luk. 7:47, 48.

Opdracht tot prediking na het kruis Luk. 24:47

Discipelen predikten het
Voorwaarde: bekering Hand. 2:38; 3:19.

Ieder die gelooft bezit vergeving
Ef. 1:7; 4:32; Kol. 1:14; 2:13; 3:13, vgl. 1 Joh. 2:12.

Tweeërlei vergeving
- Als zondaars vergeving van God - eeuwigheid - voorwaarde bekering;
- Als kinderen vergeving van de Vader - gemeenschap - voorwaarde belijdenis 1 Joh. 1:9; Na zondige wandel van de gelovige - inkeer Luk. 22:32.

Kenmerken van Gods vergeving
- Alle zonden - Ps. 103:3 (Matt. 12:31);
- Altijd weer - Jes. 55:7; Matt. 18:21, 22; Luk. 17:4;
- Graag, van harte - Ps. 86:5 (vgl. Matt. 18:35);
- Voor altijd - Jer. 31:34.

Illustrerende vergelijkingen van gedenkt ze niet meer d.i:
Brengt ze niet meer in rekening
- Zo ver het Oosten is van het Westen, - niet van N naar Z Ps. 103:12;
- Achter uw rug geworpen, - God keert zich niet om Jes. 38:17;
- Weggevaagd als een nevel/wolk, - Geen condensatie Jes. 44:22;
- In diepten der zee - Verboden te vissen Micha 7:19.

Wij behoren te vergeven
Zoals God ons vergeven heeft - Ef. 4:32; Kol. 3:13.

'Vergeten' Anecdote van man die op zijn ziekbed zijn broer tenslotte vergaf, maar zei toen die wegging: 'Maar als ik beter wordt geldt het niet'.

<><

Vraag: Als iemand oprecht om vergeving aan je vraagt, mag je dan als Christen zeggen: vergeven wil ik het wel, maar vergeten kan ik het niet.

Antwoord:
In Ef 4: 32 lezen we dat we elkaar moeten vergeven, zoals God in Christus ons vergeven heeft. De grote vraag is dus of God zo zou spreken als in de vraag wordt voorgesteld. Welnu, zo spreekt God niet. In Jr 31: 34 lezen we deze uitspraak van God: 'want Ik zal hun ongerechtigheden vergeven en hun zonde niet meer gedenken' (zie ook Hb 8:12; 10:17).
God vergeeft dus radikaal en voor altijd. Denk aan de volgende uitspraken:
a) 'Hij doet de zonden weg zover het Oosten is van het Westen' (Ps 103: 12), d.w.z. oneindig ver. Als er stond zover het Noorden is van het Zuiden, zou je nog aan twee vaste punten kunnen denken: de noordpool en de zuidpool, maar bij het Oosten en het Westen heb je geen vast punt. God doet ze weg en haalt ze niet weer op.
b) 'Gij hebt al mijn zonden achter uw rug geworpen' (Js 38:17,18) En God keert Zich niet meer om.
c) Hij vaagt de zonden weg als een nevel en een wolk' (Js 44:22). En Hij laat die niet weer condenseren.
d) 'Hij werpt ze in de diepte van de zee' (Mi 7:19) en Hij vist ze niet meer op. Er staat als het ware een bordje 'Verboden te vissen'.
Zo onvoorwaardelijk moeten wij dus ook vergeven, want we behoren navolgers van God te zijn (Ef 5:1)

Nu is er een verschil tussen niet meer gedenken en vergeten. In de letterlijke zin van het woord vergeet God de zonden niet. Hij weet natuurlijk nog steeds wat voor kwaad wij gedaan hebben. Met eerbied gezegd: God schakelt zijn geheugen niet uit. Zo zullen ook wij ons de zonden van een ander die we hem vergeven hebben, steeds herinneren, tenzij we aan geheugenzwakte gaan lijden. 'Niet meer gedenken' betekent: niet meer in rekening brengen. We mogen dus achteraf niet meer op het kwaad van die ander terugkomen en tegen hem zeggen: 'Ja. maar je hebt het dan toch maar gedaan'. Of er in die zin met anderen over praten. Als we dat wel doen, hebben we niet echt vergeven en laten we ons door 'het vlees' beheersen en dat is fout !!.

Kopie: http://www.jaapfijnvandraat.nl/

<><

<><

Zwaan

Berichten: 277

zo zeg jij maakt er werk van.
is verspilde moeite beste Zwaan.....

je kunt hem beter gelijk geven.

en de zaak laten rusten.

sommige dingen zijn zo gevoelig dat de hele gereformeerde goe gemeente je aanvalt.

en kinderdoop en al die dingen.........niet over beginnen.
maakt heel veel los en is onoplosbaar.

AM Yisraeel Chai

Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Je begrijpt helemaal niet waar ik op doel.....dus niet invullen. Ik heb totaal geen moeite met mensen die wat verkeerd zeggen.... en ook al had ik dat wel is het niet aan jou om daar een waarde oordeel over te geven Jij vindt van alles over mij wat kant noch wal raakt.....Ik heb het over wel wat ergere zaken in het leven mag dat duidelijk zijn......
En mijn vraag was ook aan Harald gericht met wie ik een boeiende discussie over vergeven had.......

Je geeft geen antwoord op de kernvraag. Als je stelt dat je niet alles hoeft te vergeven, waar leg je dan de grens?

Berichten: 410

CORTAZAR588 schreef:

zo zeg jij maakt er werk van.
is verspilde moeite beste Zwaan.....

je kunt hem beter gelijk geven.

en de zaak laten rusten.

sommige dingen zijn zo gevoelig dat de hele gereformeerde goe gemeente je aanvalt.

en kinderdoop en al die dingen.........niet over beginnen.
maakt heel veel los en is onoplosbaar.

AM Yisraeel Chai

Je mag als broer en zus elkaar bemoedigen in geloof dat hoort dit ook bij.
Oprecht gemeend zijn de wonden door een vriend geslagen.
zoete broodjes bakken met gif erin doe ik niet aan mee.
Je leert elkaar kennen op deze manier. Knipoog smiley

<><

Zwaan

Berichten: 428

ZWAAN995 schreef:

1. Totale Verdorvenheid

In antwoord op vragen schreef Calvijn:

“Wie zal gered worden? Dat is wat Zijn soevereine wil beslist en niets anders. Het is puur een kwestie van de goddelijke soevereiniteit die - ongetwijfeld om goede redenen bekend bij God, maar helemaal niet gerelateerd aan iets wat de mens moreel onderscheid van de ander - sommigen verkiest maar de rest afwijst. Gods uitverkiezing heeft niets van doen met voorkennis, behalve in zoverre dat hij van te voren weet wie de leden moeten zijn van het menselijke ras” (Calvijns Institutie III, xxiii, pag. 10).

Dit komt overeen met; Gal 1:6 “Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van Hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd.”
En Gal 1:15 “Maar toen besloot God, die mij al vóór mijn geboorte had uitgekozen en die mij door zijn genade heeft geroepen”

ZWAAN995 schreef:

2. Onvoorwaardelijke Verkiezing

Zie ook weer die 2 teksten van Gal 1 hierboven, maar daarnaast ook

Matt 3:7-12 “Toen hij zag dat veel farizeeën en sadduceeën op zijn doop afkwamen, zei hij tegen hen: ‘Addergebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel? 8 Breng liever vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn, 9 en denk niet dat je bij jezelf kunt zeggen: Wij hebben Abraham als vader. Want ik zeg jullie: God kan uit deze stenen kinderen van Abraham verwekken! 10 De bijl ligt al aan de wortel van de boom: iedere boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. 11 Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven, maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur; 12 hij houdt de wan in zijn hand, hij zal zijn dorsvloer reinigen en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’ “

ZWAAN995 schreef:

3. Beperkte Verzoening

Uit Calvijns verklaringen kunnen we niet afleiden dat het bloed van Christus voor alle mensen werd vergoten:

“Zowel de verworpenen als de verkozenen werden bepaald zo te zijn door de geheime raad van Gods wil en door niets anders” (Calvijns Institutie II, xxii, pag. 11).

“…deze ondergang is vastgelegd van in alle eeuwigheid en niets kon hen transfereren naar de andere klasse …” (Calvijns Institutie III, iii, pag. 4).

Als het er niet uit af te leiden valt kun je dan dus niet zeggen dat Calvijn daar niet vanuit ging.
Dat zou wel heel kort door de bocht zijn om dat maar zo stellig dan wel zo neer te zetten dat Calvijn daar niet in geloofde maar niet beweerde of opschreef.

ZWAAN995 schreef:

4. Onweerstaanbare Genade

Met Onweerstaanbare Genade leerde Johannes Calvijn dat indien een persoon verkozen werd voor redding, en God is er klaar voor dat deze persoon daadwerkelijk christen wordt, die persoon dan naar Christus zal komen - niet door keuze, maar als een robot die Gods genade niet kan weerstaan.

Geen robot, maar God roept, het is de keus aan de mens wat hij daarop antwoord, ook bij Calvijn.
Als God niet roept dat komt niemand tot geloof. God is altijd klaar voor een persoon die tot geloof komt, het is de mens die zich heeft voor te bereiden op zijn verzoening. Dit klopt dan ook volledig met de tekst die Calvijn vanuit Johannes vaak naar verwees.
Zie ook hiervoor de gelijkenis van het koningrijk van God vergeleken word met een feestmaal waar iedereen geroepen werd, maar niet iedereen kwam.

Quote:

Calvijn verwees dikwijls naar Johannes 6:44-45 als bewijstekst (Verkiezing en Bekering, pp 37, 67, 133). Deze verzen zeggen:

“Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader Die Mij gezonden heeft, hem trekt ; en Ik zal hem opwekken op de laatste dag. Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen door God geleerd zijn. Ieder dan, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij”

ZWAAN995 schreef:

5. Volharding van de Heiligen

1. De Soevereiniteit van God. Wij geloven in Gods soevereiniteit, maar wij geloven dat in de kwestie van de redding God de finale beslissing bij de mens legt. God heeft een plan van redding opgemaakt, maar Hij heeft de mens de keuzemogelijkheid gegeven om dit plan te aanvaarden of af
te wijzen.

Wij geloven ongetwijfeld dat God reeds vóór de grondlegging van de wereld met voorkennis wist wie Christus zou kiezen en aanvaarden, en wie Hem zou afwijzen. Petrus zegt:

“De uitverkorenen naar de voorkennis van God de Vader …” (1 Petrus 1:2).

Wij geloven echter niet dat God decreteerde, besliste, vastlegde of selecteerde wie wel en wie niet Christus zou ontvangen, met voorbijgaan aan de menselijke wil.

Zoals het hier word uitgelegd is dat in tegenspraak met Rom 8:29-30;
Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.

En als Marc nog even had doorgelezen naar 1 Petrus 1:20; Al voor de grondvesting van de wereld is hij door God uitgekozen, en nu is hij, aan het einde van de tijd, verschenen omwille van u.

ZWAAN995 schreef:

2. Verwarrende Termen.

Wij verwerpen alle vijf punten van de leer die Calvinisme wordt genoemd; een leer die naar boven kwam door Augustinus, een katholieke ‘heilige’ uit de 4de eeuw, en een leer die beroemd werd en veel verwarring veroorzaakte door toedoen van Calvijn in de 15de eeuw. Johannes Calvijn schreef commentaren over de meeste boeken van de Bijbel, commentaren die onderschreven werden als zijnde “beter dan de meeste” door de eerloze Karl Barth.

De 5 punten van Calvijn had hij zelf niet eens bedacht, laten we dat eerst eens voorop stellen. Maar deze 5 punten zijn een reactie op de 5 punten van de Arminiaanse Remonstranten die zij opgesteld hebben in 1610, Calvijn is overleden in 1564, en Arminius werd geboren in 1560, en pas 50 jaar later werden die punten door de Arminiaanse Remonstranten dus opgestelt, Deze 5 punten van de Arminiaanse Remostranten zijn toen punt voor punt weerlegd door de Dordtse Synode in 1618/19 met de Dordtse Leerregels.

ZWAAN995 schreef:

3. Contradicties.

Het onderwijzen van Calvijns doctrine veroorzaakt overal verwarring, laat de mensen met niet beantwoordbare vragen zitten, en creëert conflicten en verdeeldheid.

Calvijn spreekt zichzelf EN de bijbel niet tegen, zoals hierboven al is duidelijk gemaakt, het is eerder Marc Verhoeven’s verwarrende indoctrinatie die mensen met onbeantwoorde vragen, conflicten en verdeeldheid laat zitten.

ZWAAN995 schreef:

4. Pogingen om zich te rechtvaardigen.

Zieltjes winnen is geen taak van een “calvinist” of Christen. Wij hebben niet perse individueel maar wel als groep van Christenen de taak het evangelie te brengen bij ongelovigen. Sommigen die zich daartoe geroepen voelen zullen dus het evangelie gaan brengen maar niet alle Christenen moeten dat.

ZWAAN995 schreef:

5. Het krachteloosmakend effect. Laat me opnieuw citeren uit The Teachings of John Calvin, hoofdstuk VIII, deel III, pag. 159:

“… zijn attitude van onverschilligheid ten overstaan van heidense volken. Hij liet hen over aan de genade van God en vertoonde geen spoor van zendingsenthousiasme”.

Zie hier direct boven.

ZWAAN995 schreef:

6. Samenvatting.

In werkelijkheid staat de doctrine van het vijf-punten Calvinisme diametraal tegenover het ware en eenvoudige Evangelie van Jezus Christus, en het is er een aanval op. Het is inderdaad boos te leren
dat God, in het eeuwige verleden, zonder respect voor iemands beslissing waarvan Hij voorkennis had, sommigen verkoos om naar de hemel te gaan en anderen predestineerde om naar de hel te gaan. De Schrift zegt in 1 Johannes 2:2:

“En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld”

Alsof het niet uitmaakt wat je doet, in de hemel kom je toch wel?

Dat is dan weer in tegenspraak met Matt 3:12
“hij houdt de wan in zijn hand, hij zal zijn dorsvloer reinigen en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’ “

ZWAAN995 schreef:

Gods Soevereiniteit

De vrije wil van de mens doet niets af aan Gods soevereiniteit. Dat is ook waarom God ons de wet gegeven heeft, en van ons geëist heeft deze na te leven, wetende dat wij als mens daar niet toe in staat waren. En daarom gaf God ook Zijn Zoon Jezus, om als mens aan ons gelijk te zijn om de wet volledig na te kunnen leven.
Wanneer God zijn soevereiniteit niet 100% decreteerde, of zich voor ons zich opzettelijk beperkte, dan liet dat een opening om God daarin tegen te kunnen spreken, of ongehoorzaam te zijn zonder te zondigen.

Berichten: 90

Een goede geest waait niet met alle winden mee.

Berichten: 781

When I wake up in the middle of the night
It's all about love
When miles away I cannot get you out of my mind
All about love
Breathtaking
Hearthaching
Love that conquers, love that unites
Love that sets apart for life
I want You
Your countenance I seek,
I will set my face like flint and I'll go through

When You watched and prayed into the night
All about Love
When You died nailed, forsaken, darkness hit the sky
All about Love
Heartbreaking
Transforming
Love that dies, Love that will rise
Love that sets apart for life
I want You
Surrender all my dreams
I stand in awe and I'll follow You

© Zingarella

Berichten: 90

ROLF230 schreef:

Ik heb een paar dagen geleden mijn stembiljet uit pure frustratie in duizend stukjes gescheurd. Heerlijk wat een opluchting was dat. En kom nu niet met die zeer oude dooddoener dat je dan ook geen recht van spreken hebt. Alsof ik zelf niet heel wat meer kan doen in mijn nabije omgeving ongeacht welke stropdas van hogerhand denkt zonder God (ok heel soms met) ook iets in de pap te roeren te hebben.

Zomaar een gedachte, maar laat iedereen maar eens een keer niet stemmen, en in alle vrijheid die Christus ons gegeven heeft Zijn heft gebruiken om zelf iets te verwezenlijken in de buurt waar hij/zij woont.

En dan nog eentje...wie heeft het uberhaupt verzonnen dat we een regering nodig hebben. Was het in het OT niet het volk die erop aandramde dat ze een koning wilde hebben buiten God om en dat God met veel tegenzin maar toegaf? En daar kwam niet veel goeds van.

Hier ben ik het wel mee eens. Van niemand kan worden verlangd het onmogelijke te doen.

Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Ik vind die laatste regel wel een beetje erg.....dat zou dus zeggen dat je volmaakt bent????? Dat is niemand en moet je ook niet willen......en je komt er ook niet altijd mee weg.......
Je bent zelf verantwoordelijk voor de zaken die je in leven fout doet, God niet.....

vreemde redenatie Willemijn. Staat toch gewoon in de Bijbel dat Hij al onze zonden op Zich genomen heeft? Of betwijfel je dat?

Berichten: 410

Sjonge doorgewinterd wortels vanuit goede aarde grond weten men de letter goed uit hun hoofd te leren en te zeggen dat waardeer ik des te meer. Een deel van mijn familie is gereformeerd als hervormd en ben ik ook na gereformeerde scholen geweest dat ik ook wel begrijp in hoe de situatie is. Ben je even anders dan hen dan val je buiten de boot en sluit men je uit als niet broer of zus in Christus dat is na de dag van vandaag nog zo of dat men je weg pest hierin. Mijn ouders en ik zijn een andere route in gegaan van stroming dat verneem je dan wel. Plaatje van de naam doet er niets aan toe het gaat om de inhoud de Bron van Gods Woord. Dat we Jezus Christus centraal stellen vanuit het oog, hart en ziel.

<><

Zwaan

Een mooie diepgaande preek: Je zult dáár zijn wat de Heer híér van je heeft kunnen maken.

http://www.youtube.com/watch?v=g3tRWFTIPe0

Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Dat bedoel ik er niet mee te zeggen....Er wordt in sommige kerkelijke kringen vrij makkelijk over vergeving gepraat.....vergeven is voor mij dat je inziet waar je de ander mee gekwetst hebt en onheus bejegent hebt........en vice versa.......dan kan je niet makkelijk zeggen ik heb een rein gewaad......inzicht in wat je hebt gedaan en dan vergeven........
En niet denken, God vergeeft me dus mijn schuld is schoon gewassen, dat vind ik te makkelijk....Snap je wat ik bedoel te zeggen Job?

Nu vul je voor een ander in hoe hij vergeving ervaart. Wie zegt dat dat oppervlakkig is? Je koppelt voortdurend vergeving met oppervlakkigheid. We zien toch zelf hoeveel moeite je hebt een ander te vergeven? Wil je dan zeggen dat dat makkelijk is? Maar het is wel je verantwoordelijkheid dat te doen...

Berichten: 5057

HARALD940 schreef:

Dit komt overeen met; Gal 1:6 “Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van Hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd.”
En Gal 1:15 “Maar toen besloot God, die mij al vóór mijn geboorte had uitgekozen en die mij door zijn genade heeft geroepen”

Zie ook weer die 2 teksten van Gal 1 hierboven, maar daarnaast ook

Matt 3:7-12 “Toen hij zag dat veel farizeeën en sadduceeën op zijn doop afkwamen, zei hij tegen hen: ‘Addergebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel? 8 Breng liever vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn, 9 en denk niet dat je bij jezelf kunt zeggen: Wij hebben Abraham als vader. Want ik zeg jullie: God kan uit deze stenen kinderen van Abraham verwekken! 10 De bijl ligt al aan de wortel van de boom: iedere boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. 11 Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven, maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur; 12 hij houdt de wan in zijn hand, hij zal zijn dorsvloer reinigen en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’ “

Als het er niet uit af te leiden valt kun je dan dus niet zeggen dat Calvijn daar niet vanuit ging.
Dat zou wel heel kort door de bocht zijn om dat maar zo stellig dan wel zo neer te zetten dat Calvijn daar niet in geloofde maar niet beweerde of opschreef.

Geen robot, maar God roept, het is de keus aan de mens wat hij daarop antwoord, ook bij Calvijn.
Als God niet roept dat komt niemand tot geloof. God is altijd klaar voor een persoon die tot geloof komt, het is de mens die zich heeft voor te bereiden op zijn verzoening. Dit klopt dan ook volledig met de tekst die Calvijn vanuit Johannes vaak naar verwees.
Zie ook hiervoor de gelijkenis van het koningrijk van God vergeleken word met een feestmaal waar iedereen geroepen werd, maar niet iedereen kwam.

Zoals het hier word uitgelegd is dat in tegenspraak met Rom 8:29-30;
Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.

En als Marc nog even had doorgelezen naar 1 Petrus 1:20; Al voor de grondvesting van de wereld is hij door God uitgekozen, en nu is hij, aan het einde van de tijd, verschenen omwille van u.

De 5 punten van Calvijn had hij zelf niet eens bedacht, laten we dat eerst eens voorop stellen. Maar deze 5 punten zijn een reactie op de 5 punten van de Arminiaanse Remonstranten die zij opgesteld hebben in 1610, Calvijn is overleden in 1564, en Arminius werd geboren in 1560, en pas 50 jaar later werden die punten door de Arminiaanse Remonstranten dus opgestelt, Deze 5 punten van de Arminiaanse Remostranten zijn toen punt voor punt weerlegd door de Dordtse Synode in 1618/19 met de Dordtse Leerregels.

Calvijn spreekt zichzelf EN de bijbel niet tegen, zoals hierboven al is duidelijk gemaakt, het is eerder Marc Verhoeven’s verwarrende indoctrinatie die mensen met onbeantwoorde vragen, conflicten en verdeeldheid laat zitten.

Zieltjes winnen is geen taak van een “calvinist” of Christen. Wij hebben niet perse individueel maar wel als groep van Christenen de taak het evangelie te brengen bij ongelovigen. Sommigen die zich daartoe geroepen voelen zullen dus het evangelie gaan brengen maar niet alle Christenen moeten dat.

Zie hier direct boven.

Alsof het niet uitmaakt wat je doet, in de hemel kom je toch wel?

Dat is dan weer in tegenspraak met Matt 3:12
“hij houdt de wan in zijn hand, hij zal zijn dorsvloer reinigen en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’ “

De vrije wil van de mens doet niets af aan Gods soevereiniteit. Dat is ook waarom God ons de wet gegeven heeft, en van ons geëist heeft deze na te leven, wetende dat wij als mens daar niet toe in staat waren. En daarom gaf God ook Zijn Zoon Jezus, om als mens aan ons gelijk te zijn om de wet volledig na te kunnen leven.
Wanneer God zijn soevereiniteit niet 100% decreteerde, of zich voor ons zich opzettelijk beperkte, dan liet dat een opening om God daarin tegen te kunnen spreken, of ongehoorzaam te zijn zonder te zondigen.

ff een vraagje Harald. Ik heb gelezen dat Calvijn zich niet thuis zou voelen in een huidige calvinistische kerk. Wat is jouw mening hierover?

Berichten: 90

Geld is goed indien gezond verstand regeert.

Berichten: 111

GERRIT603 schreef:

MAN ZIJN

ik ben een man en dat is een geluk
ik doe niet hysterisch ook al heb ik het druk

ik verspil niet mijn leven met "wat moet ik aan"
kan zonder depressie van de weegschaal af gaan

ik gooi dingen weg, ik heb niks te veel
en als iets kapot is dan maak ik het heel

parkeren is easy; gewoon in 1 keer
en al doen we hetzelfde ik verdien toch veel meer

ik ben een man en denk logisch na
ik leef niet op light-drank en 3 blaadjes sla

als ik ergens heenloop weet ik de weg terug
ik maak van een olifant in no time een mug

en al deel ik met duizenden vrouwen het bed
ben ik juist "de man" in plaats van de slet

als ik zeg dat ik klaar ben, dan kunnen we gaan
en tijdens het plassen kan ik blijven staan

ik ben een man ja, dat doet me plezier
ik word niet dronken van 2 glazen bier

ik weet wat "buitenspel" is, daarom geef een brul
want voetbal is passie en de scheids is een lul

publiekelijk huilen dat doe ik dus nooit
hé, ik kan vangen als iemand iets gooit

en ik hoef niet te baren, dus geen centje pijn
IS HET NIET GEWELDIG OM EEN MAN TE ZIJN

hier past het ook Lachende smiley

Toppertje Gerrit

Berichten: 2533

SHANITA130 schreef:

Hai,

Ik wil gebed vragen, ik moet zo weg, naar mijn (vrijwilligers)werk.

En ik heb een gevoel van irrieele angst.

Wordt daar gestoord van, zou het liefst weer mijn bed inkruipen.

Maar ja, ik wil doorzetten...

Ik zou willen gebed voor kracht en Lef, want lef heb ik nodig om de deur uit te gaan...

Alvast heel erg bedankt!

Hoi Shanita zag deze posting net pas dus te laat om nog voor je werk vandaag te bidden, maar moest aan deze tekst denken voor jou
Psalmen 18,30

met u storm ik af op een legerbende, met mijn God beklim ik de hoogste muur

Berichten: 3295

SVEN797 schreef:

Geld is goed indien gezond verstand regeert.

aan die voorwaarde voldoet Nederland niet, emigreren dus Lachende smiley

Berichten: 2533

PIETER649 schreef:

aan die voorwaarde voldoet Nederland niet, emigreren dus Lachende smiley

jaja laat me raden allemaal naar duitsland zeker

Berichten: 3295

ik was dees ochtend de allereerste in t stembureau en ik heb voor t eerst van mn leven op de grote blonde leider gestemd.

Berichten: 3295

slechtste moment van de dag?
meerdere momenten komen in me op, ik zal er 1 met jullie delen:

eerst langs een bord met 100 erop en dan met ruim 140 opeens een lichtflits voor me.... Geschokte, onthutste smiley

Berichten: 4097

PIETER649 schreef:

slechtste moment van de dag?
meerdere momenten komen in me op, ik zal er 1 met jullie delen:

eerst langs een bord met 100 erop en dan met ruim 140 opeens een lichtflits voor me.... Geschokte, onthutste smiley

Dus jij hebt vandaag het licht gezien... 140 is nou net zo lekker, waarom snappen ze dat ook niet?
Gefrustreerde smiley

Berichten: 4863

PIETER649 schreef:

aan die voorwaarde voldoet Nederland niet, emigreren dus Lachende smiley

Jij mag er blijven...maar of wij komen.... Knipoog smiley

Berichten: 4863

CORTAZAR588 schreef:

ja is dat haar tactiek ?
mmmm was ook niet van plan om erop te reageren.
wellicht is Sebastiaan ook onderdeel van de ban commissie ?

que pena para ellos .........non vale a pena

hasta la vista

Vooral met die laatste woorden...ben ik het helemaal eens!!!! Knipoog smiley

Berichten: 4863

PIETER649 schreef:

slechtste moment van de dag?
meerdere momenten komen in me op, ik zal er 1 met jullie delen:

eerst langs een bord met 100 erop en dan met ruim 140 opeens een lichtflits voor me.... Geschokte, onthutste smiley

Dat is vast (niet?)de laatste keer dat je zoiets doet....
Joh...gewoon wat minder pizzas afhalen...
En mocht Annet mopperen...taartje of een bos bloemen doet wonderen....

In Duitsland is alles beter, maar met boetes betaal je daar ook minder????

Berichten: 90

PIETER649 schreef:

ik was dees ochtend de allereerste in t stembureau en ik heb voor t eerst van mn leven op de grote blonde leider gestemd.

Hij die snel geeft, geeft twee keer.

Berichten: 410

Van Genade moeten we het hebben

http://baarsen.com/teksten/GENADE.html

<><

Zwaan

Berichten: 410

ALTIJD VERGEVEN?!

Is een preek van:

http://baarsen.com/Aalten/

<><

Een goede omgang met elkaar en met God

Voor een goede omgang met elkaar en met God is het nodig dat we leren elkaar te vergeven. God vindt dat zelfs zo belangrijk, dat Hij het als een voorwaarde stelt om ooit zelf vergeving te ontvangen.
Dat zei Jezus in Mt.6:12,14,15: "Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven."

Hoe wij behoren te vergeven

Vergeven kan erg bevrijdend werken. Maar soms kan de bovengenoemde uitspraak van Jezus erg bedreigend overkomen. Dat komt omdat we de indruk hebben dat we altijd iedereen moeten kunnen vergeven. Maar dat is een misverstand. Want hoe moeten wij vergeven? Zoals God in Christus ons vergeving geschonken heeft, staat er in Ef.4:32.
Wanneer we zondigen tegen God, dan brengt dat scheiding, dat verbreekt de relatie met Hem. God kan en wil ons dat graag vergeven, maar niet zo maar. Hij kan alleen maar vergeven wanneer die zonde wordt erkend en losgelaten.
Het doel van vergeving is het wegnemen van schuld zodat de relatie wordt hersteld en we met een schone lei verder kunnen gaan. Zo vergeeft God ons. En zo behoren we ook elkaar te vergeven.

Zonder berouw geen vergeving

God heeft de wereld lief en is vergevensgezind jegens iedereen. Maar vergeven kan Hij pas wanneer er sprake is van berouw en bekering. Zijn liefde gaat namelijk nooit ten koste van Zijn gerechtigheid.
Zo is het ook in relaties tussen mensen onderling: wanneer er bewust onrecht wordt gepleegd ten opzichte van elkaar, dan moet dat uitgepraat worden en worden beëindigd. Degene die onrecht heeft geleden, moet dan vergeven. En het leed dat er het gevolg van was, moet dan aanvaard worden. Dat is de prijs die bij de vergeving betaald wordt zoals Jezus dat ook voor ons heeft gedaan.

Heb je vijanden lief

We moeten onze vijanden liefhebben, ze zegenen en voor ze bidden, zegt Jezus in de Bergrede. Maar houdt niet automatisch in dat je ze ook vergeven kunt. Dat kan God ook niet. Hij laat zijn zon opgaan over bozen en goeden. Maar vergeven kan Hij pas wanneer de bozen hun schuld belijden en zich bekeren.
Zo behoren ook wij te handelen tegenover degenen die ons onrechtvaardig behandelen: we mogen voor ze bidden en ze zegenen en liefhebben. Maar vergeven kunnen we ze pas wanneer ze daarom vragen, vrede met ons willen sluiten en hun vijandschap afleggen.

Geen berouw

Maar wat moet er gebeuren wanneer de tegenpartij dat niet wil, geen schuld erkent en in zijn houding volhardt?
Jezus spreekt daarover in Mt.18:15-18 en in Lk.17:3,4.
"Indien uw broeder (tegen u) zondigt, ga heen, bestraf hem onder vier ogen. Indien hij naar u luistert, indien hij berouw heeft, vergeef hem, dan hebt gij uw broeder gewonnen. En zelfs indien hij zeven maal per dag tegen u zondigt en zeven maal tot u terugkomt en zegt: ik heb berouw, zult gij het hem vergeven. Indien hij niet luistert, neem dan nog een of twee met u mede... Indien hij naar hen niet luistert, zeg het dan aan de gemeente. Indien hij naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u als de heiden en de tollenaar."
In zo'n geval spreekt Jezus dus niet meer over vergeven.

Negatieve gevoelens

Maar als vergeven niet mogelijk is omdat de tegenpartij alle schuld ontkent en volhardt in het onrecht, betekent dat dan dat we moeten blijven rondlopen met een verbitterd hart en wraakgevoelens? Gelukkig niet. Daarmee moeten we handelen zoals Jezus dat deed.
"Die, als Hij gescholden werd, niet terugschold, en als Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem die rechtvaardig oordeelt," staat er in de eerste brief van Petrus, hoofdstuk 2 vers 23.
Het is de bedoeling dat we leren onze rechtszaken aan God over te geven wanneer we onze vergeving niet kwijt kunnen.

God is een rechtvaardige Rechter

We kunnen met het onrecht dat ons wordt aangedaan bij God terecht. Het Koninkrijk van God is namelijk een rechtsstaat waar de rechtspraak berust bij de meest ideale rechterlijke macht die er is: God, de Alwetende en Almachtige, de volmaakt onpartijdige en rechtvaardige Rechter, die het allerbeste voor heeft met alle partijen.
En hoe meer we Zijn volmaaktheid als Rechter gaan beseffen, hoe makkelijker het wordt onze rechtszaken helemaal aan Hem over te geven. Hij weet alles, zowel van ons als van de tegenpartij. Ook alle verzachtende omstandigheden van de tegenpartij die ons wellicht onbekend zijn. Dus als we onze rechtszaken aan Hem toevertrouwen, weten we zeker dat die naar genade en recht zullen worden behandeld. Daar behoeven we absoluut niets meer aan toe te voegen.

Volkomen bevrijding

Naarmate we zicht krijgen op God als onze rechtvaardige Rechter, zijn we in staat om net als Jezus alle rancuneuze gedachten en gevoelens los te laten en volkomen aan God over te geven. Het is enorm bevrijdend te weten, dat God onze rechtszaken volmaakt rechtvaardig behartigt. Dat kan ons zo vrij maken, dat we tot onze verwondering zelfs in staat zullen zijn onze vijanden te eten te geven als ze honger hebben. En te laten drinken als ze dorstig zijn. Zo overwinnen we het kwade door het goede en verbreken we harde harten schrijft Paulus in Rom.12:19-21.
In de praktijk zijn daar wonderlijke voorbeelden van. Zodra wij onze rechtszaak aan God toevertrouwen, is de aandacht niet meer gefixeerd op de tegenpartij en op het onrecht. Dan wordt je aandacht gericht op God. Dan sta je open voor Hem zodat Hij je de dingen kan laten zien zoals Hij ze ziet. Ook ten aanzien van jezelf: je ogen gaan open voor datgene wat er eventueel bij jezelf fout zit, een balk of een splinter! Dat kun je dan belijden aan de tegenpartij. Misschien wel de eerste stap is in het proces van verzoening!
Maar afgezien daarvan kan God dan aan het hart van de tegenpartij gaan werken. Want omdat we zelf niet meer zelf op onze rechten staan, maar onze rechtszaak aan Hem toevertrouwd hebben, lopen we Hem om zo te zeggen niet meer voor de voeten en heeft Hij de gelegenheid om in te grijpen.

Vergeven of overgeven

Dus, zo mogelijk vergeven. En wanneer dat niet mogelijk is, overgeven aan Hem die rechtvaardig oordeelt. In beide gevallen is een grote innerlijke vrijheid tegenover onze medemensen het gevolg, ook in de kleine dingen.

Onvoorwaardelijke vergeving en de gevolgen ervan
Bij veel christenen leeft echter de gedachte dat God toch van ons vraagt dat we iedereen te allen tijde onvoorwaardelijk en eenzijdig vergeven. Onvoorwaardelijke vergeving is het vergeven van onrecht dat je wordt aangedaan zonder dat er sprake is van berouw of bekering van de tegenpartij.
Ook in de zielszorg komen we deze gedachte vaak tegen waarbij de onvoorwaardelijke vergeving gezien wordt als de enige manier om bevrijd te worden van verbittering, wrok en haatgevoelens.
Daarbij moeten we echter een aantal zaken niet vergeten:

1. Bij onvoorwaardelijke vergeving ben je meer uit op je eigen belang dan op dat van de ander. Je vergeeft om zelf bevrijd te worden: bevrijd te worden van wrok, van een gekwetst rechtvaardigheidsgevoel en van een verlangen naar genoegdoening. En vooral ook om in aanmerking te kunnen komen voor Gods vergeving. Bewogenheid en liefde voor de tegenpartij spelen hierbij nauwelijks een rol. Daarom is dit een oneigenlijk gebruik van vergeving.

2. Wanneer je moet vergeven, ongeacht de houding van de tegenpartij, zul je worden geconfronteerd met een gevoel van onvermogen. En ook van onwil omdat het voor je besef niet eerlijk is en onrechtvaardig. Dat brengt je in conflict met God die van je zou eisen dat je toch vergeeft. Het gevolg is dat je je tegenpartij, naast het onrecht dat hij je aandoet, ook nog gaat verwijten dat hij de oorzaak is van dat conflict met God. Dat maakt het vergeven nog onmogelijker. Het wakkert het verwijt aan en er ontstaat haat in plaats van liefde: een vicieuze cirkel.

3. Vergeving bevrijdt niet van haat, verwijt en wrok. Wanneer je wrok in je hart hebt en verbitterd bent, kùn je zelfs niet vergeven! Wrok, haat en verwijt die het gevolg zijn van geleden onrecht, verdwijnen alleen maar wanneer het gezonde, door God geschonken rechtvaardigheidsgevoel bevredigd wordt, hetzij doordat de tegenpartij tot andere gedachten komt en vergeving vraagt, hetzij God als Rechtvaardige Rechter de zaak in handen neemt. Rechtvaardigheidsgevoel is namelijk niet iets verkeerds. Integendeel, ook God heeft deze eigenschap, het behoort tot zijn natuur.
Alleen mag het bij ons niet leiden tot het nemen van het recht in eigen hand! Dat moet overgelaten worden aan Degene die dat veel beter kan. Hij is alwetend en almachtig en rechtvaardig! Zelfs van elk ijdel woord zal Hij rekenschap vragen. Daarom schrijft Paulus: Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn. Want er staat geschreven: "Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here!" Daarin mogen we ons zelfs verblijden staat er in Psalm 9.
Ons door God ingeschapen rechtvaardigheidsgevoel wordt volkomen bevredigd wanneer we beseffen dat God zich ons lot aantrekt en dat het recht zijn loop zal hebben. Dan gaan we ook zien dat het onze verantwoording niet meer is.
In alle andere gevallen is het verdwijnen van haat en wrok alleen maar het gevolg van verdringing of van een capitulatie voor het onrecht met alle gevolgen van dien.

4. Wanneer onrecht onvoorwaardelijk moet worden vergeven, dan leidt dat inderdaad heel makkelijk tot verdringing. Wanneer het onrecht namelijk niet wordt aangepakt of weggedaan, dan moet de vergevende partij het op één of andere manier uit de aandacht laten verdwijnen. Want vergeven is onmogelijk wanneer je voortdurend wordt geconfronteerd met het onrecht. Daar moet je je ogen dan voor proberen te sluiten. Wanneer dat echt lukt, is het gevaar groot dat het verdrongen is. Met alle gevolgen van dien.

5. Door de eis van onvoorwaardelijke vergeving komt het schuldbesef terecht op de verkeerde schouders. Het slachtoffer voelt zich veroordeeld omdat hij het vermogen mist om van harte te vergeven. En de schuldige vindt het vanzelfsprekend dat hem alles zonder meer vergeven behoort te worden.

6. De prediking van "altijd iedereen vergeven ongeacht de houding van de tegenpartij" maakt het de slachtoffers van onrecht onmogelijk een beroep te doen op God als Rechtvaardige Rechter en Wreker van het kwaad zoals dat staat in Rom.12:19.
Deze prediking maakt ze daarom rechteloos: God staat voor hen aan de kant van de sterkste en veroordeelt hen als zwakken om te capituleren voor het onrecht en de pleger ervan te accepteren alsof er niets gebeurd is. En dat op straffe van het verliezen van het eigen recht op vergeving bij God.

7. Door onvoorwaardelijke vergeving wordt de eigenlijke oorzaak van het probleem niet opgelost. Vergeving op zich neemt het onrecht namelijk niet weg. Onrecht verdwijnt alleen wanneer het door de dader wordt beleden en nagelaten. Alleen wanneer dat gebeurt, heeft vergeven zin, zodat er met een schone lei een nieuw begin kan worden gemaakt.

Overgeven èn vergeven?

Is het dan niet mogelijk om het beiden te doen: het onrecht aan God over te geven en dan zelf de dader te vergeven? Dat lijkt een ideale oplossing. Maar we mogen niet vergeten dat vergeven niet alleen een effect heeft op degene die vergeeft, maar ook op de tegenpartij.

1. Vergeven betekent dat je de ander bevrijdt van de schuld die hij heeft ten opzichte van jou. Je zet een streep door alles wat er gebeurd is, je neemt hem niets meer kwalijk, je sluit je ogen voor het onrecht waarin hij nog volhardt. Als je hem echt vergeeft, accepteer je hem zoals hij is en handelt. Het logische gevolg is dat hij alle schuldbesef verliest. Dat is namelijk meestal het effect van vergeving en zelfs het doel ervan: vergeving zet een streep door de schuld.

2. Nadat vergeving geschonken is, is er in feite geen enkele noodzaak meer voor berouw, schuldbelijdenis of bekering door de tegenpartij. De dader weet zich met zijn handelwijze door de tegenpartij geaccepteerd. Voor hem betekent vergeving dan eigenlijk: bevrijding van de plicht schuld te erkennen en zijn verkeerde handelwijze te beëindigen.

3. Christenen die een slecht geweten hebben en onrecht plegen, zoeken in hun onbekeerlijkheid vaak de sympathie en acceptatie van andere toegewijde christenen. Dat geeft ze een valse rust en een idee dat het nog wel meevalt met ze. Daarom schrijft Paulus in 1Kor.5:9-13 dat je zelfs niet met ze moet eten, laat staan ze vergeven wanneer ze zich niet bekeren.
Vergeving en acceptatie zonder bekering stompt het geweten van de overtreder af. Christus zal ons daarom nooit aanvaarden wanneer we volharden in ongerechtigheid. Hij wil geen Dienaar zijn van de zonde.

4. Onvoorwaardelijke vergeving kan dan ook nooit in het geestelijke belang zijn van de schuldige. Het blokkeert de weg naar bekering en reiniging. Dat is de reden dat deze vorm van vergeving in de Schrift dan ook niet voor komt.
Vergeving spreekt per definitie de dader vrij van schuld. Een zegen voor degene die schuld erkend heeft en zich bekeert, een vrijbrief voor hem die wil volharden in het kwade.

5. Wanneer we de ander vergeven, dan moet dat in de hemel kunnen worden overgenomen. "Want al wat we op aarde binden, zal gebonden zijn in de hemel, en al wat we op aarde ontbinden, zal ontbonden zijn in de hemel." staat er in Mt.18:18.
Maar dat is onmogelijk wanneer onze vergeving niet synchroon loopt met de vergeving van God. We moeten alleen vergeven wanneer God vergeven kan. Pas wanneer er sprake is van erkenning van schuld en loslaten van ongerechtigheid, kunnen we de ander zo vergeven dat God het met Zijn zegen bekronen kan.

Zachte heelmeesters...
Het klinkt onbarmhartig: alleen vergeven wanneer er sprake is van erkenning en bekering, en anders overgeven aan Hem die rechtvaardig oordeelt. Maar het tegendeel is waar. Wanneer het in praktijk wordt gebracht, komt de weg vrij voor bewogenheid en liefde voor de tegenpartij.

Een praktisch voorbeeld

Stel je voor dat een vrouw haar man zou moeten vergeven omdat hij een verhouding heeft met de buurvrouw en alleen maar zegt: "Ik doe wel eens domme dingen, je moet het me maar vergeven!", dan loopt de zaak muurvast. Ze is in conflict met haar man die volhardt in zijn verkeerde handelwijze. Ze is in conflict met God die het haar kwalijk zou nemen dat ze niet spontaan vergeven kan. En is in conflict met zichzelf omdat ze in haar hart een diepe afkeer ziet groeien, zowel tegen haar echtgenoot als tegen God.
Wanneer ze echter gaat zien dat God een rechtvaardige Rechter voor haar wil zijn in het conflict en dat ze het aan Hem mag overgeven, dan gaat er heel wat anders gebeuren.
Ten eerste is er nu een open relatie met God, waarin Hij haar duidelijk kan maken wat er bij haarzelf niet in orde was ten opzichte van haar man.
In de tweede plaats hoeft ze haar rechtvaardigheidsgevoel geen geweld meer aan te doen omdat het recht zijn loop zal hebben.
Maar ze gaat in de derde plaats ook beseffen in welk gevaar haar man zich nu bevindt. Ze heeft een beroep gedaan op God die overspelers en hoereerders zal oordelen en ze weet hoezeer de Here te vrezen is. Als haar man zich niet bekeert, gaat hij een eeuwig oordeel tegemoet. De liefde die ze ooit voor hem heeft gehad, gaat weer herleven en in haar bewogenheid kan ze voor hem bidden: "Here, open zijn ogen zodat hij wakker mag worden en zich zal bekeren!" Ze ziet haar man niet meer als misdadiger, maar als een verloren zondaar die gered moet worden!

Goed evenwicht

Dit nu is het proces dat leidt tot de overwinning van het goede over het kwade waarover Paulus spreekt in Rom.12:14-21. Alleen langs deze weg komt er in ons leven een goed evenwicht tussen liefde en gerechtigheid zoals dat ook het geval was bij Jezus en Stefanus die beiden van harte om vergeving konden vragen voor hun moordenaars. Ze zeiden niet: "We vergeven jullie!" Maar ze vroegen God hen te vergeven. Ze vroegen dat voor degenen die niet wisten wat ze deden. Bij de kruisiging waren dat de Romeinen. En bij de steniging was dat o.a. Paulus. Die schreef dan ook later dat hem ontferming was bewezen omdat hij het in zijn onwetendheid, uit ongeloof had gedaan. (1Tim.1:13)

Misplaatste verdraagzaamheid

Te veel verdraagzaamheid ten aanzien van onrecht zal in de praktijk betekenen dat er steeds meer ruimte komt voor het recht van de sterkste ten koste van de zwakken. We zien bijvoorbeeld niet zelden dat alle begrip wordt opgebracht voor de bedrijvers van ongerechtigheid, terwijl nauwelijks wordt omgekeken naar de slachtoffers van hun praktijken.
We moeten uitkijken dat die geest van onrecht en wetteloosheid ook niet ons christelijke denken aantast. Barmhartigheid mag nooit ten koste gaan van rechtvaardigheid. Gebeurt dat wel, dan zullen de zwakken altijd het kind van de rekening zijn en rechteloos worden. Barmhartigheid werkt bederf in de hand wanneer het niet gepaard gaat met rechtvaardigheid.

Volhardend gebed om recht.

Daarom wekt Jezus ons in Lk.18:1-8 op ten volle gebruik te maken van Gods rechterschap en zijn aanbod om onze rechtszaken te behartigen en ons recht te verschaffen. Daar kunnen we niet alleen voor onszelf gebruik van maken, maar ook voor anderen. Wanneer we zien hoe het onrecht in de wereld hand over hand toeneemt, dan zou het wel eens onze taak kunnen zijn om daarover Gods oordelen af te roepen. Waarom zouden we bijvoorbeeld God niet kunnen vragen om zijn oordelen te laten gaan over de producenten en verspreiders van porno, en hun bedrijven en winsten te vervloeken? Wanneer Gods gerichten op de aarde zijn, leren de inwoners der wereld gerechtigheid, staat er in Jesaja 26 vers 9. Dus het kan geen kwaad om daar doelgericht om te vragen, integendeel. Misschien is de snelle groei van dit kwaad wel een gevolg van ons falen in dit opzicht. Wanneer er in onze maatschappij niemand meer gebruik zou maken van de rechterlijke macht, dan zou de ongerechtigheid oneindig veel sneller om zich heen grijpen dan nu al het geval is. Zou dat in het Koninkrijk van God dan niet zo zijn? Vast wel.
"Zal God dan zijn uitverkorenen geen recht verschaffen, die dag en nacht tot Hem roepen, en laat Hij hen wachten? Ik zeg u, dat Hij hun spoedig recht zal verschaffen. Doch als de Zoon des mensen komt, zal hij dan nog het geloof vinden op aarde?"
Laten we ook hierin vrijmoedig worden zodat het antwoord op Jezus' vraag wat ons betreft positief zal kunnen zijn!

Het gezin als "rechtsstaat"

De bovenstaande principes behoren in kleiner verband ook in het gezin te worden toegepast. Het gezin is een rechtsstaat in het klein. Kinderen moeten leren het recht niet in eigen hand te nemen, maar hun rechtszaken aan de ouders toe te vertrouwen. De ouders behoren dit zo serieus te nemen dat het rechtsgevoel bij de kinderen volkomen wordt bevredigd en ze wat dat betreft rust vinden in hun ouders. Dan zal het later niet moeilijk voor ze zijn om dat ook toe te passen in hun leven met God en aan Hem hun echtzaken toe te vertrouwen.

Twee reacties

"Dick, ik ben nog steeds geshockeerd over de ellende die er kan ontstaan als "vergeven" en "overgeven" ongenuanceerd en door elkaar heen gebruikt worden. Een dag voor jij jouw brief schreef, heb ik het volgende in mijn dagboek gezet:
- - - Na wat Dick B. zei over eenzijdige vergeving, was ik deep down.
Een gevoel van "alles voor niets". Mijn hele strijd bestaat daaruit dat ik vond dat ik moest vergeven en dat ik het niet kon, ergens niet wilde omdat het niet eerlijk was.
Nu denk ik dat God wil dat je vergevensgezind bent, dat op het moment dat je vergeving gevraagd wordt, je het ook wilt doen. Tot zolang geldt de rechtsregel: "Wie zondigt, zal sterven" en "Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden".
Ik heb te veel van mijzelf geëist, ben tegen een universele wet opgelopen en heb mezelf gepijnigd. Onbarmhartig voor mezelf en voor een ander.
"Mijn eigen inspanningen voor niets" ---> down. In feite een bevrijding en een geruststelling. God is vergevensgezind voor de hele wereld, maar je ontvangt het pas als je erom gevraagd hebt.
Waarschijnlijk dat mijn gevoelens van onvermogen ook de haat- en wraakgevoelens zo sterk aangewakkerd hebben. Het gevoel van "oneerlijk". Een fijne kans voor de Tegenstander om m'n vlees op te jutten, om me te tergen. Dit is veel relaxter.- - -
...Nog het meest geschrokken ben ik van het feit dat er zo weinig duidelijkheid is over de fundamentele dingen van het evangelie. Zeker drie hoog-aangeschreven christelijke hulpverleners hebben dit niet boven tafel gekregen bij mij. Ze zeggen alleen: Het is in je eigen belang dat je vergeeft, je moet vergeven..."

Tweede reactie:

"Ben er nu van overtuigd dat het de waarheid is die me vrijmaakt. Het eerste wat me misschien wel opviel toen het me voor het eerst duidelijk werd hoe verkeerd er vaak met vergeving wordt omgesprongen, was dat ik me stukken opgelucht voelde, vrij. 'k Heb in de begeleidingsgesprekken eerder veel over vergeving gehoord. Altijd riep het schuld in me op. De redenen zijn in het stuk "Vergeven of Overgeven" wel goed uitgewerkt. Ik zal wat voorbeelden geven uit mijn leven van dingen die absoluut niet mogelijk waren, èn dingen waar nu ineens wèl ruimte voor is.
...Verschillende mensen hadden me in het verleden al gezegd dat ik moest vergeven. Soms kenden ze maar een deel van mijn "verhaal", soms wisten ze meer en werd het moeten-vergeven "verzacht" tot leren vergeven. Een paar jaar geleden gaf ik nog wel toe aan hun aandringen, maar iedere keer overspoelde schuld me weer. 'k Werd op een gegeven moment zo hard dat ik niets meer wilde doen. Geen stap zette ik meer in Gods richting, Hij bekeek het allemaal maar. 'k Hield God verantwoordelijk voor mijn ellende, zei geen woord meer tegen Hem. Vooral het afgelopen jaar is daarin wel verandering gekomen - heel langzaam stelde ik me niet meer bij voorbaat al tegenover God op, maar Hem benaderen durfde ik nog niet. Bang voor de liefde denk ik. Bang ook dat te veel pijn in één keer boven zou komen.
...In wezen kwam het erop neer dat ik mijn moeder moest (leren) vergeven. 'k Zat vol wrok altijd naar haar, haat. Haar vergeven, was in mijn ogen zoiets als haar ook nog iets "goeds" moeten doen, namelijk haar schuld "kwijtschelden".
Daarop werd dan inderdaad gezegd dat ik niet om háár vergaf, maar om mezelf. Ik verlengde anders mijn eigen gevangenschap.
'k Heb vaak gehoord hoe on-vergevingsgezind ik was. Nu ik dit schrijf, merk ik eigenlijk dat ik de situatie nu best moeilijk vind. Aan de ene kant was (en ben) ik echt erg opgelucht dat God alles in de hand heeft en met mijn rechtszaak aan de gang kan. Aan de andere kant word ik, nu ik erover schrijf, best boos om wat ze me allemaal hebben gezegd. En bovendien is er ook boosheid om alles wat me in het verleden is overkomen.
Één verschil, en wel een heel belangrijk: nu ik weet wat God werkelijk met vergeven (en overgeven) wil, héb ik de situatie over kunnen geven: 'k heb tegen God kunnen zeggen dàt Hij zelf maar moet oordelen.
En bovendien ben ik nu in staat voor m'n moeder te bidden - soms alleen maar vragen of God haar zegent, soms meer, iets wat ik nooit kon zonder schuld, zonder het gevoel te hebben dat ik met mijn bidden haar iets gaf wat ze in mijn ogen niet verdiende....
...Leer maar vergeven - ben zo blij dat het niet hoeft. Blij ook dat God alles gezien heeft. Vaak denk ik dat ze niet eens (meer) weet dat ze zich aan mij vergrepen heeft. 't Is niet vaak gebeurd hoor, maar de gevolgen waren behoorlijk ingrijpend, ook door alles wat er al gebeurd was. Lange tijd heb ik me zo geschaamd om alles, dat ik me niet in staat achtte haar ooit te vertellen wat me dwars zat, wilde haar niet meer zien. Goed, dat maakte vergeven m.i. nog onmogelijker. Maar, werd me dan gezegd, zelfs als je iemand nóóit meer ziet of spreekt, kun je toch (leren) vergeven. "Wil je dat gaan leren?" Ja, als dat me verder hielp wel ja! 'k Ben zo blij dat ik niet uitgesproken heb dat ik het echt vergeven heb....
...In wezen komt het moeten vergeven erop neer dat ook overgeven een onmogelijkheid wordt. Dat is wat ik ervaren heb: een puur gevolg van de wrok/haat die naar God wordt opgeroepen...
...Ik denk nog veel na over wat gebeurt deze tijd. Besef ook heel goed dat gebeden van een lange periode verhoord zijn...
...'k Kan er niets aan doen, maar ik blijf me verbazen om die plotselinge doorbraak - 't is soms net of ik opnieuw tot geloof ben gekomen..."

<><

Zwaan