Geeft God naar kracht of naar behoefte?

Berichten: 2978

Een vraag die vaak bij me boven komt........ik geloof dat God Zijn kinderen dat geeft wat Hem goed lijkt,maar hoe moeten wij als mensen dat zien?Krijgt een zwakkere persoon een sterke partner of is dat iets wat wij als mensen kiezen?Het is een vaak gebruikte zin:je krijgt nooit meer op je bord dan je aankunt........het klinkt zo mooi maar ik denk dat velen hier weten dat het hard is om een vol bord te krijgen.
Doet God aan beloning?(knap gedaan Mijn kind,hierna zal alles beter worden)of zet God Zijn sterkere kinderen in voor de "volgende klus"?

Mijn gedachtengang is waarschijnlijk moeilijk te volgen maar wie weet is er iemand die begrijpt wat ik bedoel en anders moet ik de rugzak maar eens opentrekken Knipoog smiley

Berichten: 4047

LEANNE226 schreef:

Een vraag die vaak bij me boven komt........ik geloof dat God Zijn kinderen dat geeft wat Hem goed lijkt,maar hoe moeten wij als mensen dat zien?Krijgt een zwakkere persoon een sterke partner of is dat iets wat wij als mensen kiezen?Het is een vaak gebruikte zin:je krijgt nooit meer op je bord dan je aankunt........het klinkt zo mooi maar ik denk dat velen hier weten dat het hard is om een vol bord te krijgen.
Doet God aan beloning?(knap gedaan Mijn kind,hierna zal alles beter worden)of zet God Zijn sterkere kinderen in voor de "volgende klus"?

Mijn gedachtengang is waarschijnlijk moeilijk te volgen maar wie weet is er iemand die begrijpt wat ik bedoel en anders moet ik de rugzak maar eens opentrekken Knipoog smiley

ik snap precies wat je zeggen wilt leanne;
ik denk dat het maar net is welk plan God met je leven heeft.
tuurlijk maak je je eigen keuzes, want als je in het kleine getrouw bent, zul je over veel gesteld worden;
dat impliceert dus dat je keuze hebt; ofwel je neemt je bordje vol voor je
of je schuift het van je af.
maar het is denk ik wel zo, dat wanneer je echt op zoek gaat met Gods wil in je leven, je steeds weer nieuwe dingen tegenkomt, waar je Zijn hulp bij nodig hebt.
en waar je geestelijk dus van kunt groeien.
als je bijvoorbeeld naar de Heere Jezus kijkt, dan was die ook wel eens moe van al die mensen die naar Hem toekwamen, om hulp en genezing.
hij vluchtte dan de berg op, om eens een hele nacht alleen met Zijn Vader te zijn, of ging in een bootje alleen het meer op, en liet de "schare" achter zich.
zo ook elia, als er even 400 baalpriesters een koppie kleiner zijn gemaakt, dan is hij zo (levens-) moe dat hij onder een jeneverstruik neerploft en zegt; Heere God, neem me alstublieft weg uit dit leven; ik ben er allemaal zoooo moe van!
wel mooi, dat de Heere Jezus dan versterkt wordt op de berg, en dat God elia een engel stuurt, niet om hem uit dit leven weg te nemen, maar om hem te versterken, zodat hij zijn taak weer op zich kan nemen.
t is echt waar; met God spring je over een berg (aan problemen en zorgen)

Berichten: 641

hannah, mooi gezegd. jusit door het lijden heen is God er. door onze zwakte word Zijn kracht zichtbaar.

rom 5:

1 Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus, 2 door wie wij ook de toegang hebben verkregen [in het geloof] tot deze genade, waarin wij staan, en roemen in de hoop op de heerlijkheid Gods. 3 En niet alleen (hierin), maar wij roemen ook in de verdrukkingen, daar wij weten, dat de verdrukking volharding uitwerkt, 4 en de volharding beproefdheid, en de beproefdheid hoop; 5 en de hoop maakt niet beschaamd, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door de heilige Geest, die ons gegeven is, 6 zo zeker als Christus, toen wij nog zwak waren, te zijner tijd voor goddelozen is gestorven.

Berichten: 2215

HANNAH810 schreef:

ik snap precies wat je zeggen wilt leanne;
ik denk dat het maar net is welk plan God met je leven heeft.
tuurlijk maak je je eigen keuzes, want als je in het kleine getrouw bent, zul je over veel gesteld worden;
dat impliceert dus dat je keuze hebt; ofwel je neemt je bordje vol voor je
of je schuift het van je af.
maar het is denk ik wel zo, dat wanneer je echt op zoek gaat met Gods wil in je leven, je steeds weer nieuwe dingen tegenkomt, waar je Zijn hulp bij nodig hebt.
en waar je geestelijk dus van kunt groeien.
als je bijvoorbeeld naar de Heere Jezus kijkt, dan was die ook wel eens moe van al die mensen die naar Hem toekwamen, om hulp en genezing.
hij vluchtte dan de berg op, om eens een hele nacht alleen met Zijn Vader te zijn, of ging in een bootje alleen het meer op, en liet de "schare" achter zich.
zo ook elia, als er even 400 baalpriesters een koppie kleiner zijn gemaakt, dan is hij zo (levens-) moe dat hij onder een jeneverstruik neerploft en zegt; Heere God, neem me alstublieft weg uit dit leven; ik ben er allemaal zoooo moe van!
wel mooi, dat de Heere Jezus dan versterkt wordt op de berg, en dat God elia een engel stuurt, niet om hem uit dit leven weg te nemen, maar om hem te versterken, zodat hij zijn taak weer op zich kan nemen.
t is echt waar; met God spring je over een berg (aan problemen en zorgen)

Gisteren hebben we in de kerk een psalm (oude berijming) gezongen, waar dit in staat. Weet jij welke psalm dit is, Hannah? Ik kan 'm niet meer vinden. Zo bemoedigend, net als vele psalmen w.o. psalm 42: 3 en 5.

Berichten: 4047

MARIJAN072 schreef:

Gisteren hebben we in de kerk een psalm (oude berijming) gezongen, waar dit in staat. Weet jij welke psalm dit is, Hannah? Ik kan 'm niet meer vinden. Zo bemoedigend, net als vele psalmen w.o. psalm 42: 3 en 5.

psalm 18 is dat marijan;
ik kan met U door sterke benden dringen,
met mijnen God zelfs over muren springen,
des HEEREN weg is gans volmaakt en recht
doorloutert rein en trouw al wat Hij zegt
Hij is een schild en schutsheer voor den vrome
voor wie tot Hem de toevlucht heeft genomen
wie is een God als Hij in tegenheen,
wie is een rots dan onze God alleen

t is God die mij met sterkte wil omgorden
Hij doet mijn weg volkomen effen worden
maakt dat mijn voet als die der hinden snelt,
terwijl Hij mij op mijne hoogten stelt
Hij leert mijn hand heldhaftig orelogen
mijn strijdbaar' arm verbreekt zelfs stalen bogen
mij gaf G'Uw schild, Uw hand heeft mij gesterkt
Uw goedheid heeft mijn grootheid uitgewerkt.

Mijn voet hebt Gij doen in de ruimte treden
mijn gang werd vast ik ben niet uitgegleden
de vijand week; ik volgd' en trof hem aan
en keerde niet, tot ik hem had voldaan....

psalm 18 vers 30;
want met U loop ik door een bende en met mijn God spring ik over een muur; Gods weg is volmaakt........

Berichten: 2978

HANNAH810 schreef:

ik snap precies wat je zeggen wilt leanne;
ik denk dat het maar net is welk plan God met je leven heeft.
tuurlijk maak je je eigen keuzes, want als je in het kleine getrouw bent, zul je over veel gesteld worden;
dat impliceert dus dat je keuze hebt; ofwel je neemt je bordje vol voor je
of je schuift het van je af.
maar het is denk ik wel zo, dat wanneer je echt op zoek gaat met Gods wil in je leven, je steeds weer nieuwe dingen tegenkomt, waar je Zijn hulp bij nodig hebt.
en waar je geestelijk dus van kunt groeien.
als je bijvoorbeeld naar de Heere Jezus kijkt, dan was die ook wel eens moe van al die mensen die naar Hem toekwamen, om hulp en genezing.
hij vluchtte dan de berg op, om eens een hele nacht alleen met Zijn Vader te zijn, of ging in een bootje alleen het meer op, en liet de "schare" achter zich.
zo ook elia, als er even 400 baalpriesters een koppie kleiner zijn gemaakt, dan is hij zo (levens-) moe dat hij onder een jeneverstruik neerploft en zegt; Heere God, neem me alstublieft weg uit dit leven; ik ben er allemaal zoooo moe van!
wel mooi, dat de Heere Jezus dan versterkt wordt op de berg, en dat God elia een engel stuurt, niet om hem uit dit leven weg te nemen, maar om hem te versterken, zodat hij zijn taak weer op zich kan nemen.
t is echt waar; met God spring je over een berg (aan problemen en zorgen)

ja Han,vertrouwen blijven houden en uit handen geven maar dat is nou juist het moeilijke omdat je weet dat je soms kiest voor weer een bord vol.......

Berichten: 3

hoi,

Ik zal me eerst even voorstellen ant ik heb nog niet eerder gereageerd op dit forum. Hannah heb ik ontmoet even heel kort tijdens de picknick in ede. Het was die dag erg wennen voor mij en ik zat niet zo goed in mijn vel dus heb ik nauwelijks echt contact gemaakt met anderen. Eerder keek ik de kat uit de boom. Maar goed dit even terzijde.......

Geeft god naar kracht of naar behoefte?

Het is een vraag die mij ook regelmatig bezighoud. En eerlijk gezegd vraag ik tijdens gebed vaak om "een onsje minder". Leed ( mijn leed maar ook dat van anderen) is me soms te zwaar. Vaak ook ervaar ik "de koperen hemel". Dan kan ik het contact met God, of de aanwijzingen van de heilige geest niet ontvangen. Dit ervaar ik als de moeilijkste perioden in mijn leven. Het zelfde gevoel als Adam en eva ervaarden?? Na het eten van de verboden vrucht? Van God afgesneden zijn, geen contact kunnen maken, verbinding is weg.
Een periode ben ik weer 'afgesneden' geweest. Het gekke is dat ik dat afsgesneden zijn niet eens doorheb de hele tijd. maar vanmorgen vond ik weer "de verbinding".

Komt tot mij en ik zal je rust geven.

Altijd is dit het waar ik naar verlang. Rust, om te kunnen overzien, rust om kracht te mogen ontvangen. Rust om ontspannen te kunnen zijn, rust om het leven aan te kunnen.
Of God naar kracht geeft of naar behoefte. Ik weet het niet. Wel weet ik dat de belofte, de rust, de vrede die Jezus ons heeft beloofd, steeds weer opnieuw gegeven wordt. Roep hem aan, ook al lijkt de hemel van koper.

Mijn echte naam is Marijke. Ik gebruik deze liever.

Groet Marijke

Berichten: 4047

LEANNE226 schreef:

ja Han,vertrouwen blijven houden en uit handen geven maar dat is nou juist het moeilijke omdat je weet dat je soms kiest voor weer een bord vol.......

leanne;
als je houd van het bord, neem dan ook wat er op ligt, tenzij je weet dat het giftig is voor je!
het is zaliger te geven dan te ontvangen
en je bent een heel sterke persoonlijkheid, die veel te bieden heeft.
bovendien; lege borden bestaan niet denk ik!
hoeveel kun je betekenen voor iemand, wanneer je voor je bord vol kiest?
en hoeveel waarde heeft het bord voor jou?
leg het voor Hem neer, en laat hem het bord en de inhoud zien,
en kijk dan eens wat Hij met je gevoelens doet....

Berichten: 2978

HANNAH810 schreef:

leanne;
als je houd van het bord, neem dan ook wat er op ligt, tenzij je weet dat het giftig is voor je!
het is zaliger te geven dan te ontvangen
en je bent een heel sterke persoonlijkheid, die veel te bieden heeft.
bovendien; lege borden bestaan niet denk ik!
hoeveel kun je betekenen voor iemand, wanneer je voor je bord vol kiest?
en hoeveel waarde heeft het bord voor jou?
leg het voor Hem neer, en laat hem het bord en de inhoud zien,
en kijk dan eens wat Hij met je gevoelens doet....

Dankjewel Hannah........dat is wat ik moest horen en eigenlijk zelf al wist Knipoog smiley

Ik loop nooit ergens voor weg......
Ineens kwam het volgende vers boven:

Wat de toekomst brengen moge

Wat de toekomst brengen moge,
Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de oogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft gelooven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.

Berichten: 5407

LEANNE226 schreef:

Dankjewel Hannah........dat is wat ik moest horen en eigenlijk zelf al wist Knipoog smiley

Ik loop nooit ergens voor weg......
Ineens kwam het volgende vers boven:

Wat de toekomst brengen moge

Wat de toekomst brengen moge,
Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de oogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft gelooven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.

ik vind het verhaal van de schrijfster van dit lied zo bijzonder. Zij werd langzaam aan blind en maakte zich heel veel zorgen over haar toekomst als blinde vrouw. En toen heeft zij dit lied geschreven........Jacqueline van der Waals (geloof ik....)
En ik denk altijd van wat er ook gebeurd in je leven God zorgt altijd dat het weer goed komt, misschien niet op de manier die je wenst maar toch.......

Berichten: 766

LEANNE226 schreef:

Dankjewel Hannah........dat is wat ik moest horen en eigenlijk zelf al wist Knipoog smiley

Ik loop nooit ergens voor weg......
Ineens kwam het volgende vers boven:

Wat de toekomst brengen moge

Wat de toekomst brengen moge,
Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de oogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft gelooven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.

Als je dit lied zingt als het je zwaar te moede is, maak je opnieuw verbinding met de Vader, dan pak je Zijn uitgestoken hand.
Je geeft hiermee je last aan de Heer en vertrouwt je leven aan Hem toe.
Het kan niet anders dat je weer begrijpt hoe het ook alweer werkt, geloven in God, Christus' volgeling willen zijn.
Als het goed is voel je je energie weer stromen en voel je je vertrouwen weer terugkomen; in Hem, in jezelf en weet je weer dat je het niet alleen hoeft te doen.
Hij komt ons tegemoet en maakt voor ons af wat wij niet kunnen.
We zijn niet perfect en mogen dat best eens toegeven.
Het zal gaan zoals Hij het wil en gelukkig is dat zo; Zijn Liefde behoedt ons en Hij leidt ons terug naar Zijn Liefde.
Als de Heilige Geest je dit lied in je hart legt weet je hoe dichtbij Hij is....

Berichten: 2338

Weet je...mijn bordje is al heel vaak heeeeel erg vol geweest!
en er zijn tijden bij dat ik denk dat er echt meer op ligt dan ik kan handelen....
Maar toch, iedere keer weer...zie ik dat op de momenten dat het me te veel word God me dingen uit handen neemt...(nog meer dan normaal)
Het therapieproces dat ik achter de rug heb is daar zo'n mooi voorbeeld van.
Het is ook echt niets anders dan een proces geweest en zo nu en dan een behoorlijke kluif, maar alles is in etappes langs gekomen. Niet alles tegelijk, waar ik bang voor was...maar stukje voor stukje. Zodat het, ondanks soms loodzwaar, allemaal wel te behapstukken was.
Mijn behoefte was om aan mezelf te werken, en ik ontving precies genoeg kracht om dat te dragen waar ik op dat moment mee bezig was. En had ik even geen behoefte aan kracht, maar aan rust...dan kreeg ik ook dat...(nog steeds trouwens)
Ik denk dat kracht en behoefte gewoon samen gaan, we krijgen alles wat we behoeven, en wanneer nodig...de kracht om dat te dragen Knipoog smiley

Berichten: 919

TESSYBEAR731 schreef:

Weet je...mijn bordje is al heel vaak heeeeel erg vol geweest!
en er zijn tijden bij dat ik denk dat er echt meer op ligt dan ik kan handelen....
Maar toch, iedere keer weer...zie ik dat op de momenten dat het me te veel word God me dingen uit handen neemt...(nog meer dan normaal)
Het therapieproces dat ik achter de rug heb is daar zo'n mooi voorbeeld van.
Het is ook echt niets anders dan een proces geweest en zo nu en dan een behoorlijke kluif, maar alles is in etappes langs gekomen. Niet alles tegelijk, waar ik bang voor was...maar stukje voor stukje. Zodat het, ondanks soms loodzwaar, allemaal wel te behapstukken was.
Mijn behoefte was om aan mezelf te werken, en ik ontving precies genoeg kracht om dat te dragen waar ik op dat moment mee bezig was. En had ik even geen behoefte aan kracht, maar aan rust...dan kreeg ik ook dat...(nog steeds trouwens)
Ik denk dat kracht en behoefte gewoon samen gaan, we krijgen alles wat we behoeven, en wanneer nodig...de kracht om dat te dragen Knipoog smiley

Wat mij aanspreekt in dit lied....leer mij slechts het heden dragen,
met een rustig kalme moed.....en die moed krijg je echt, in je
zwakheid ben je juist sterk, bid voor rust en kracht en in die rust krijg je nieuwe energie.

Berichten: 838

TESSYBEAR731 schreef:

Weet je...mijn bordje is al heel vaak heeeeel erg vol geweest!
en er zijn tijden bij dat ik denk dat er echt meer op ligt dan ik kan handelen....
Maar toch, iedere keer weer...zie ik dat op de momenten dat het me te veel word God me dingen uit handen neemt...(nog meer dan normaal)
Het therapieproces dat ik achter de rug heb is daar zo'n mooi voorbeeld van.
Het is ook echt niets anders dan een proces geweest en zo nu en dan een behoorlijke kluif, maar alles is in etappes langs gekomen. Niet alles tegelijk, waar ik bang voor was...maar stukje voor stukje. Zodat het, ondanks soms loodzwaar, allemaal wel te behapstukken was.
Mijn behoefte was om aan mezelf te werken, en ik ontving precies genoeg kracht om dat te dragen waar ik op dat moment mee bezig was. En had ik even geen behoefte aan kracht, maar aan rust...dan kreeg ik ook dat...(nog steeds trouwens)
Ik denk dat kracht en behoefte gewoon samen gaan, we krijgen alles wat we behoeven, en wanneer nodig...de kracht om dat te dragen Knipoog smiley

Heel mooi Tess. Zo ervaar ik vaak ook. Wij zien vaak tegen een hele hoge berg op. Maar met God wordt die berg stukje bij beetje afgebroken. En dan mag je weer even uitrusten van het zware werk.
Wat weet God toch goed wat we nodig hebben en aan kunnen hé!?

Berichten: 2215

MIEKE364 schreef:

Als je dit lied zingt als het je zwaar te moede is, maak je opnieuw verbinding met de Vader, dan pak je Zijn uitgestoken hand.
Je geeft hiermee je last aan de Heer en vertrouwt je leven aan Hem toe.
Het kan niet anders dat je weer begrijpt hoe het ook alweer werkt, geloven in God, Christus' volgeling willen zijn.
Als het goed is voel je je energie weer stromen en voel je je vertrouwen weer terugkomen; in Hem, in jezelf en weet je weer dat je het niet alleen hoeft te doen.
Hij komt ons tegemoet en maakt voor ons af wat wij niet kunnen.
We zijn niet perfect en mogen dat best eens toegeven.
Het zal gaan zoals Hij het wil en gelukkig is dat zo; Zijn Liefde behoedt ons en Hij leidt ons terug naar Zijn Liefde.
Als de Heilige Geest je dit lied in je hart legt weet je hoe dichtbij Hij is....

Wat mooi gezegd bij dit prachtige lied, Mieke.

Berichten: 2109

IMKE917 schreef:

Wij zien vaak tegen een hele hoge berg op. Maar met God wordt die berg stukje bij beetje afgebroken. En dan mag je weer even uitrusten van het zware werk.

Wordt de berg persé afgebroken? Of kan God ons ook leren om tijdens de moeizame beklimming niet enkel de weg met losse stenen, doornen en dergelijke te zien, maar ook te genieten van het uitzicht dat er ook is, zowel om ons heen als richting de top. Knipoog smiley

Berichten: 4047

HENK710 schreef:

Wordt de berg persé afgebroken? Of kan God ons ook leren om tijdens de moeizame beklimming niet enkel de weg met losse stenen, doornen en dergelijke te zien, maar ook te genieten van het uitzicht dat er ook is, zowel om ons heen als richting de top. Knipoog smiley

in dat verband is psalm 23 zo mooi;
"al ga ik door een dal van schaduw des doods, de Heer is bij mij!"
je gaat dus wel door het dal, maar zeker niet alleen!
het blijft een dal van schaduwen, zelfs van schaduwen van de dood!!
geen prettige tocht dus, maar als Hij je erdoor leidt, dan loop je wel vrij van angst en gevaren!
en ja, dan voelt het alsof de berg is afgebroken, omdat je voeten gaan als die van de hinden.

Berichten: 2463

HENK710 schreef:

Wordt de berg persé afgebroken? Of kan God ons ook leren om tijdens de moeizame beklimming niet enkel de weg met losse stenen, doornen en dergelijke te zien, maar ook te genieten van het uitzicht dat er ook is, zowel om ons heen als richting de top. Knipoog smiley

Of de berg perse wordt afgebroken weet ik niet, er staat wel iets heel moois daarover geschreven in Jesaja 40

4:Laat elke vallei verhoogd worden
en elke berg en heuvel verlaagd,
laat ruig land vlak worden
en rotsige hellingen rustige dalen.

En dan wil graag daarbij ook nog uit hetzelfde hoofdstuk van Jesaja citeren;

28 Weet je het niet? Heb je het niet gehoord?
Een eeuwige God is de HEER,
schepper van de einden der aarde.
Hij wordt niet moe, hij raakt niet uitgeput,
zijn wijsheid is niet te doorgronden.
29 Hij geeft de vermoeide kracht,
de machteloze geeft hij macht in overvloed.
30 Jonge strijders worden moe en raken uitgeput,
zelfs sterke helden struikelen,
31 maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht:
hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar,
hij loopt, maar wordt niet moe,
hij rent, maar raakt niet uitgeput.

Vertaling NBV

Berichten: 4047

CROSSROAD317 schreef:

Of de berg perse wordt afgebroken weet ik niet, er staat wel iets heel moois daarover geschreven in Jesaja 40

4:Laat elke vallei verhoogd worden
en elke berg en heuvel verlaagd,
laat ruig land vlak worden
en rotsige hellingen rustige dalen.

En dan wil graag daarbij ook nog uit hetzelfde hoofdstuk van Jesaja citeren;

28 Weet je het niet? Heb je het niet gehoord?
Een eeuwige God is de HEER,
schepper van de einden der aarde.
Hij wordt niet moe, hij raakt niet uitgeput,
zijn wijsheid is niet te doorgronden.
29 Hij geeft de vermoeide kracht,
de machteloze geeft hij macht in overvloed.
30 Jonge strijders worden moe en raken uitgeput,
zelfs sterke helden struikelen,
31 maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht:
hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar,
hij loopt, maar wordt niet moe,
hij rent, maar raakt niet uitgeput.

Vertaling NBV

heel mooi cross!
enneh, leanne; kun je wel even mee toe zeker? Knipoog smiley