Scheiden en hertrouwen

Berichten: 5057

MARIJAN072 schreef:

Dat zou zeker kunnen, wat natuurlijk heel mooi zou zijn. Maar als het te snel gaat, kan het ook opnieuw misgaan. En dan loopt iemand nog veel meer schade op. Dit vraagt namelijk wel om partner met heel erg veel liefde en geduld voor de ander. Misschien iemand die heel erg veel lijkt op Jezus? En de kans is groot dat zo iemand ook een verleden heeft en het een en ander te verwerken heeft. Dus het klinkt ideaal, maar ‘k denk dat de manier die Imke noemt – neem de tijd en verwerk het met hulp van God - beter werkt.

Verder krijg ik sterk de indruk dat je vindt dat iemand, die niet getrouwd is, geen volwaardig leven kan leiden. Ben je dan continue druk met verleidingen te weerstaan Twijfelende smiley

Ook als je getrouwd bent, zullen er - vrees ik - vele verleidingen blijven. Maar laat ik daar verder maar over zwijgen. Ook iemand die gescheiden is en niet opnieuw trouwt, kan - met hulp van God - volledig genezen worden. Dat hangt zeker niet af van een nieuwe - dat is en blijft namelijk ook een mens met z'n gebreken - partner.

We gaan uit van de case van een vrouw die noodgedwongen van haar man heeft moeten scheiden. In deze situatie ga je in het herstelproces natuurlijk onderwerpen bespreken als vertrouwen en een van de stappen in dit proces is natuurlijk je weer open te stellen voor een nieuwe relatie.
In mijn ogen heeft God man en vrouw geschapen om elkaar aan te vullen, te ondersteunen en te beschermen. En ik voel me gesterkt door de uitspraken van Paulus, die jonge weduwen oproept om opnieuw te trouwen.

Berichten: 2215

CHATULIEM619 schreef:

We gaan uit van de case van een vrouw die noodgedwongen van haar man heeft moeten scheiden. In deze situatie ga je in het herstelproces natuurlijk onderwerpen bespreken als vertrouwen en een van de stappen in dit proces is natuurlijk je weer open te stellen voor een nieuwe relatie.
In mijn ogen heeft God man en vrouw geschapen om elkaar aan te vullen, te ondersteunen en te beschermen. En ik voel me gesterkt door de uitspraken van Paulus, die jonge weduwen oproept om opnieuw te trouwen.

Dat ben ik helemaal met je eens, is ook heel erg mooi natuurlijk! Maar soms gaat God een andere weg met iemand, waardoor iemands leven niet minder waardevol hoeft te zijn. Dat is meer waar ik op doelde. Er zijn meer dingen in het leven, waar je voldoening uit kunt halen. Gefrustreerd zoeken naar een partner, kan je leven ook gaan beheersen. Dat lijkt mij ook niet de bedoeling.

Berichten: 5057

MARIJAN072 schreef:

Dat ben ik helemaal met je eens, is ook heel erg mooi natuurlijk! Maar soms gaat God een andere weg met iemand, waardoor iemands leven niet minder waardevol hoeft te zijn. Dat is meer waar ik op doelde. Er zijn meer dingen in het leven, waar je voldoening uit kunt halen. Gefrustreerd zoeken naar een partner, kan je leven ook gaan beheersen. Dat lijkt mij ook niet de bedoeling.

Gefrustreerd zoeken is voor mij een bewijs dat het herstelproces nog niet volledig afgerond is.

Berichten: 641

CHATULIEM619 schreef:

We gaan uit van de case van een vrouw die noodgedwongen van haar man heeft moeten scheiden. In deze situatie ga je in het herstelproces natuurlijk onderwerpen bespreken als vertrouwen en een van de stappen in dit proces is natuurlijk je weer open te stellen voor een nieuwe relatie.
In mijn ogen heeft God man en vrouw geschapen om elkaar aan te vullen, te ondersteunen en te beschermen. En ik voel me gesterkt door de uitspraken van Paulus, die jonge weduwen oproept om opnieuw te trouwen.

dezelfde paulus die merdere malen schrijft dat je gebonden blijft to die persoon overleden is, hence; weduwe...
of overspel, of de partner die zelf wegloopt zoals in 1 cor 7.
kunnen we toch niet omheen? jan is niet dood in de casus.

mat 19:

3 En er kwamen Farizeeën tot Hem om Hem te verzoeken, en zij zeiden: Is het geoorloofd zijn vrouw weg te zenden om allerlei redenen? 4 Hij antwoordde en zeide: Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper hen van den beginne als man en vrouw heeft gemaakt? 5 En Hij zeide: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en die twee zullen tot één vlees zijn. 6 Zo zijn zij niet meer twee, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. 7 Zij zeiden tot Hem: Waarom heeft Mozes dan bevolen een scheidbrief te geven en haar (daarmede) weg te zenden? 8 Hij zeide tot hen: Mozes heeft u met het oog op de hardheid uwer harten toegestaan uw vrouwen weg te zenden, maar van den beginne is het zo niet geweest. 9 Doch Ik zeg u: Wie zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan hoererij en een andere trouwt, pleegt echtbreuk. 10 De discipelen zeiden tot Hem: Indien voor een man de zaak met zijn vrouw zó staat, is het niet raadzaam te trouwen. 11 Doch Hij zeide tot hen: Niet allen vatten dit woord, alleen zij, aan wie het gegeven is. 12 Er zijn immers gesnedenen, die zo uit de moederschoot geboren zijn, en er zijn gesnedenen, die door de mensen gesneden zijn, en er zijn gesnedenen, die zichzelf gesneden hebben, ter wille van het Koninkrijk der hemelen. Die het vatten kan, die vatte het.

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

dezelfde paulus die merdere malen schrijft dat je gebonden blijft to die persoon overleden is, hence; weduwe...
of overspel, of de partner die zelf wegloopt zoals in 1 cor 7.
kunnen we toch niet omheen? jan is niet dood in de casus.

mat 19:

3 En er kwamen Farizeeën tot Hem om Hem te verzoeken, en zij zeiden: Is het geoorloofd zijn vrouw weg te zenden om allerlei redenen? 4 Hij antwoordde en zeide: Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper hen van den beginne als man en vrouw heeft gemaakt? 5 En Hij zeide: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en die twee zullen tot één vlees zijn. 6 Zo zijn zij niet meer twee, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. 7 Zij zeiden tot Hem: Waarom heeft Mozes dan bevolen een scheidbrief te geven en haar (daarmede) weg te zenden? 8 Hij zeide tot hen: Mozes heeft u met het oog op de hardheid uwer harten toegestaan uw vrouwen weg te zenden, maar van den beginne is het zo niet geweest. 9 Doch Ik zeg u: Wie zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan hoererij en een andere trouwt, pleegt echtbreuk. 10 De discipelen zeiden tot Hem: Indien voor een man de zaak met zijn vrouw zó staat, is het niet raadzaam te trouwen. 11 Doch Hij zeide tot hen: Niet allen vatten dit woord, alleen zij, aan wie het gegeven is. 12 Er zijn immers gesnedenen, die zo uit de moederschoot geboren zijn, en er zijn gesnedenen, die door de mensen gesneden zijn, en er zijn gesnedenen, die zichzelf gesneden hebben, ter wille van het Koninkrijk der hemelen. Die het vatten kan, die vatte het.

Het voordeel van een casus is dat het één concreet voorbeeld is, waar ik dus één concreet antwoord op geef. In andere gevallen gelden andere principes, en moet weer afgewogen worden wat het beste is.
In dit geval gaat de volharding van zonde van de man boven de zonde van de echtscheiding uit. En dan zou de echtscheiding dus niet als echtscheiding beschouwd moeten worden. Het is immers noodzakelijk geworden in verband met levensgevaar.

Berichten: 838

CHATULIEM619 schreef:

Het voordeel van een casus is dat het één concreet voorbeeld is, waar ik dus één concreet antwoord op geef. In andere gevallen gelden andere principes, en moet weer afgewogen worden wat het beste is.
In dit geval gaat de volharding van zonde van de man boven de zonde van de echtscheiding uit. En dan zou de echtscheiding dus niet als echtscheiding beschouwd moeten worden. Het is immers noodzakelijk geworden in verband met levensgevaar.

Precies, je kunt niet elk geval of elke situatie af doen met 'het staat nu eenmaal zo in de Bijbel', en dan 1 tekst geven.
Dan zou je, zo'n vrouw als Elske, daarbij nog met een schuldcomplex kunnen opzadelen.

Berichten: 226

CHATULIEM619 schreef:

Dit vind ik nu een typisch voorbeeld waarin de gemeente van de Heer een cruciale rol kan spelen. Allereerst vind ik dat de gemeente als bescherming zou moeten dienen voor de vrouw. Dat kan op verschillende manieren, ten eerste een geestelijke bescherming. De kerk moet voor haar zwakkeren opkomen en wat is er zwakker, dan een vrouw, die mishandeld is door haar man en er alleen voor staat? In plaats van haar de les te lezen, zouden we haar kunnen helpen met een heleboel praktische dingen. Ook ervoor zorgen dat ze er niet alleen voor staat, maar dat er vanuit de gemeente allerlei hulp kan worden ontwikkeld. Helpen met verhuizen, helpen met huis inrichten, helpen met oppas op de kinderen, er zijn zoveel mogelijkheden om juist te laten zien, dat we haar niet laten vallen, maar dat we haar steunen in haar moeilijke omstandigheden.
Een van de grootste problemen is vaak: wie is nog te vertrouwen en kan ik iedereen vertrouwen? Ik denk dat de kerk als eerste taak heeft te laten zien dat we te vertrouwen zijn.

Ten tweede denk ik dat de man eens onderhanden genomen moet worden en ik zou er niet voor terug deinzen hem de deur te wijzen als hij volhardt in zijn zonde. Mensen die hun zonde liefhebben zijn geestelijk niet te bereiken, en ik denk ook dat een statement van de kerk het vertrouwen van de verwonde vrouw alleen zou doen toenemen. Je kunt niet het ene aanpakken en het andere maar laten liggen.

Als hier het vertrouwen gekweekt wordt, kun je als kerk vol vertrouwen de vrouw begeleiden als ze een nieuwe relatie gevonden heeft. En zoals je terecht opmerkt er is natuurlijk een fase waarin je weer tot jezelf moet komen. Maar ik denk dat je pas echt geconfronteerd wordt met het verleden in een nieuwe relatie.

Hier ben ik het helemaal mee eens!
Als een gemeente zich zo opstelt is zij als het ware een veilige muur rondom zo'n getraumatiseert gezin.
Geweldig als dit zo gebeurd

Berichten: 2463

CHATULIEM619 schreef:

Dit vind ik nu een typisch voorbeeld waarin de gemeente van de Heer een cruciale rol kan spelen. Allereerst vind ik dat de gemeente als bescherming zou moeten dienen voor de vrouw. Dat kan op verschillende manieren, ten eerste een geestelijke bescherming. De kerk moet voor haar zwakkeren opkomen en wat is er zwakker, dan een vrouw, die mishandeld is door haar man en er alleen voor staat? In plaats van haar de les te lezen, zouden we haar kunnen helpen met een heleboel praktische dingen. Ook ervoor zorgen dat ze er niet alleen voor staat, maar dat er vanuit de gemeente allerlei hulp kan worden ontwikkeld. Helpen met verhuizen, helpen met huis inrichten, helpen met oppas op de kinderen, er zijn zoveel mogelijkheden om juist te laten zien, dat we haar niet laten vallen, maar dat we haar steunen in haar moeilijke omstandigheden.
Een van de grootste problemen is vaak: wie is nog te vertrouwen en kan ik iedereen vertrouwen? Ik denk dat de kerk als eerste taak heeft te laten zien dat we te vertrouwen zijn.

Ten tweede denk ik dat de man eens onderhanden genomen moet worden en ik zou er niet voor terug deinzen hem de deur te wijzen als hij volhardt in zijn zonde. Mensen die hun zonde liefhebben zijn geestelijk niet te bereiken, en ik denk ook dat een statement van de kerk het vertrouwen van de verwonde vrouw alleen zou doen toenemen. Je kunt niet het ene aanpakken en het andere maar laten liggen.

Ok, Els is de deur uit, de kerk/gemeente heeft haar liefdevol opgevangen, ze is gescheiden enz. enz. maar wat ging er aan vooraf??
Niet de vraag of mishandeling is toegestaan, want dat is fout maar hoe kwam het balletje aan het rollen ?? En wie heeft het verhaal van de man van Els gehoord ?? Nee ik wil hem niet goedpraten, verre van dat zelfs.
Ik heb een vraag bij de stelling "dat de man eens onderhanden genomen moet worden" Ik stel me zo voor dat Els met haar pijn en verdriet aanklopt bij het pastoraal team, en daar haar verhaal doet. En dan?? Is het de taak van de kerk/gemeente om contact op te nemen met de man van Els, met het gevaar dat hij Els nog meer mishandeld? Of verwijst het pastoraal team Els door naar de professionele hulpverlening, als dan niet christelijk. Bij mishandeling kan ze zelfs opgenomen worden in een "vrouwenhuis". Het pastoraal team is hierin aan handen en voeten gebonden denk ik. En iemand de deur wijzen zonder het verhaal van 2 kanten te hebben gehoord lijkt me ook niet echt verstandig. Dus zo eenvoudig ligt het allemaal niet.

Als hier het vertrouwen gekweekt wordt, kun je als kerk vol vertrouwen de vrouw begeleiden als ze een nieuwe relatie gevonden heeft. En zoals je terecht opmerkt er is natuurlijk een fase waarin je weer tot jezelf moet komen. Maar ik denk dat je pas echt geconfronteerd wordt met het verleden in een nieuwe relatie.

Ik ben het overigens wel met de stellingname eens dat de kerk/gemeente een belangrijke rol kan spelen in de verwerking/genezing van een beschadiging vanuit een relatie.

Berichten: 226

CROSSROAD317 schreef:

Ik ben het overigens wel met de stellingname eens dat de kerk/gemeente een belangrijke rol kan spelen in de verwerking/genezing van een beschadiging vanuit een relatie.

Ja Cross je hebt natuurlijk gelijk er zijn altijd 2 kanten aan zo'n verhaal
Toch denk ik dat een gemeente er goed aan doet om op te komen voor het zwakste. En in dit verhaal zijn dat volgens mij De kinderen met hun moeder.

Berichten: 5057

CROSSROAD317 schreef:

Ok, Els is de deur uit, de kerk/gemeente heeft haar liefdevol opgevangen, ze is gescheiden enz. enz. maar wat ging er aan vooraf??
Niet de vraag of mishandeling is toegestaan, want dat is fout maar hoe kwam het balletje aan het rollen ?? En wie heeft het verhaal van de man van Els gehoord ?? Nee ik wil hem niet goedpraten, verre van dat zelfs.

Als ik de case goed heb gelezen, is er al een aantal pogingen ondernomen hem therapie aan te bieden en heeft hij dat categorisch geweigerd. Waar het mij om gaat, is dat de verantwoordelijkheid gelegd moet worden waar deze hoort. Ik heb nl zelf in de praktijk meegemaakt dat de man ontzien werd, zelfs ouderling mocht blijven. En hoe dat precies vorm zou moeten krijgen is ten tweede.

CROSSROAD317 schreef:

Ik heb een vraag bij de stelling "dat de man eens onderhanden genomen moet worden" Ik stel me zo voor dat Els met haar pijn en verdriet
aanklopt bij het pastoraal team, en daar haar verhaal doet. En dan?? Is het de taak van de kerk/gemeente om contact op te nemen met de man van Els, met het gevaar dat hij Els nog meer mishandeld? Of verwijst het pastoraal team Els door naar de professionele hulpverlening, als dan niet christelijk. Bij mishandeling kan ze zelfs opgenomen worden in een "vrouwenhuis". Het pastoraal team is hierin aan handen en voeten gebonden denk ik. En iemand de deur wijzen zonder het verhaal van 2 kanten te hebben gehoord lijkt me ook niet echt verstandig. Dus zo eenvoudig ligt het allemaal niet.

Ik denk dat dit boven een pastoraal team uit gaat, ik zit meer te denken aan een diakonaal team. Er zitten nl. ook veel praktische consequenties aan een scheiding. Eerst een diakonaal team, zodat ze zo snel mogelijk weer op de benen komt en daarna een pastoraal team, want later blijkt pas wat de diepte van de wonden is.

Berichten: 5407

IMKE917 schreef:

En hier ben ik het niet mee eens. Die sabiliteit in haar leven zal er eerst moeten zijn!!!
Dat het verder kan groeien in een nieuwe relatie, ja prima, maar niet doordat ze opnieuw trouwt word ze stabiel.

En idd er zijn kerken die het principe handhaven, eens gescheiden voor altijd alleen. Helaas, wat een veroordeling en pijn er nog weer overheen. Dan denk ik ......bij God mag je altijd opnieuw beginnen, maar zijn grondpersoneel !!??.........pffff

Ik zit hier eens even te lezen en vind eigenlijk dat jullie een heleboel vinden en in zitten te vullen........Een scheiding is voor mannen én vrouwen een moeizaam proces, wat er aan voorafgaat daar hoor je vaak een fractie van en weten degenen die het aangaan het best. het gaat er vaak om wat je niet weet. Ik denk dat het dan ook heel moeilijk in te vullen is wat de juiste weg is en wat goed is voor die persoon.........We hebben het over mensen met hun karakters en hun eigenschappen......en dat is per individu verschillend.....
Ik wordt er echt een beetje naar van om te lezen hoe het allemaal wel moet en hoe goed jullie het wel weten......
Helaas.....de praktijk is wat weerbarstiger denk ik......

Berichten: 838

WILLEMIJN232 schreef:

Ik zit hier eens even te lezen en vind eigenlijk dat jullie een heleboel vinden en in zitten te vullen........Een scheiding is voor mannen én vrouwen een moeizaam proces, wat er aan voorafgaat daar hoor je vaak een fractie van en weten degenen die het aangaan het best. het gaat er vaak om wat je niet weet. Ik denk dat het dan ook heel moeilijk in te vullen is wat de juiste weg is en wat goed is voor die persoon.........We hebben het over mensen met hun karakters en hun eigenschappen......en dat is per individu verschillend.....
Ik wordt er echt een beetje naar van om te lezen hoe het allemaal wel moet en hoe goed jullie het wel weten......
Helaas.....de praktijk is wat weerbarstiger denk ik......

Deze discussie wordt wel gevoerd door mensen die zelf gescheiden zijn.
Zouden die niet weten hoe het in de praktijk is ??

Berichten: 735

IMKE917 schreef:

Deze discussie wordt wel gevoerd door mensen die zelf gescheiden zijn.
Zouden die niet weten hoe het in de praktijk is ??

Zat te twijfelen of ik zou reageren of niet... Maar geloof ga het toch doen,
Vind het moeilijk heel moeilijk want die hele casus komt me eng bekent voor...

Maar om even op Imke te reageren, ja er wordt idd veelal gereageert door mensen die zelf gescheiden zijn, maar geen enkele scheidin in het zelfde en geen mens beleeft het zelfde...

Zelf ben ik nu voor de 3de keer getrouwd... En helaas zoals ik al aangaf het verhaal van de casus komt mij eng bekent voor,

Zeker na men 1ste scheiding heb ik heel heel veel gesprekken gehad met onze dominee, soms even kort, dat hij even aan kwam waaien om simpel even te vragen goh hoe gaat het, soms hele avonden, ochtenden of middagen praten...

En nog 12 jaar laten ben ik die man nog dankbaar....

Hij heeft me laten zien dat ik er mocht zijn, dat ik men geloof niet aan de wilgen hoefde te hangen door alles wat we mee maakten en mee hadden gemaakt ( men oudste en ik) en ook dat ik me niet schuldig hoefde te voelen omdat ik gescheiden was ( mij was geleert dat het niet mocht vanuit de bijbel)
Maar ook het simpele stukje belangstelling... het er zijn voor iemand en zeker ook de diepgaande gesprekken over het geloof die ik met hem heb gehad,
Gelukkig hebben we nu nog veel contact, vaak denk ik wel eens die man was meer dan alleen dominee op dat moment was hij een engel, hij heeft zoveel voor me gedaan.

Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Ik zit hier eens even te lezen en vind eigenlijk dat jullie een heleboel vinden en in zitten te vullen........Een scheiding is voor mannen én vrouwen een moeizaam proces, wat er aan voorafgaat daar hoor je vaak een fractie van en weten degenen die het aangaan het best. het gaat er vaak om wat je niet weet. Ik denk dat het dan ook heel moeilijk in te vullen is wat de juiste weg is en wat goed is voor die persoon.........We hebben het over mensen met hun karakters en hun eigenschappen......en dat is per individu verschillend.....
Ik wordt er echt een beetje naar van om te lezen hoe het allemaal wel moet en hoe goed jullie het wel weten......
Helaas.....de praktijk is wat weerbarstiger denk ik......

Daarmee geef je ook meteen de beperking aan van een case. Maar je kunt wel je uitgangspunten formuleren en dan in de praktijk die vorm proberen te geven. Dan zul je natuurlijk tegen nog meer problemen oplopen, maar er is toch niks op tegen om te kijken vanuit welk oogpunt je mensen wilt benaderen?

Berichten: 4047

IMKE917 schreef:

Precies, je kunt niet elk geval of elke situatie af doen met 'het staat nu eenmaal zo in de Bijbel', en dan 1 tekst geven.
Dan zou je zo'n vrouw als Elske daarbij nog met een schuldcomplex kunnen opzadelen.

dat is precies waarom ik de discussie dus aan ben gegaan binnen onze gemeente. zelf ben ik vrij goed onderlegd, maar er zijn ook mensen die hierin veel kwetsbaarder zijn, en dus levenslang eenzaam zouden zijn.
er zijn namelijk ook gemeenten waar een predikant wel betrokken is in een pastoraal gesprek, maar toch ook volgens andere lijnen denkt.
hij baseert zijn mening op bijbelse gronden, ik baseer mijn mening op bijbelse gronden.
de één neemt alleen de zogenaamde "scheidings-teksten" en de ander neemt er ook de gedeelten bij op die laten zien hoe God is.
hoe gevoelig God is op rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid voor je gezin/huwelijk nemen.
wat ik heel mooi vond om te zien, is dat je dan dus met kerkeraadsleden een goed en persoonlijk gesprek kunt hebben, ondanks dat je van mening verschilt.
voorwaarde daarbij is wel dat je je bewust bent, beiden op zoek te zijn naar de Waarheid in de bijbel; hoe verschillend de uitkomst dan die zoektocht ook kan zijn.

het schuldcomplex bleef uit, imke; maar ik moet wel zeggen dat een dergelijk gesprek zowel mooi, als ook heel pijnlijk kan zijn. ook vind ik het erg moeilijk, niet aan de sacramenten deel te kunnen nemen, hoewel ik verwacht dat ik de zegen evenwel zal ontvangen.

Berichten: 838

HANNAH810 schreef:

dat is precies waarom ik de discussie dus aan ben gegaan binnen onze gemeente. zelf ben ik vrij goed onderlegd, maar er zijn ook mensen die hierin veel kwetsbaarder zijn, en dus levenslang eenzaam zouden zijn.
er zijn namelijk ook gemeenten waar een predikant wel betrokken is in een pastoraal gesprek, maar toch ook volgens andere lijnen denkt.
hij baseert zijn mening op bijbelse gronden, ik baseer mijn mening op bijbelse gronden.
de één neemt alleen de zogenaamde "scheidings-teksten" en de ander neemt er ook de gedeelten bij op die laten zien hoe God is.
hoe gevoelig God is op rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid voor je gezin/huwelijk nemen.
wat ik heel mooi vond om te zien, is dat je dan dus met kerkeraadsleden een goed en persoonlijk gesprek kunt hebben, ondanks dat je van mening verschilt.
voorwaarde daarbij is wel dat je je bewust bent, beiden op zoek te zijn naar de Waarheid in de bijbel; hoe verschillend de uitkomst dan die zoektocht ook kan zijn.

het schuldcomplex bleef uit, imke; maar ik moet wel zeggen dat een dergelijk gesprek zowel mooi, als ook heel pijnlijk kan zijn. ook vind ik het erg moeilijk, niet aan de sacramenten deel te kunnen nemen, hoewel ik verwacht dat ik de zegen evenwel zal ontvangen.

Heel mooi Hannah, dat er gesprek op gang is gekomen met de kerkeraad. Zo hoort het ook, in gesprek met elkaar luisteren en begrip hebben. Maar heel jammer dat je niet mee mag doen aan de sacramenten, heel jammer!
In mijn gemeente is het gesprek recent ook op gang gekomen, gelukkig!!!
Deze discussie ging erover om een 2e huwelijk, na een scheiding, in te laten zegenen.
Hierbij hebben mensen, uit de gemeente en de raad, hun zienswijze echt overboord gegooid en zijn anders gaan denken. Ze zijn de MENS achter de teksten gaan zien en hebben de liefde van Jezus de boventoon laten voeren. Ik vind het heel gaaf, en ben echt dankbaar, om deze verandering te zien en mee te maken.

Berichten: 5057

ROBBEDOES873 schreef:

Zat te twijfelen of ik zou reageren of niet... Maar geloof ga het toch doen,
Vind het moeilijk heel moeilijk want die hele casus komt me eng bekent voor...

Maar om even op Imke te reageren, ja er wordt idd veelal gereageert door mensen die zelf gescheiden zijn, maar geen enkele scheidin in het zelfde en geen mens beleeft het zelfde...

Zelf ben ik nu voor de 3de keer getrouwd... En helaas zoals ik al aangaf het verhaal van de casus komt mij eng bekent voor,

Zeker na men 1ste scheiding heb ik heel heel veel gesprekken gehad met onze dominee, soms even kort, dat hij even aan kwam waaien om simpel even te vragen goh hoe gaat het, soms hele avonden, ochtenden of middagen praten...

En nog 12 jaar laten ben ik die man nog dankbaar....

Hij heeft me laten zien dat ik er mocht zijn, dat ik men geloof niet aan de wilgen hoefde te hangen door alles wat we mee maakten en mee hadden gemaakt ( men oudste en ik) en ook dat ik me niet schuldig hoefde te voelen omdat ik gescheiden was ( mij was geleert dat het niet mocht vanuit de bijbel)
Maar ook het simpele stukje belangstelling... het er zijn voor iemand en zeker ook de diepgaande gesprekken over het geloof die ik met hem heb gehad,
Gelukkig hebben we nu nog veel contact, vaak denk ik wel eens die man was meer dan alleen dominee op dat moment was hij een engel, hij heeft zoveel voor me gedaan.

Does, wat fijn dat je zo goed opgevangen bent. Het is nu precies wat ik bedoel.

Berichten: 735

CHATULIEM619 schreef:

Does, wat fijn dat je zo goed opgevangen bent. Het is nu precies wat ik bedoel.

Tnx Chat.....

Hij heeft zelfs Henk even toegesproken om toch vooral wel goed voor me te zijn Knipoog smiley

Berichten: 2706

ROBBEDOES873 schreef:

Zat te twijfelen of ik zou reageren of niet... Maar geloof ga het toch doen,
Vind het moeilijk heel moeilijk want die hele casus komt me eng bekent voor...

Maar om even op Imke te reageren, ja er wordt idd veelal gereageert door mensen die zelf gescheiden zijn, maar geen enkele scheidin in het zelfde en geen mens beleeft het zelfde...

Zelf ben ik nu voor de 3de keer getrouwd... En helaas zoals ik al aangaf het verhaal van de casus komt mij eng bekent voor,

Zeker na men 1ste scheiding heb ik heel heel veel gesprekken gehad met onze dominee, soms even kort, dat hij even aan kwam waaien om simpel even te vragen goh hoe gaat het, soms hele avonden, ochtenden of middagen praten...

En nog 12 jaar laten ben ik die man nog dankbaar....

Hij heeft me laten zien dat ik er mocht zijn, dat ik men geloof niet aan de wilgen hoefde te hangen door alles wat we mee maakten en mee hadden gemaakt ( men oudste en ik) en ook dat ik me niet schuldig hoefde te voelen omdat ik gescheiden was ( mij was geleert dat het niet mocht vanuit de bijbel)
Maar ook het simpele stukje belangstelling... het er zijn voor iemand en zeker ook de diepgaande gesprekken over het geloof die ik met hem heb gehad,
Gelukkig hebben we nu nog veel contact, vaak denk ik wel eens die man was meer dan alleen dominee op dat moment was hij een engel, hij heeft zoveel voor me gedaan.

Goed om te horen, Does. Veel CM-ers hebben hele slechte ervaringen als het gaat om het pastoraat en de scheiding. En als een gelovige vrouw als Hannah van de sacramenten, lees het Avondmaal, wordt uitgesloten vind ik dat veel te ver gaan. Veel gescheiden mensen hebben de kerk, ook vanwege de slechte behandeling verlaten. Met zoveel gescheiden mensen zou het pastoraat beter toegerust moeten zijn. Dat maakt het alleen maar mooi als het in jouw geval wel goed bleek te gaan.

Thomas, een goed pastoraat bewaart gelovigen voor de kerk als er crisis is.

Berichten: 2706

ROBBEDOES873 schreef:

Zat te twijfelen of ik zou reageren of niet... Maar geloof ga het toch doen,
Vind het moeilijk heel moeilijk want die hele casus komt me eng bekent voor...

Maar om even op Imke te reageren, ja er wordt idd veelal gereageert door mensen die zelf gescheiden zijn, maar geen enkele scheidin in het zelfde en geen mens beleeft het zelfde...

Zelf ben ik nu voor de 3de keer getrouwd... En helaas zoals ik al aangaf het verhaal van de casus komt mij eng bekent voor,

Zeker na men 1ste scheiding heb ik heel heel veel gesprekken gehad met onze dominee, soms even kort, dat hij even aan kwam waaien om simpel even te vragen goh hoe gaat het, soms hele avonden, ochtenden of middagen praten...

En nog 12 jaar laten ben ik die man nog dankbaar....

Hij heeft me laten zien dat ik er mocht zijn, dat ik men geloof niet aan de wilgen hoefde te hangen door alles wat we mee maakten en mee hadden gemaakt ( men oudste en ik) en ook dat ik me niet schuldig hoefde te voelen omdat ik gescheiden was ( mij was geleert dat het niet mocht vanuit de bijbel)
Maar ook het simpele stukje belangstelling... het er zijn voor iemand en zeker ook de diepgaande gesprekken over het geloof die ik met hem heb gehad,
Gelukkig hebben we nu nog veel contact, vaak denk ik wel eens die man was meer dan alleen dominee op dat moment was hij een engel, hij heeft zoveel voor me gedaan.

Goed om te horen, Does. Veel CM-ers hebben hele slechte ervaringen als het gaat om het pastoraat en de scheiding. En als een gelovige vrouw als Hannah van de sacramenten, lees het Avondmaal, wordt uitgesloten vind ik dat veel te ver gaan. Veel gescheiden mensen hebben de kerk, ook vanwege de slechte behandeling verlaten. Met zoveel gescheiden mensen zou het pastoraat beter toegerust moeten zijn. Dat maakt het alleen maar mooi als het in jouw geval wel goed bleek te gaan.

Thomas, een goed pastoraat bewaart gelovigen voor de kerk als er crisis is.

Berichten: 919

THOMAS968 schreef:

Goed om te horen, Does. Veel CM-ers hebben hele slechte ervaringen als het gaat om het pastoraat en de scheiding. En als een gelovige vrouw als Hannah van de sacramenten, lees het Avondmaal, wordt uitgesloten vind ik dat veel te ver gaan. Veel gescheiden mensen hebben de kerk, ook vanwege de slechte behandeling verlaten. Met zoveel gescheiden mensen zou het pastoraat beter toegerust moeten zijn. Dat maakt het alleen maar mooi als het in jouw geval wel goed bleek te gaan.

Thomas, een goed pastoraat bewaart gelovigen voor de kerk als er crisis is.

Waren alle dominees maar zo, ze zouden nog een studie Pastoraat moeten doen, juist als het moeilijk is, laten velen je vallen, ook trekt de man vaak aan het kortste eind, is er meer begrip voor de vrouw en evt. kinderen. Als een man een fout maakt, moet hij dan gelijk verstoten worden door de kerk? Wat zou JEZUS doen?

Berichten: 2109

EVA685 schreef:

Waren alle dominees maar zo, ze zouden nog een studie Pastoraat moeten doen, juist als het moeilijk is, laten velen je vallen, ook trekt de man vaak aan het kortste eind, is er meer begrip voor de vrouw en evt. kinderen. Als een man een fout maakt, moet hij dan gelijk verstoten worden door de kerk? Wat zou JEZUS doen?

Tijdens opleidingen voor predikanten is er al meer aandacht voor pastoraat annex maatschappelijk werk. Tegelijk zie je in kerken vaak een andere tendens, namelijk dat er meer gebruik gemaakt wordt van andere gemeenteleden middels een pastoraal team o.i.d. om zo de predikant te ontlasten danwel zich meer te kunnen laten richten op zijn onderwijzende herdersfunctie. Want in de loop der eeuwen is wel duidelijk geworden dat een predikant teveel aan taken toebedeeld heeft gekregen, die niet noodzakelijkerwijs bij hem hoeven te liggen.

Henk, die voorstander is van functioneren als lichaam in de gemeente, waarbij ieder zijn/haar taak heeft om er zo voor elkaar te zijn. Dit is zeker in situaties van scheiden van belang. Na mijn scheiding heb ik wel heel duidelijk mogen ervaren wat voor warm nest een kerkgemeenschap kan zijn. Zowel de ouderling als een aantal gemeenteleden waren er voor me zonder direct klaar te staan met allerhande donderpreken en zo. Ik kon mijn ei kwijt en ze ondersteunden me praktisch waar nodig en mogelijk.

Berichten: 735

Ik moet eerlijkheids halve nog wel even vermelden dat het in die tijd niet om men "eigen"dominee ging, Door hem ben ik overgegaan naar een andere kerk, de dominee van mijn "eigen" kerk wist idd niet hoe er mee om te gaan zoals je helaas vaak ziet, Nu is de goeie man inmiddels wel "mijn"dominee of zoals de kinderen plachten te zeggen "onze"vriend Knipoog smiley

Maar wat we denk ik vaak vergeten is het volgende ook dominees, voorgangers ed zijn ook mensen, ja ze hebben er voor geleerd, maar ik denk dat het ook van de persoon zelf afhangt hoe iemand met de situatie omgaat....

Berichten: 919

GRIFFIN748 schreef:

dooddoener 1e klas: 'wie trouwt doet goed, wie niet trouwt doet beter'

(dan doe ik het zo slecht nog niet...)

Of je moet branden van begeerte, dan zegt Paulus trouwen, wat nu als het alleen een LAT relatie blijft.

Berichten: 919

HENK710 schreef:

Tijdens opleidingen voor predikanten is er al meer aandacht voor pastoraat annex maatschappelijk werk. Tegelijk zie je in kerken vaak een andere tendens, namelijk dat er meer gebruik gemaakt wordt van andere gemeenteleden middels een pastoraal team o.i.d. om zo de predikant te ontlasten danwel zich meer te kunnen laten richten op zijn onderwijzende herdersfunctie. Want in de loop der eeuwen is wel duidelijk geworden dat een predikant teveel aan taken toebedeeld heeft gekregen, die niet noodzakelijkerwijs bij hem hoeven te liggen.

Henk, die voorstander is van functioneren als lichaam in de gemeente, waarbij ieder zijn/haar taak heeft om er zo voor elkaar te zijn. Dit is zeker in situaties van scheiden van belang. Na mijn scheiding heb ik wel heel duidelijk mogen ervaren wat voor warm nest een kerkgemeenschap kan zijn. Zowel de ouderling als een aantal gemeenteleden waren er voor me zonder direct klaar te staan met allerhande donderpreken en zo. Ik kon mijn ei kwijt en ze ondersteunden me praktisch waar nodig en mogelijk.

Toch voel je je denk ik vertrouwder bij je eigen dominee, i.pv. Pastoraal werker, een dominee heeft toch iets meer gezag vind ik.

Berichten: 4047

EVA685 schreef:

Toch voel je je denk ik vertrouwder bij je eigen dominee, i.pv. Pastoraal werker, een dominee heeft toch iets meer gezag vind ik.

voor mij heeft alleen God/de bijbel gezag
en de dominee is er om de bijbel uit te leggen en tot troost en vermaan te gebruiken.

Berichten: 838

EVA685 schreef:

Toch voel je je denk ik vertrouwder bij je eigen dominee, i.pv. Pastoraal werker, een dominee heeft toch iets meer gezag vind ik.

Dat gaat niet altijd op Eva.
Met mijn toenmalige predikant had ik totaal geen band. Hij heeft goed geholpen, vooral in de praktische dingen daar niet van, maar 2 jaar later kreeg ik contact met een pastoraal werkster en daar heb ik erg veel aan gehad. Heb veel van haar geleerd en zij heeft mij geholpen om het verdriet en de pijn van de scheiding te verwerken. Ik denk niet dat dat met gezag te maken heeft maar met vertrouwen hebben in elkaar.

Berichten: 2109

EVA685 schreef:

Toch voel je je denk ik vertrouwder bij je eigen dominee, i.pv. Pastoraal werker, een dominee heeft toch iets meer gezag vind ik.

Wat heeft een predikant in principe meer dan een ander? Is het niet juist beter om te kijken naar de gaven en talenten? Ik denk echt dat kerkleden een predikant in de loop der eeuwen teveel op een soort 'hij-staat-altijd-voor-ons-klaar'-positie hebben neergezet, ook nog eens geposteerd op een soort voetstuk. Mede daardoor is men denk ik wel teveel gaan vragen van predikanten!

Daarnaast draait het niet zozeer om gezag, maar veel meer om vertrouwen, zoals denk ik het voorbeeld van Robbedoes ook wel aangeeft.

Berichten: 2706

HENK710 schreef:

Wat heeft een predikant in principe meer dan een ander? Is het niet juist beter om te kijken naar de gaven en talenten? Ik denk echt dat kerkleden een predikant in de loop der eeuwen teveel op een soort 'hij-staat-altijd-voor-ons-klaar'-positie hebben neergezet, ook nog eens geposteerd op een soort voetstuk. Mede daardoor is men denk ik wel teveel gaan vragen van predikanten!

Daarnaast draait het niet zozeer om gezag, maar veel meer om vertrouwen, zoals denk ik het voorbeeld van Robbedoes ook wel aangeeft.

Predikanten en voorgangers zijn ook in een andere positie gekomen. Meer tussen dan boven de mensen, naar de geest van de tijd. Het beeld van herder gaat nog wel op maar het beeld van de kudde is achterhaald. Predikanten kunnen ook niet alle eigenschappen die ze zouden moeten hebben in zich verenigen. Er zijn in elke geloofsgemeenschap wel mensen met in te zetten gaven. Iedereen die gescheiden is, is ervaringsdeskundige. Veel mensen hebben in tegenstelling tot veertig jaar geleden ook meer tijd. Het gaat dan om vertrouwen en relatie. Eva zou hooguit kunnen refereren aan een grotere bijbelkennis bij een predikant. Pastoraal medewerkers lopen hier natuurlijk wel tegenaan. Laten we deze idealisten wel behouden, een kerk is meer dan de prediking, hoe belangrijk ook. Als een ieder (een deel van) de talenten inzet en ziet waar die gebruikt kunnen worden dragen we bij aan betere gemeente. Goed voorbeeld doet goed volgen, zo werkt het nu eenmaal. Kerkverlating is niet iets waar we ons bij neer moeten leggen, maar wat we moeten voorkomen. Mensen die slecht behandeld werden en weg zijn gegaan zonder groeten, zie je meestal niet terug. Er is niet voor niets zoveel weerstand en wrok naar de kerk. Als deze kerkverlaters empathie hadden ervaren, was dat niet zo geweest.

Thomas

Berichten: 919

IMKE917 schreef:

Dat gaat niet altijd op Eva.
Met mijn toenmalige predikant had ik totaal geen band. Hij heeft goed geholpen, vooral in de praktische dingen daar niet van, maar 2 jaar later kreeg ik contact met een pastoraal werkster en daar heb ik erg veel aan gehad. Heb veel van haar geleerd en zij heeft mij geholpen om het verdriet en de pijn van de scheiding te verwerken. Ik denk niet dat dat met gezag te maken heeft maar met vertrouwen hebben in elkaar.

Met gezag, bedoel ik ook vertrouwen, verkeerd verwoord dus, van een
dominee verwacht ik dat hij oprecht is en bij iemand anders moet je dat afwachten, je overgeven.